ผ่านไปแล้ว 1 วัน กับอีก 1 คืนในงานเรียนรู้KM ที่เชียงใหม่ หลายๆ ท่านที่มาเข้าร่วมคงได้รับความประทับใจในหลายสิ่งหลายอย่างที่ทางคณะผู้จัดงานได้จัดเตรียมไว้ต้อนรับเป็นอย่างดี.........
ตัวผมเองเสียดายที่ไม่ได้อยู่ในช่วงเวลาที่มีการแสดงเพราะต้องไปเรียนภาษาอังกฤษในตัวเมืองเชียงใหม่(แถวๆ ม.เชียงใหม่)...พอได้อ่านข้อความจาก Blogger หลายๆท่านที่ได้แสดงความรู้สึกเกี่ยวกับการแสดงก็เลยยิ่งรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ดูครับ(ผมเองเป็นคนเชียงใหม่แต่การแสดงแบบนี้หาดูได้ยากแล้วครับ.......)
โชคยังดี...เมื่อผมกลับมาก็พอดีกับที่กำลังมีการปล่อยโคมลอยกันพอดี ก็เลยได้มีส่วนร่วมกับงานบ้าง...ปล่อยโคมลอยไปหลายลูกเหมือนกัน...สนุกดีครับ
หลังจากกิจกรรมตามโปรแกรมสิ้นสุดลง......แต่กิจกรรมนอกรอบยังไม่จบ....ผมได้มีโอกาสไปนั่งสนทนากับเพื่อน พี่ น้องอาจารย์จากหลากหลายสาขาวิชา สนุกสนานเฮฮา มีสาระบ้างตามสมควร....ผมก็มานั่งนึกเอาภายหลังว่านี่มันก็เป็น KM อีกแบบเช่นกันนะเนี่ย.......
เขียนไปเขียนมาชักจะไม่รู้เรื่องซะแล้วครับ...สงสัยยังไม่ฟื้นตัวดีนัก แต่บทสรุปของงาน KM ที่เชียงใหม่ครั้งนี้ทำให้ผมเกิดอาการคันไม้คันมือที่จะขีดๆเขียนๆ ตามเรื่องตามราวที่อยากนำเสนอ...
รู้สึกเสียดายครับที่สมัครBlog ไว้ตั้งนานแล้ว..(2ปีกว่าแล้วครับ) แต่ไม่ค่อยได้เขียนอะไรลงBlogเลยครับ อายและไม่อยากบอกเลยว่าเป็นรุ่นแรกๆ เหมือนกันนะครับ....
ขอจบบันทึกนี้แบบดื้อๆ(คนเขียนก็เป็นคนดื้อเหมือนกัน)...จบแค่นี้ก่อนดีกว่าครับ เอาไว้ฟื้นตัวดีกว่านี้จะมาหาเรื่องเขียนในBlogอีกรอบ :)
มาให้กำลังใจครับ เขียนดี เขียนต่อนะครับ