เกาะกุมกอดเคลียคลอออเซาะพ่อ
เช้าแล้วเหรอ-ลูกขอนอนต่อหน่อย
เสียงออดอ้อนรองขอให้รอคอย
แล้วพ่อค่อยกระซิบปลุกให้ลุกตื่น-
ตื่นมาสร้างสรรโลกที่โศกเหงา
ให้คลายเศร้าทุกข์ระทม-สุขสมชื่น
ตื่นมารับขวัญเจ้า-เจ้าขวัญยืน
ตื่นเถิดตื่นลูกจ๋ามาสร้างโลก.....
สิ่งที่ผมขาดก็คือ การเขียนกวี ซึ่งผมไม่สามารถเลยครับ
มาติดตามอ่าน และให้กำลังใจในการเขียนครับ
บทกวีเพราะมากครับ