บันทึกที่ต้องสอนให้เด็กที่เป็นสมาชิกเข้ามามีส่วนร่วม

ห้องเรียนที่ไม่ใช่ห้อง ไม่มีกฏตายตัว เป็นการเรียนรู้ตลอดชีวิต

สวัสดีนะจ๊ะทุกคนที่อ่าน

วันนี้เป็นวันที่ชาวบ้านทุกหลังคาต้องเตรียมห่อขนมและอาหารที่จะนำไปวัดพรุ่งนี้เป็นวันเข้าพรรษาทุกบ้านจะต้องไปวัดทำบุญกันโดยไม่ต้องให้มีการบังคับเลยเพราะทุกคนต้องการที่จะทำบุญกันส่วนมากที่ชุมชนเป็นหมู่บ้านที่นับถือพุทธกันมาก และเป็นวันที่ช่วยกันทำความสะอาดวัดเราด้วยเพื่อให้วัดนั้นเป็นศูนย์รวมใจที่สะอาด เป็นที่ทุกคนอยากเข้ามาสงบจิตสงบใจหลังจากที่ทุกคนได้ดำเนินชีวิตที่บางคนก็ไม่ค่อยจะราบรื่นเท่าไหร่ ส่วนคนเขียนก็จะทำบุญเพื่อสังคมในชุมชนต่อไปนะจ๊ะ วันนี้เด็กๆ ที่ใช้คอมพิวเตอร์เป็นได้เข้ามาจัดเก็บข้อมูลให้กับองค์กรชุมชนที่ตัวเองเป็นสมาชิกอยู่เมื่อหมดรุ่นที่ลุงป้าน้าอาทำงานแบบนี้ไม่ไว้แล้วก็จะให้รุ่นใหม่ได้ทำงานให้กับชุมชนต่อไป สิ่งไหนที่เด็กสงสัยก็จะมีการซักถาม เด็กบางคนไม่ค่อยพูดเมื่อมาทำงานร่วมกันแล้วก็จะเป็นคนที่เริ่มจะพูดแล้วรู้สึกว่าบางครั้งเราก็มีวิธีทำให้เด็กได้มีข้อแลกเปลี่ยนในเรื่องที่ผู้ใหญ่บางคนไม่เข้าใจเด็ก การทำงานร่วมกับเด็กก็ดีนะ เหมื่อนเราเป็นครูสอนการรู้ให้กับเด็กเลยโดยไม่จำเป็นต้องมีห้องเรียนเหมือนโรงเรียนทั่วไป เป็นการรู้ไปตลอดชีวิตที่ยังทำงานให้กับชุมชนเพราะมันไม่มีกฏตายตัวว่าเราจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ตลอด มันขึ้นอยู่กับงานแต่ละอย่างที่เราจะต้องเจอ

ขอเล่าเรื่องเมื่อวานให้ฟังด้วยนะเป็นเรื่องที่ตลกเพราะว่าอาจารย์ที่พัฒนาระบบโปรแกรมให้ได้ส่งงานทางอีเมลแต่ป้าทำไม่เป็นเพราะเรื่องที่ป้าไม่เคยสื่อด้านนี้คนที่สมัครก็เป็นน้องที่ทำงานด้านนี้จัดการให้หมดเลยไม่ได้เรื่องแต่ก็จะพยายามที่จะศึกษามัน ตลกดีเจ้าเครื่องประหลาดนี้ แค่นี้ก่อนนะวันอื่นจะเข้ามาเขียนว่าทำอะไรที่เปิ่นๆก็เป็น