เสน่ห์มัดย้อม ไม่อยู่ที่สวย ตอนค่ายนักเรียนฮ่องกง


ความสวยอยู่ที่ รอยยิ้ม และความภูมิใจในตน

 

     รูปนี้ เป็นกิจกรรมมัดย้อมกระเป๋าผ้าฝ้าย คนละ 1 ใบ

อาจารย์หง นั่งทางซ้ายมือ ทำงานมัดย้อมในค่ายเป็นครั้งที่สอง

จากที่เคยมาค่ายนี้แล้ว เมื่อ 9 ปีที่ผ่านมา ก่อนมาเมืองไทย อ.หง

ได้เล่าซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า เรื่องเด็กรักป่า ให้ลูกศิษย์ฟัง เมื่อมาถึงวันแรก

เขาก็นำของเก่าๆที่เป็นที่ระลึกจากเราในอดีต  เอามาให้ดู ทั้งสมุดบันทึก ทั้งผ้าย้อม ทั้งรูปในอดีต  ใบหน้า อ.หง ระบายยิ้มตลอดเวลา

     ฉันนึกไม่ถึงเลยว่า การสร้างประสบการณ์การเรียนรู้อย่างหนึ่ง จะมีผลต่อจิตใจ ยาวนานเช่นนี้  ความรัก และมิตรภาพ ชั่งคงทนในมนุษย์

แม้เราจะรู้จักเพียงค่ายสั้นๆ

 

               

       ความแปลกใหม่ ความไม่คุ้นเคย ไม่เป็นอุปสรรคในการเข้าถึงการเรียนรู้ และทดลองทำ ไม่มีใครในค่ายที่งอแง ไม่ร่วม ไม่เล่นกิจกรรม

มีแต่ ทำได้ พยามยาม ลอง ด้วยใจที่ตื่นเต้น

              รูปบนนี้ เมื่อมัดผ้าให้แน่น ตามลายที่เราคิดแล้ว ก็มาลงหม้อต้มเปลื่อกไม้ นี่ต้มเปลื่อกประดู่ ลงเกลือด้วย เผื่อจะสีเข้มขึ้น

 

    

        สัมผัสโคลนสีดำ ขยำผ้าย้อม โคลนจะช่วยให้สีแน่น ติดดี

และสีเข้มขึ้น โคลนทำให้ใจเราเย็น

 

                   

       เนื่องจากสีไม่เข้ม นอกจากลงต้ม แล้ว เราก็หมักโคลนไว้สองคืน

เพื่อว่า จะเห็นลายชัดขึ้น

 

      

     ของฝากจากเมืองไทย เปลื่อกไม้ โคลนตม และสิ่งดีที่เด็กๆสร้าง

ขึ้นมาเอง

 

 

                     

       ความสวย อยู่ที่รอยยิ้ม กับความภูมิใจในตนเอง เมื่อเราเติบโต

ขอให้เรานึกถึง รอยยิ้ม ในวันนี้

หมายเลขบันทึก: 121698เขียนเมื่อ 24 สิงหาคม 2007 10:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 พฤษภาคม 2012 15:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

สวยค่ะ น้ำตาลมัดย้อม ดูไม่เบื่อดีค่ะ

 

สวย น่าชื่นชม และน่าชื่นใจครับ

ผมเคยเป็นกรรมการจัดงานประชุมครั้งหนึ่ง ปิ๊งไอเดียเอาผ้าพื้นเมืองมาทำกระเป๋าแจก ผู้ร่วมประชุมชอบกันมาก

เห็นผ้ามัดย้อมที่คุณดอกแก้วเอามาให้ดูหลายครั้งแล้ว รู้สึกชอบครับ

ถ้ามีโอกาสจะขอสักผืนครับ

วันหนึ่งวันใด จะได้อุดหนุน

คุณอนิศรา   ....ดีใจคะมาเยี่ยมที่นี่     กิจกรรมย้อมผ้าถือเป็นเครื่องมือ ที่จะนำเด็กๆไปสู่การสัมผัสธรรมชาติ อย่างหนึ่งคะ

เหมือนกับ เราใช้กล้องดูนก เพื่อเข้าไปใกล้ๆนก เข้าไปรู้จักชีวิต และทำให้เราเข้าใจมากขึ้น มีความสุข

มากขึ้น  ที่เด็กรักป่า จึงมีกิจกรรมลักษณะนี้บ่อยๆคะ

และเด็กๆทุกๆที่ก็จะหมุนเวียนเข้ามาสัมผัส .....รูปแมวน่ารัก ไม่อยู่หรือคะ  ......

คุณธนพันธ์  ....ใช่คะ งานพื้นบ้าน น่าสนใจมากคะ  ตอนไปใต้ เห็นเพื่อนถือกระเป๋าใส่เอกสาร ทำจากผ้า ปาเตะ ยังคิดว่า ...สวยจัง คิดว่า คนเข้าสัมมนาก็คงชื่นชอบด้วย

        ผ้า เด็กรักป่า ไม่สวยหรอกคะ  ไม่ค่อยมีสีสัน ใช้ในงาน กิจกรรม มากกว่า พอให้เรียนรู้ ให้รู้ที่มา ให้รู้ขั้นตอน ให้รู้ความแตกต่าง
 

      
 

สวัสดีครับ.........หน่อย  เดือนหน้าพี่คงได้ไปดูงานมัดย้อมที่คีรีวง (ไปทำเทปโทรทัศน์น่ะ) จะนำวิธีการมัดย้อม ที่ใกล้ชิดธรรมชาติมาฝากให้ได้เรียนรู้กัน........เพราะที่เห็นกลุ่มมัดย้อมของคีรีวง จะทำเป็นสองแนวอยู่คือ หนึ่งกลุ่มมัดย้อมผ้าธรรมชาติ กับกลุ่มบาติก เป็นการน้ำเอาลายบาติกผสมกันการย้อมสีธรรมชาติแบบเดิม สีจากเงาะ จากเปลือกมังคุด จากแก่นขนุน เป็นต้น   ดีที่บอกว่า สวย.....เพราะตัวเองได้ทำเอง (ความภูมิใจ)ของชาวค่าย .......

รักษาสุขภาพน่ะ

P
        ยังไม่เคยไปเลย แต่เคยส่งชาวบ้านไปกับน้อง...
แก่นขนุน ก็ดีน่ะคะ แต่ว่าต้องหาแก่น เลยนะ บางทีต้องรอให้ต้นไม้ตายก่อน ถึงจะเอาแก่นมาได้ มังคุดก็ดีคะ แต่ที่นี่ ต้องซื้อมากินเยอะๆเลยแหละ ให้ได้หลายกิโลๆ
       หน่อยเคยย้อมใบสาบเสือ ให้สีเหลืองนะ สวยดี
แต่มันจืดมากเลย ใช้ไปแป๊บเดียว เป็นสีขาวเลย ถ้าไปย้อมกับ ไหม อาจจะติดดีมากกว่า คือต้องใช้ปริมาณมากๆกับใบไม้น่ะ
        พื้นที่ที่นี่ ประดู่ กับต้นเค็ง และต้นที่ให้สีโทนเดียวกันนี่เยอะมาก ก็เลยอาศัยทรัพยากรที่มีน่ะคะ
        บางที เด็กรักป่า อาจจะตั้งร้านขายสินค้า สำหรับ
คนรักสีน้ำตาล นะ .....แหะๆ
      หรือไม่ก็ตั้งร้านประเภทแนะนำการผลิต แบบไม่ต้องซื้อสินค้าที่เราโชว์ แต่
" คุณทำได้เอง ".....ด้วยความเชื่อในความไม่ธรรมดา
ของลูกค้า  อึ่ม...น่าสนใจดีอ่ะ
     ขอบคุณค่ะ
       
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท