ถึงฟ้าจะกั้น ให้ฉันและเธอ ไกลกันสุดตา
หรือว่าภูผา ทอดยาวขวางหน้า บังตาแค่ไหน
แม้มีทะเล เหลือหยั่งคะเน มากั้นเราไว้
อย่าได้ตกใจ ถึงห่างแค่ไหน ก็ไม่สำคัญ
อำนาจใดใด ที่ในโลกนี้ ไม่มีความหมาย
แม้แต่ภูผา ก็อาจทลาย มิอาจขวางกั้น
รักเรามีปีก บินหลีกข้ามฟ้า ไปมาหากัน
ขอให้รักฉัน แน่นอนเท่านั้น ฟ้าดินเกรงกลัว
ไม่มีความเห็น