ฟ้าครับ
ว่าจะจบเรื่องราวการมองอนาคตของเมืองลำพูนอยู่แล้วเชียว ถ้าไม่บังเอิญมีเรื่องสะกิดใจเล็ก ๆ เมื่อตอนที่ไปจัดเวทีชาวเมือง ที่ศูนย์ท่องเที่ยว เทศบาลเมืองลำพูน เมื่อวันที่ 23 สิงหาคม 2550 ที่ผ่านมา
เวทีชาวเมืองครั้งนี้ มีชื่อหรู ๆ ไปอย่างนั้นเองว่า "เวทีการวางแผนอนาคต เพื่อพัฒนาวิสัยทัศน์และนโยบาย" อาจจะฟังดูแข็ง ๆ และเป็นทางการ แต่เนื้อหาสาระก็คือ การนำเสนอสรุปผลที่ได้จากกระบวนการมองอนาคตที่ผ่านมาทั้งหมด และข้อเสนอแนะที่ได้ ให้ชาวเมืองลำพูนที่เข้าร่วมได้รับรู้ และเปิดโอกาสให้ชาวเมืองวิพากษ์ หรือเสนอความคิดเห็นอื่น ๆ
ชาวเมืองในที่นี้รวมทั้งผู้ว่าฯ นายกเทศมนตรี ข้าราชการ พ่อค้า แม่บ้าน เยาวชน สื่อมวลชน ฯลฯ
เวทีีวันนั้น อุ่นหนาฝาคั่งครับ มีชาวเมืองลำพูนหลากหลายวัย มาร่วมแสดงความคิดเห็นอย่างแข็งขัน แต่ละท่านลุกขึ้น พูดจาเสียงดังฟังชัด เป็นข้อบ่งบอกว่า ต่อให้มีปัญหารุมล้อมมากมาย เมืองลำพูนก็ไม่ไร้อนาคตแน่นอน
คุณป้าชวนคิด เป็นชาวลำพูนท่านหนึ่ง ที่เป็นแฟนประจำของเรา ตั้งแต่เริ่มกระบวนการมองอนาคต ท่านมาทุกครั้งที่เราจัดระดมความคิดกันในรอบที่ผ่านมา ครั้งนี้คุณป้าก็มาร่วมด้วยอีกเช่นเคย ก่อนงานเริ่มผมมีโอกาสได้ทักทายป้าชวนคิด จึงทราบว่าท่านสละงานอื่น เพื่อมาร่วมงานวันนี้โดยเฉพาะ ในฐานะผู้จัดงานจึงปลื้มใจมาก แต่ขณะเดียวกัน ก็รู้ว่าป้าชวนคิด "เอาจริง" กับเรื่องนี้
เราต้องไม่ให้ป้าผิดหวัง... ผมคิด
หลังผู้ว่าฯ กล่าวเปิดงาน และมีการรายงานสั้น ๆ ถึงกระบวนการและผลคร่าว ๆ ในภาพรวม ตลอดจนข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย ที่ได้จากกิจกรรมที่ทำมากว่า 1 ปีครั้งนี้ ก็เข้าสู่ช่วงของการอภิปรายแบบ panel discussion
ปกติสูตรสำเร็จของการอภิปรายแบบนี้ จะให้ผู้อภิปรายผลัดกันพูด จนครบทุกคนแล้วจึงให้ผู้ฟังในห้องถาม หรือแสดงความเห็น แต่วันนี้เราเลือกวิธีแบบผ่าเหล่า คือ ให้ผู้อภิปรายบนเวทีจากภาคเอกชน พูดคนหนึ่งหรือสองคน แล้วให้ชาวเมืองที่ฟังอยู่ลุกขึ้นพูดบ้าง คนหนึ่งหรือสองคน แล้ววกกลับมาให้ผู้ิอภิปราย จากภาครัฐหรือฝ่ายบริหารพูดบ้าง สลับกันไปอย่างนี้ ปรากฏว่า ได้รสชาติการแลกเปลี่ยนความคิดที่เข้มข้นมาก
เดี๋ยวกลับมาเล่าต่อนะครับฟ้า... กำลังสนุกเทียวขอบคุณครับ