อาสาฬหบูรณมีบูชา

วันอาทิตย์พรุ่งนี้

จะเป็นวันบุญใหญ่

 คือวันอาสาฬหบูชา

ซึ่งตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 นับเป็นวันที่สำคัญอีกวันหนึ่งในพระพุทธศาสนา เพราะเป็นวันที่ได้มี “พระรัตนตรัย” คือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ บังเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก

 

อาสาฬห แปลว่า “เดือน 8 ทางจันทรคติ” อาสาฬหบูชาหรือเรียกให้เต็มว่า “อาสาฬหบูรณมีบูชา” จึงหมายถึง “การบูชาในเดือน 8” หรือ “การบูชาเพื่อระลึกถึงเหตุการณ์สำคัญในเดือน 8”  ซึ่งเป็นวันที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เริ่มประกาศพระศาสนา โดยทรงแสดง “ปฐมเทศนา” ที่มีชื่อว่า “ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร” เป็นครั้งแรกแก่เบญจวัคคีย์ ณ มฤคทายวัน ตำบลอิสิปตนะ เมืองพาราณสี ในชมพูทวีปสมัยโบราณซึ่งปัจจุบันตั้งอยู่ในประเทศอินเดีย

 

หลังจากฟังปฐมเทศนา ท่านโกณฑัญญะได้รู้แจ้งเห็นธรรม บรรลุธรรมเป็น “พระโสดาบัน” ได้ขอบรรพชา และได้บวชเป็นพระภิกษุ ซึ่งนับเป็น “ปฐมสาวก” หรือสาวกรูปแรกของพระพุทธเจ้า และนับเป็น “พระภิกษุรูปแรก” ในพระพุทธศาสนา ดังนั้น บางทีเราจึงเรียกวันอาสาฬหบูชานี้ว่า “วันพระสงฆ์” 

 

สำหรับหลักธรรมที่สำคัญในปฐมเทศนานั้นมีอยู่  2 ประการ หลักธรรมประการแรก คือ  “มัชฌิมาปฏิปทา” หรือ “ทางสายกลาง”  เป็นการดำเนินชีวิตด้วย “ปัญญา” โดยมีหลักปฏิบัติ 8 ประการ หรือที่เรียกว่า “มรรคมีองค์ 8” ซึ่งได้แก่ สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ และสัมมาสมาธิ

 

ส่วนหลักธรรมประการที่สองคือ  “อริยสัจ 4”  หรือ  “ความจริงอันประเสริฐของอริยะ”  ซึ่งได้แก่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ และมรรค

 

วันหยุดเนื่องในวาระวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาเช่นนี้ ขอเชิญชวนเพื่อนพ้องน้องพี่…พุทธศาสนิกชนทั้งหลาย…ให้เวลากับตัวเองและครอบครัวในการเข้าวัดปฏิบัติธรรม เพื่อทำจิตใจให้ผ่องใส ด้วยการตักบาตร รักษาศีล เวียนเทียน ฟังพระธรรมเทศนา สวดมนต์ และเจริญสมาธิภาวนา

 

ที่สำคัญคือ การได้ “สำรวจ” และ “ทบทวน” ตัวเราเอง ว่า…

ณ วันนี้ ชีวิตที่ผ่านมาของเรา ได้ทำในสิ่งที่เป็น “สาระ” และ “คุณประโยชน์” เพียงใด…

เรามีชีวิตอยู่อย่างผู้ “รู้เท่าทัน” โลก หรือ อยู่อย่างผู้ “หลง” โลก…

เราได้ก้าวเดินบนเส้นทางของ “อริยะ” หรือ “บุคคลที่ห่างไกลจากกิเลส” มากน้อยเพียงใด

 

เพื่อที่จะได้นำ “หลักธรรม” ในวันปฐมเทศนา…มาตรึกรำลึกเพื่อการเปลี่ยนแปลง ปรับปรุง และแก้ไขตัวเอง

เพื่อที่จะได้มี “ดวงตาเห็นธรรม”…

มีชีวิตที่เป็น “อิสระ”

และเป็น “ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน” ที่แท้จริง

[Little Jazz]

เรื่องชื่อเต็มของวันอาสาฬหบูชาเคยทราบมานานแล้วแต่ไม่ค่อยได้ยินคนเรียกแบบนี้ค่ะ อาจารย์เขียนแบบนี้ก็ดีค่ะ ทำให้หลายๆ คนได้ทราบด้วย

วันนี้เห็นพระจันทร์เต็มดวง ทรงกลดด้วยสวยจัง ขนาดฟ้ากรุงเทพฯ มัวๆ ยังเห็นชัด ถ้าอยู่ต่างจังหวัดคงจะสวยกว่านี้มาก

ปล. อาจารย์เคยอ่านเรื่องความสุขของกะทิหรือยังคะ เป็นหนังสือดีมาก อาจารย์น่าจะชอบ ถ้ายังไม่มีเดี๋ยวส่งไปให้ค่ะ อยากให้คนที่ชอบวรรณกรรมเด็กเหมือนกันได้อ่าน ภาษาสวยมากๆ เรียกได้ว่าเป็นผลงานที่ดีไม่แพ้ต้นส้มแสนรักเลย และถูกนำไปแปลเป็นภาษาต่างๆ ทั่วโลกเช่นกัน (ได้รางวัลซีไรท์ด้วยค่ะ)

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

สาธุค่ะอาจารย์ อ่านแล้วเย็นดีค่ะ และดฺฉันก็คิดทบทวยแบบนี้ด้วยน่ะค่ะ

[ดร. ทิพวัลย์ สีจันทร์]

 ขอบคุณมากค่ะ คุณ Little Jazz...เรื่องราวของพระพุทธศาสนาน่าสนใจมากค่ะ ตัวเองก็พยายามค้นคว้าและแสวงหาความรู้ คืออยากเรียนรู้เรื่องของพระพุทธเจ้าเพิ่มขึ้นน่ะค่ะ ช่วงเรียนอยู่ที่ฝรั่งเศส เพื่อน ๆ และครอบครัวของเพื่อนชอบมาสนทนาด้วย เพราะเค้าสนใจเรื่อง Buddhism และ Meditation มากค่ะ

อีกอย่างเป็นเพราะตัวเองเป็นมนุษย์ประเภท "เจ้าปัญหา" คือชอบมี "คำถาม" ในเรื่องราวต่าง ๆ ของชีวิตเสมอ เช่น เกิดมาทำไม...ตายแล้วไปไหน...ทำไมคนเราจึงไม่เหมือนกัน...เวลาคืออะไร... แล้วใครเป็นคนกำหนดเรื่องเวลา...โลกนี้จะไปสิ้นสุดที่ตรงไหน...นอกโลกมีอะไร...มีมนุษย์ต่างดาวไหม...แล้วเค้าอยู่กันอย่างไร...จักรวาลเกิดมาจากไหน ฯลฯ พอมาได้ศึกษาพระพุทธศาสนาทั้งด้วยการอ่าน การฟัง และการปฏิบัติ จึงได้รับคำตอบต่าง ๆ ที่เคยมีอยู่ในใจ การเข้าใจเรื่องของ Time & Space ทำให้เราเลิกเป็นคนช่างสงสัย และทำให้มีชีวิตอยู่ในโลกด้วย "ความรัก" และ "ความสุข" ค่ะ

ดิถีเพ็ญโพยม...พระจันทร์เต็มดวงและทรงกลดช่างงดงาม...ได้ออกมาชมพระจันทร์เมื่อคืนวันอาทิตย์เช่นกันค่ะ...เคยมีเพื่อน...โทรทางไกลมาหา..เพียงเพื่อบอกว่า...เห็นพระจันทร์คืนนี้หรือยัง...พระจันทร์สวยจริงนะ...

ขอบคุณนะคะสำหรับมิตรไมตรีที่จะส่งหนังสือ "ความสุขของกะทิ" มาให้ ...ได้อ่านแล้วค่ะ มีตอนต่อด้วยนะคะ ...คุณ Little Jazz อ่านหรือยังเอ่ย...

 

[ดร. ทิพวัลย์ สีจันทร์]

 สาธุเช่นกันค่ะคุณ sasinanda ...

ทุกวันนี้เรามักได้ยินได้ฟังเรื่องราวข่าวสารจากสื่อต่าง ๆ ที่มักจะนำมาซึ่งความ "ร้อนกาย" และ "ร้อนใจ"อยู่เสมอนะคะ จะเปลี่ยนแปลง "สื่อ" เค้าก็คงไม่ได้ ...คงต้องเปลี่ยนที่ตัวเราเองให้เลือกที่จะ "รับ" เรื่องอะไรมากกว่า....

หากเราทำหน้าที่เป็น "ผู้ส่งสาร" เราก็อยากให้ "ผู้รับสาร" มีความสุข... มีความเย็นกายเย็นใจ...ขอขอบคุณคุณ sasinanda มากนะคะที่ทำให้ตัวเองมี "กำลังใจ" ที่จะเขียน "White Message" เพิ่มขึ้นค่ะ

 

[Little Jazz]

เคยอ่านตอนต่อแล้วค่ะ แต่ชอบตอนแรกมากกว่า ตอนตามหาพระจันทร์มันขยายความมากจนเดาเรื่องได้หมดตั้งแต่เริ่มอ่าน ทำให้ขาดจินตนาการไปเยอะ

ไม่เป็นไรค่ะ อาจารย์อ่านเล่มนั้นแล้วเดี๋ยวไว้มีเล่มไหนถูกใจมากๆ จะส่งไปให้อ่าน มีหนังสือวรรณกรรมเด็กเยอะพอสมควร ของนักเขียนญี่ปุ่นและเกาหลีก็น่าอ่านหลายเล่ม อยากแบ่งปันความสุขกับคนชอบอ่านหนังสือด้วยกันค่ะ : )