ลปรร เรื่องจริยธรรม กับญาติผู้ป่วย
เป็นเรื่องเล่าสั้นๆครับ
วันนี้มีพี่ผู้หญิงท่านหนึ่ง นำเพื่อนบ้านทีรู้จักกัน ซึ่งเป็นแม่ลูกมาตรวจ
สองแม่ลูกท่านนี้อยู่กันสองคน แม่มีอาการอ่อนเพลีย เครียดนอนไม่หลับ สั่นลูกเป็นหวัดเล็กน้อย
ตามแนวทางของผม เมื่อคนไข้มาด้วยอาการแปลกๆ ก็จะถามเรื่องครอบครัว จิตใจ
ก็ได้รับการอธิบายจากพี่ที่พามาส่งว่า คนไข้ท่านนี้ ขอเรียกป้าครับ เพราะว่าอายุพอประมาณ บวกกับท่านเป็นคนจีน พูดไทยไม่ได้
พี่คนพามาส่งบอกว่า ป้าท่านนี้มีปัญหากับครอบครัว คือลูกสะใภ้กับลูกชายไม่ได้ให้การดูแลเท่าที่ควร ทอดทิ้ง ไม่เกื้อกูลต่อผู้เป็นมารดา
ทำให้ผมได้เข้าใจบริบท และพื้นฐานของคนไข้ท่านนี้ เราก็ได้คุยกันและให้คำแนะนำ ให้คำปรึกษา
ระหว่างพูดคุยกันนั้น พี่สาวท่านนี้(เป็นแม่ค้าขายผลไม้ ร้านประจำ) ก็ได้พูดขึ้นว่า ....หมอ....คนสมัยนี้นะ มันใช้ไม่ค่อยได้ เห็นแก่ตัว ไม่รู้จักพ่อไม่ ไม่กตัญญู.....ผมฟังก็อืม....ครับ ผมเห็นด้วยครับ
ผมก็เลยแจมไปว่า...ก็ไม่เป็นไรนะ เราต้องช่วยกัน..ทำให้บ้านเรา สังคมเราน่าอยู่ พี่เป็นคนดีนะครับ ผมดีใจนะ(ยกมือไหว้อนุโมทนา) แถมเพิ่มว่า เราก็มาช่ายกันสร้างโดยเริ่มรอบๆตัวเรานะ เริ่มที่ครอบครัวเรา สอนลูกหลานเรา ดูแลเกื้อกูลคนที่เรารัก คนที่เรารู้จักนะครับ
ผมได้รู้จักคนที่ดีๆ มีน้ำใจเพิ่มอีกคนครับวันนี้....^_^ ***
ความเห็น (3)
ดีใจที่น้องหมอพบคนดีๆ ถึงแม้จะเป็นการพบกันเนื่องจากความทุกข์ของคุณป้าคนหนึ่งก็ตาม
ขอส่งกำลังใจไปให้คุณป้าที่ลูกหลานไม่ดูแลเท่าที่ควรด้วยค่ะ
ยินดีกับคุณหมอ
ที่คิดรักษาทั้งโรคทางกายและโรคทางใจของผู้ป่วยครับ
หากประเทศไทยมีหมออย่างหมอ
คนป่วยจะหายวันหายคืน
เวลาผมป่วย ผมอยากให้หมอรักษาครับ :)
หวัดดีค่ะ น้องสุพัฒน์
พี่ก็เจอบ่อยเลยที่คนแก่มาด้วยอาการอาหารไม่ค่อยย่อย เหนื่อยเปลี้ยเพลียแรง นอนไม่ค่อยหลับ พอคุยๆไปเจอหลายคนที่บอกว่า ต้องกินข้าวคนเดียว อยู่คนเดียวในบ้านหลังเบ้อเริ่ม กลางคืนกลัวมาก พูดแล้วก็ปาดน้ำตา
พี่ก็เลยต้องรีบพาลูกเค้าเข้ามาฟัง แล้วก็เจอปัญหาว่าต้องทำงาน อยู่กันคนละที่ มีครอบครัวบ้าง จะพาแม่ไปอยู่ด้วย แม่ก็ติดบ้านที่แม่เคยอยู่ ก็เลยให้พบกันครึ่งทางค่ะ
แต่ส่วนใหญ่สรุปลงได้ที่ปัญหาฟันฟางไม่ดีค่ะ ให้ลูกๆพาไปทำฟัน ถ้าได้ฟันปลอมเคี้ยวอาหารได้ดี ปัญหานี้มักแก้ได้สบายๆ
ปล.ได้ข่าวว่าไปงาน km เชียงใหม่ด้วยเหรอคะ เสียดายพี่ไปไม่ได้ อดไปเจอตัวเป็นๆเลย ฮิฮิ