ต่อจากตอนที่หนึ่งนะครับเป็นกลอนตลาดง่าย ๆ อ่านสบาย ๆ ...
โอ้....ชีวิตย้อนมองต้องตามติด
ถึงมิ่งมิตรเยาว์วัยใจใฝ่ถึง
เพื่อนร่วมเรียนเพียร ศึกษาแต่ปอหนึ่ง
ติดตราตรึงฝังใจในวัยเรียน
สิบสี่คนร่วมเรียนเพียรศึกษา
ถึงเวลาฝึกคัดหัดอ่านเขียน
ครูอบรมบ่มเราเฝ้าพากเพียร
ในโรงเรียนบ้านสะพังยังฝังจำ
เป็นโรงเรียนศาลาวัดรัฐจัดให้
เราก็ใช้เรียนรู้ทุกเช้าค่ำ
รามราชชื่อตำบลคนมีธรรม
ท่าอุเทนเป็นอำเภอเมืองนคร
จบปอสี่แล้วเจ้าจงเข้าบวช
ท่องบทสวดสร้างตนทางธรรมก่อน
ฝึกอยู่วัดดัดจิตคิดสังวร
จะกินนอนเลี้ยงง่ายในทางธรรม
เดินตามพ่อก้าวต่อก้าวเข้าอยู่วัด
มุ่งกำจัดกิเลสเขลาเช้ายันค่ำ
บวชเป็นเณรอยู่วัดเรียนศีลธรรม
เฝ้าจดจำคำสอนของหลวงตา....
มีต่อตอน3 นะครับผม ฮา ๆ เอิก ๆ
เรียน ท่าน umi
กลอนตลาด แต่ สอนให้ ปราชญ์ เปรื่อง เรืองปัญญา ครับ