เล่าจากมหกรรม KM DM (2) : AAR หลังผ่านมา 2 อาทิตย์
AAR หลังผ่านมา สอง อาทิตย์ ครับ
สิ่งที่คาดหวัง ในการร่วมงานมหกรรม
1. ร่วมเป็นวิทยากร และทีมงานอย่างเต็มที่ เพื่อให้งานออกมาเป็นที่ประทับใจของผู้เข้าร่วมประชุม
2. ทีมจากธาตุพนม ได้แสดงออกถึงบทบาทการทำงาน ในเวทีประชุมใหญ่ๆ ระดับประเทศ
3. พบเจอ คนทำงานเกี่ยวกับเบาหวาน มากมายหลากหลายที่ และได้ ลปรร.อย่างเต็มที่
สิ่งที่ได้มาก กว่าความคาดหวัง
1. เห็นการทำงานของเครือข่าย สอดคล้องรื่นไหล เป็นกันเอง เหมือนกับทำงานด้วยกันทุกวัน ทั้งๆที่มาจากหลากหลายที่ หลากหลายสถานะ
2. การประชุมเต็มไปด้วยรอยยิ้ม มีความสุข เละการชื่มชม ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ทั้งคนมานำเสนอเรื่องเล่าและผู้เข้าประชุม เพราะงานนี้ไม่มีการประกวดแข่งขันให้รางวัล หรือถกปัญหา แต่เน้นการชื่นชมความรู้ปฏิบัติที่ได้จากที่ทำงานดีๆ
3. เห็นทีมของธาตุพนม (ลุ้นมากเป็นพิเศษ) ทุกคนเต็มที่กับงาน มีความสุข ตั้งแต่ระดับพี่ๆหัวหน้าพยาบาล(พี่วรณี พีตุ๊ก พีเบิ้ม พี่เล็ก) เครือข่าน สอ.ที่น่ารัก(อ้ายเก๋า นุ๊ก พี่หมี อ้ายแขก)จนถึงพี่คนไข้ที่เข้าร่วมขึ้นเวที(คุณนภา ชมโพธิ์) ซึ่งสังเกตุได้จากทางหน้าตา และการพูดคุย
4. ระดับผู้หลักผู้ใหญ่ เข้าร่วมงานอย่างเป็นกันเอง ไม่ใช่ว่ามาแค่เป็นเกียติ เปิด-ปิด งานแล้วกลับ ผมเห็นอาจารย์หลายๆท่าน ร่วมกิจกรรม เข้าประชุม ปนไปกับผู้เข้าประชุม มีการเล่นกิจกรรมเวียนฐานอย่างสนุกสนาน และให้ความสนใจเป็นพิเศษ
5. มีการทาบทามจากน.พ.อนุวัตน์ ให้เครือข่ายนำกิจกรรมเวียนฐานความรู้ ไปใช้กับการประชุม HA forrum ในเดือน มีนาคม ปีหน้าด้วย (ดีใจ ได้ทำงานในเวทีใหญ่อีกแล้ว)
สิ่งที่ได้น้อย กว่าความคาดหวัง
1. ในช่วงเวทีเสวนา เรื่องการดูแลผู้ป่วยเบาหวานในชุมชน ที่ผมร่วมเวทีในฐานะคุณกิจ ผมว่าผมเล่าเรื่องที่เป็นรูปธรรมน้อย และมีการเตรียมเล่ากับคำถามที่ได้รับก่อนหน้านั้นเล็กน้อย น้อยเกินไป ทำให้คาดคิดไปเองว่าผู้ฟังจะได้ประโยชน์น้อย รวมทั้งภาพรวมที่มองจากบนเวที แล้วเห็นผู้ฟังบางส่วนหลับไป แต่หลายคนก็ให้กำลังใจว่าเวลาหลังอาหารเที่ยง เป็นเวลาปราบเซียนอยู่แล้ว เลยมี Deep listening มากไปนิด(หลับ deep)
2. ได้แลกเปรี่ยนเรีนรู้ น้อยไปนิด ในฐานของห้องยา ที่ผมรับผิดชอบดูแลอยู่ ทำให้ยังไม่ได้ข้อมูลใหม่ๆด้าน นวัตกรรมการดูแล บทบาททางเภสัชกรที่เด่นๆ หรือบทบาทของทีมดูแลที่ชัดเจนมาเพิ่มเต็มประเด็นที่มีอยู่แล้ว
3. ผมได้พูดคุยกับคนเข้าประชุมที่หลากหลายน้อยไป ทั้งๆที่มีคนที่อยากคุย และอยากเจออยู่หลายๆคน มองคนได้แต่มองหน้า พยักหน้า ยิ้มๆ (ว้า เสียดายจัง) แต่อย่างน้อย ผมก็ได้คุยกับ blogger อย่างหมอจิ้น ที่ผมอยากเห็นตัวเป็นๆ มานานแล้ว อย่างน้อยก็คนหนึ่งล่ะครับ
ข้อเสนอแนะในการจัดกิจกรรมครั้งต่อไป
1. อยากให้มีหลากหลายหน่วยงาน หลากหลาย ร.พ.มาเล่าเรื่องดีๆ ที่ได้ทำไปจนเป็นรูปประธรรม มามากกว่านี้ ซึ่งต้องใช้พลังของเครือข่ายที่ ลปรร.อย่างสม่ำเสมอ
2. มีการแนะนำ blog G2K ให้มากขึ้น อาจเป็นโป๊สเตอร์ หรือเปิดบู๊ท เพราะมีผู้ที่ยังเข้าไม่ถึงมากพอสมควร
3. มีผู้บันทึกเรื่องราวกิจกรรมในห้องย่อยต่างๆ เพราะครั้งนี้มีเฉพาะคณะวิทยากร ทำให้ขาดการบรรทึกอย่างสมบูรณ์ในทุกห้อง
สิ่งที่อยากทำครับ
กลับมากระตุ้นทีมงานของธาตุพนม ให้เรียนรู้การบันทึกเรื่องจากประสบการณ์ทำงาน แล้วเผยแพร่ทาง G2K เพื่อว่าจะได้มีคลังความรู้ปฏิบัติ นำมาเรียบเรียงเรื่องราวได้ง่ายๆ เหมือนที่ ทีมโรงพยาบาลพุทธชินราช ทำไว้ครับ
ความเห็น (5)
ดีใจที่ได้อ่านเรื่องเล่าดีจากเภสัชกรที่มีพลังในการทำงานดูแลผู้ป่วยเบาหวาน
อยากให้เภสัชหลายๆท่านลงมาเล่นเรื่องแบบนี้กัน
- ประทับใจมิตรภาพที่มอบให้จากทีมธาตุพนมมากค่ะ มีความเป็นfriendly สูง เมื่อได้พูดคุยแล้วรู้สึกเหมือนกับว่ารู้จักกันมานานแสนนาน เป็นกัลยณมิตรที่ไม่อาจลืมเลือนได้เลย เห็นการทำงานแล้วทุกท่านมีความสุขกกับงานมากเลยนะคะ จนอยากให้พี่อ้อ(ใหญ่) ไปอยู่ด้วยจัง ...และ อยากให้พี่ๆน้องๆธาตุพนมมาพบปะกันใน G2K มากๆ เพื่อ แลกเปลี่ยนประสบการณ์การทำงาน เพราะเห็นว่ามีอะไรดีๆจากทีมธาตุพนมอีกมากมายน่าจะนำมาแลกเปลี่ยนกัน...ทีมพุทธชินราชรออยู่ค่ะ
ขอบคุณครับ ที่ให้กำลังใจ
ทั้งคุณ ท้องฟ้า
และพีๆชาวพุทธชินราชทุกคนครับ
อยากให้พี่อ้อใหญ่ มาจริงๆ นะครับ
จะได้ไม่กดดันมาก เวลาสอนเรื่อง รอบเอว ในคนไข้ครับ
คิดเหมือนคุณเอนก พวกเราอยู่กันคนละที่คนละทาง แต่ทำงานเข้ากันได้เหมือนวง Orchestra เลย
ขอบคุณทุกๆ คน ที่ทำให้มหกรรม KM เบาหวานผ่านไปได้ด้วยดี
หายเหนื่อยเมื่อไหร่ ช่วยกันคิดต่อด้วยว่าจะจัดฐานอย่างไรในงาน HA
พี่ต้วมเตี้ยม
พี่คิดว่า..ภก.เอนก..เริ่มจะเห็นผลลัพธ์เล็กๆจากการกระตุ้นแล้วนะคะ.. อย่างน้อย..ก็มีเรื่องเล่าจากผู้ประสานงานโรงพยาบาลมีบล็อกเป็นของตัวเอง..เรื่องเล่าของน้องนาง(คุณแม่หมาดๆ)..เรื่องเล่าของน้องนุ๊ก..นักกีฬาปิงปองตัวยงชนิด..แบบแฟนพันธ์แท้..เป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งแรงนะคะ