ทำไม...ไม่เสียดายเวลา
ที่ผ่านมาอยากบอกเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับ "เวลา" มาก ไม่ถึงขนาดตรงเปี๊ยะ แต่ก็ไม่เคยที่จะต้องทำให้ใคร หรือ อะไร ต้อง รอคอย เวลาในแต่ละวัน ใช้ประโยชน์ กับมันอย่างเต็มที่ ถ้าจะเที่ยว ก็เที่ยวแบบสุด ๆ ถ้าจะทำงานก็ต้องทำให้ได้ตามเป้า ชนิดว่าไม่มากไม่น้อย ทำให้เหมาะสมกับสมรรถภาพที่คนธรรมดา ๆ คนหนึ่งพอทำได้
สมัยเป็นครู เด็กทุกคนที่ผ่านการเรียนรู้กับครูดาว ต้องมีวินัยในเรื่องนี้ เวลาจะเป็นตัวกำหนดการเดินของเรา เมื่อให้ความสำคัญกับเวลา ก็ต้องมีการวางแผน วางแผนการใช้เวลาในการเรียน วางแผนการใช้เวลาในการเล่น วางแผนการใช้เวลาในการช่วยเหลือครอบครัว และวางแผนการใช้เวลาในการช่วยเหลือสังคม ดังนั้นเด็ก ๆ ของครูดาว จะไม่มาโรงเรียนสาย ไม่มีว่าไม่ส่งการบ้าน ไม่ช่วยเหลืองาน และไม่รับผิดชอบงานในโรงเรียน เพราะทุกคนได้แบ่งเวลาที่ตนมีไว้สำหรับงานเหล่านี้แล้ว
แต่เดี๋ยวนี้เริ่มเห็น ผู้คน ไม่ให้ความสำคัญ กับเวลา อยากถามดัง ๆ ว่า ไม่เสียดายเวลา กันบ้างหรือไร...ยิ่งเกี่ยวข้องกับการจัดประชุมพัฒนาบุคลากร ก็ยิ่งเห็นปัญหาส่วนนี้ อย่างน้อย ๆ ร้อยละ 5 ไม่เคยให้ความสำคัญกับเวลาเริ่มประชุม ไม่ให้ความสำคัญกับ "ความรู้" ที่จะเกิดขึ้น ไม่ให้เกียรติวิทยากร เค้าไม่เสียดายสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงที่เค้าหายไป ทั้ง ๆ ที่เค้ามิต้องปฏิบัติภารกิจอื่นใดเลย นอกจากอาบน้ำ แต่งตัวมาประชุม
ได้มีโอกาสคุยกับท่าน ผอ.สุวิทย์ มูลคำ ผอ.สพท.สมุทรปราการ เชต 1 ว่าท่านบริหารจัดการเวลาอย่างไร เพราะท่านเป็น ผอ. ที่มีผลงานการบริหารจัดการที่โดดเด่น เป็นนักวิชาการที่รังสรรค์ผลงานออกมาเป็นหนังสือให้เราเสริมความรู้หลายสิบเล่ม เป็นพ่อดีเด่นที่ดูแลลูกสาวอีก 2 คน วันจันทร์ - ศุกร์ ทำงานในเขตพื้นที่ วันเสาร์ วันอาทิตย์ วันหยุดราชการ เป็นวิทยากรให้ความรู้กับคนทั่วไป...ถามท่านว่า ท่านหาเวลาที่ไหนทำ ? (เพราะเรามักจะตอบตนเอง และคนอื่น ๆ เสมอว่า ไม่มีเวลา) ท่านบอกว่าท่านเคยไม่เคยเป็นทาสเวลา เวลาของท่านมีวันละ 25 ชั่วโมง ชั่วโมงที่ 25 ในแต่ละวันของท่าน จะเป็นห้วงเวลาที่ท่านจะทบทวนความรู้ใหม่ ๆ ที่ได้ในแต่ละวัน แล้วท่านก็จะบันทึกความรู้ใส่ในกระดาษ เป็นเรื่อง ๆ ท่านจะมีกล่องหลายกล่องวางไว้บนโต๊ะ เพื่อแยกแยะความรู้ที่ได้ ... ท่านอ่านหนังสือมากมาย ท่านให้ความสำคัญกับรู้ที่จะได้รับ ไม่ปิดกั้นว่า ตนเป็นผู้รู้ ดิฉันได้มีโอกาสร่วมวงอบรมเรื่อง KM กับท่าน ท่านจัดให้กับ บุคลากรใน สพท. และท่านก็ร่วมเรียนรู้ด้วย ท่านตรงเวลา ร่วมกิจกรรมทุกกิจกรรม ด้วยความเต็มใจ ... อยากบอกว่า ..นี่ขนาดคนที่ได้รับยกย่องเป็นผู้รู้ เค้ายังวางตัวอย่างนี้ ....แล้วเราล่ะ..ยืนอยู่ระดับไหน ทำไมไม่เสียดายเวลา เสียดายโอกาส ...
ความเห็น (3)
วันหนึ่งน่าจะมีซัก36ชม.นะครับ
ขอบคุณ อ.ดาวมากนะครับ ที่ให้ผมได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนรู้กับ KM อีกแบบหนึ่ง ยอมรับว่า 4 วัน ที่วรบุรี นั้นผมได้อะไรมากจริง ๆ ความอบอุ่นและการเอาใจใส่จากคณะวิทยากร ความเป็นกัลยาณมิตรของผู้เข้ารับการอบรม Best Practise ของแต่ท่าน สุดยอด นี่แหละเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ผมอยากสัมผัสมานานแล้ว คงเป็นเพราะกลุ่มที่เข้าร่วมโครงการมีความชอบในด้านเดียวกัน ทุกอย่างเลยลงตัว
ขอบคุณ อ.ดาวมากนะครับ ที่ให้ผมได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนรู้กับ KM อีกแบบหนึ่ง ยอมรับว่า 4 วัน ที่วรบุรี นั้นผมได้อะไรมากจริง ๆ ความอบอุ่นและการเอาใจใส่จากคณะวิทยากร ความเป็นกัลยาณมิตรของผู้เข้ารับการอบรม Best Practise ของแต่ท่าน สุดยอด นี่แหละเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ผมอยากสัมผัสมานานแล้ว คงเป็นเพราะกลุ่มที่เข้าร่วมโครงการมีความชอบในด้านเดียวกัน ทุกอย่างเลยลงตัว
ใช่แล้ว......เห็นด้วยกับครูดาว ... เวลาประชุม/อบรมเขาไม่เสียดายเวลากันจริงๆน่ะแหละ .......แต่สงสัยจังว่ารูปดิฉันดันไปโผล่ตรงกดที่นี่เพื่อแสดงความคิดเห็น แก้ไขให้หน่อยสิคะ