โทรศัพท์ อีกแล้ว ครับทั่น
สวัสดีครับทุกท่าน
เรื่องราวเกี่ยวกับโทรศัพท์ เป็นเรื่องฮิต ฮอต ติดเทรน
เอาไปแต่งเป็นเพลง ก็ดัง
เอาเพลงไปใส่เป็นเสียงเรียก เสียงรอ ก็ดูดีมีระดับ
โทรศัพท์จึงเป็นอุปกรณ์ประจำกายของทุกคน
อยู่มาวันหนึ่ง..
แม่บ้านคนหนึ่ง หงุดหงิด มาก เมื่อพ่อบ้านหายหน้าไป โดยไม่ทราบสาเหตุ จึงโทรตาม
เมื่อกดสายติด ก็รีบพูดแบบไฟแลบ
" มึงมัวทำอะไรอยู่ที่ไหน ฮะ "
" อยู่ที่วัด " ปลายสายตอบแบบนิ่ม ๆ
" มึงไปทำอะไรอยู่นั่น "
" มาบวช "
" เออ.... ให้มึงบวชเลยนะ ห้ามสึก ถ้ามึงสึกมากูจะเฉาะหัวมึง "
ทันใดนั้นสามีก็เปิดประตูเข้ามา
เธอหันไปดูที่จอโทรศัพท์ จึงรู้ว่าโทรผิด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า......พระไม่ควรพกโทรศัพท์(หรือเปล่า)
ความเห็น (7)
หลายๆคนอาจสับสนกับคำว่า ถูกและผิด,ดีและไม่ดี จึงได้เกิดคำว่า "กาลเทศะ" ขึ้นมา กาล คือเวลา และเทศะ คือสถานที่ เวลาและสถานที่จะเป็นตัวบอกว่าสิ่งนั้นถูกหรือผิดและดีหรือไม่ดี
ของสิ่งหนึ่งไม่ว่าจะดีขนาดใหน ถ้าผิดที่ผิดเวลาก็ถือว่าไม่ดี
ก็ไม่แน่ครับ "ผิดที่ผิดเวลา" บางคนอาจว่า "ถูกที่ถูกเวลาก็ได้ครับ ขึ้นอยู่กับว่าคนที่ตัดสินจะอยู่ใน "ภาวะวิสัย" หรือ "อัตตวิสัย" ด้วย
ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องขำๆ ที่ขำไม่ออก
- มาขำๆๆๆครับลุงวอ
- สงสารหลวงพี่ท่านนะครับ
- ฮ่าๆๆๆๆ
- อยากอ่านอีกชอบๆๆๆ
หวัดดีครับ...
- แล้วแบบนี้พระคุณเจ้าจะกล้าสึกไหมเนี๊ยะ
- สำหรับเรื่องโทรศัพท์มือถือกับพระ สำหรับผมก็ไม่ได้คิดมากหรอกครับถ้าท่านพูดเป็นที่เป็นทาง
- แต่ทุกวันนี้เดินไปพูดไป เสียงดังไม่สำรวมก็มีให้เห็นถมไป....เฮ้อ!!
- ฮาโหลๆๆลุงวอหรือ
- ว่างมากินตำหมากหุง
- ด้วยกันไหมครับ
อิอิ ... นึกเล่นๆ ก็ขำดี แต่จริงๆ คงไม่ค่อยขำเท่าไหร่
เดี๋ยวนี้มีโทรศัพท์มากมายเป็นกี่สิบกี่ร้อยล้านเลขหมาย วันดีคืนดี ก็คนโทรมาโวยวายใส่เฉยๆ ....
กว่าจะตั้งสติได้ก็ปาเข้าไปห้านาที จึงรู้ว่าโทรผิด ^_^
ขอบคุณท่าน
ว่าแต่ท่านจะว่างเมื่อไหร่ ครับ
ไปกินตำแครอท กับแหม่มก่อน
ที่มาเยี่ยม ครับ