“ ร่าเริงสุดๆ กับโลกที่เงียบสุดๆ”


เหมือนไม่มีความทุกข์

          วันนี้ จัดกิจกรรมกับหน่วยพัฒนาการเด็กกับ รพ.สุรินทร์  สดุดใจกับน้องแก้ม

 

   ร่าเริงสุดๆ กับโลกที่เงียบสุดๆ

     

 

        เธอเหมือน นางฟ้า  ประทับใจตั้งแต่เจอกัน ไหว้สวย มีย่อเล็กน้อยด้วย  อารมณ์ดี ยิ้มแย้ม เอียงอาย    คุยภาษามือ อย่างน่าสนใจ

       คุณแม่ที่มาด้วยก็อารมณ์ดี เธอสอนเราเรื่องภาษามือที่ไปเรียนกับลูก  เริ่มจาก สีต่างๆ ทำมือไปแต่ละนิ้ว    ฉันจำได้แต่สีดำ  โดยทำท่าถูที่คิ้ว กับ สีน้ำตาล ที่ทำท่ามืองอนิ้วโป้งและถูที่ข้างแก้ม  ถ้าขาวก็ปัดที่แขนเสื้อ      หรือเรียนเลข นับเลข ก็สนุก แต่จำไม่ได้เท่าไหร่ ต้องรอการเจอรอบใหม่ คราวหน้า

            

       ตอนเที่ยง ดูเธอจะอารมณ์ดี คุ้นกับพวกเรามากชึ้น    ในวงทานข้าว เธอก็ลุกขึ้นโชว์การรำ ตามที่เรียนมา

                           

    

       แม่น้องแก้มเล่าว่า มีลูกสองคน เป็นแบบนี้ ทั้งสองคน และเลี้ยงลูกลำพัง

       ให้นึกแปลกใจว่า ...แม่ คนนี้ดูใจเย็นมาก ยิ้มแย้ม พูดดี  และน้องแก้ม ก็สดใสสุดๆ เหมือนไม่มีความทุกข์
คำสำคัญ (Tags): #สดใส
หมายเลขบันทึก: 123595เขียนเมื่อ 30 สิงหาคม 2007 22:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:08 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

สวัสดีครับ!!! 

ถ้าโลกแห่งเสียงของเธอถูกเปิดขึ้น  เธอจะสับสนวุ่นวายเหมือนคนอื่น ๆ ในโลกนี้ไหมหนอ!!!

โอโฮ้..น้องย่ามแดง  ส่งสารมาจากปัตตานี นี่ไม่ค่อย เบาเท่าไหร่เลย 

    คึดฮอดหลาย....ถ้าคิดถึงอิสาน ก็ไปทานข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง และกล้วยเชื่อม หน้ามอ. ก่อนนะ 

 

 

น่าชื่นชมคุณแม่นะคะ

P
     สวัสดีคะ  การเป็นคุณแม่ นี่เข้มแข็งมากเลยคะ
เป็นโอกาสดีคะ เวลาทำกิจกรรมแล้วมีผู้ปกครองมาอยู่ร่วมด้วย

เห็นไหมครับ แต่ละคนก็มีทุกข์ของตัวเอง

ทุกข์ของใครก็ใหญ่หลวงทั้งนั้น เพราะเป็นทุกข์ของตัวเอง

คนที่โชคดีก็คือ คนที่ไม่มัวแต่พร่ำโวยวาย แต่กลับใช้ชีวิตได้อย่างดีและมีคุณค่าต่อคนอื่น (เหมือนเจ้าของ blog นี้)

 

แวะมาขอบคุณที่ไปเยี่ยมชมบล็อก และวันนี้ได้นำเรื่องดีๆ ที่คุณดอกแก้วแบ่งปัน ไปคุยกับคุณครูที่โรงเรียนด้วย  ชวนกันนำเอาตัวอย่างดีๆ ไปทำงานกับเด็กค่ะ

P

แหะๆ ขอบคุณคะ  ....

"  แต่ละคนก็มีทุกข์ของตัวเอง " อันนี้น่าสนใจคะ

เป็นการย้ำว่า เราควรดูแลทุกข์ของเราให้ลงตัว แล้วก็นึกถึงทุกข์ของผู้อื่น และเข้าใจ.....

  น้องธนพันธ์ นี่เหลืออีก 75 วันเองนะคะ....ถ้า ถึงวันที่ 75 พี่หน่อย จะส่งผ้าย้อมเด็กรักป่ามารอต้อนรับที่ไทย ดีมั้ยคะ

P
     สวัสดีคะ  ขอบคุณคะ ที่เรื่องบันทึกมีประโยชน์บ้าง
พี่หน่อยก็สนุกไปกับกิจกรรมแต่ละงานที่ผ่านมา เล่าสู่กันฟังคะ
     

สวัสดีครับ ......หน่อย ...พี่คงได้แต่บอกว่าไม่บุคคลหรือสรรพสิ่งในโลกใบนี้ล้วนก็มามีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ และมีผลของกรรมแน่นอนครับ แต่อย่างไรก็ตามถ้ามีทุกข์ ก็ขอให้เข้าใจว่าทุกข์ที่ว่านี้เมื่อเราเกิดมาแล้ว ควรเข้าใจ เหตุแห่งทุกข์  แล้วหาหนทางดับทุกข์ และมรรคหนทางปฏิบัติเพื่อการพ้นทุกข์ ...........

เมื่อเข้าใจว่าเรื่องที่เรากำลังเผชิญ และใครผู้ใดก็ตามได้เผชิญ จึงให้เข้าใจเรื่องทุกข์เสีย  ถ้าไม่ทุกข์ หรือเข้าใจทุกข์มาก  ๆ ก็จะง่ายที่จะดำเนินชีวิตต่อไป.....

หลักสำคัญคือ การดำเนินชีวิตต่อไปโดยหน้าชื่นตาบาน .....ยิ้มสู้เข้าไว้  ด้วยใจที่เข้มแข็ง....ครับ

P
นาย สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล 
   หน่อยว่า ยิ้มแบบ น้องแก้ม ข้างบนนี้ โอเค เลยคะ
สุขสุดๆ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท