200 ที่พ่อสอนไม่ให้รับ

     “เดมมีเงิน 600 บาท ปู่ให้ 100 บาท ป้าอรให้ 500 บาท ทวดเจียมกับทวดสอนให้คนละ 100 บาท แต่พ่อสอนว่าอย่ารับ เลยอด จริง ๆ เดมต้องมีเงิน... 800 บาท” น้องเดมเล่าพลางนับเงินไปพลาง ขณะที่ผมขับรถกลับจากบ้านพ่อ เพื่อกลับบ้าน เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2549 ช่วงเวลาก่อนเที่ยง

     ทำไมที่เดมพูดว่าพ่อไม่ให้รับในส่วนที่เป็น 200 บาทนั้น ก็เพราะว่าช่วงเช้า น้องเดมกับป้าอรได้ชักชวนกันเอาขนมปีใหม่ไปให้ป้ารี ในตลาดบางแก้ว ตาสอน-ยายเจียม ที่ปากซอยบ้านพ่อ ซึ่งเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่เราทำกับผู้เฒ่าผู้แก่ ที่นับถือ พ่อสอนเราไว้อย่างนั้น วันนี้ก็ธรรมเนียนปฏิบัตินี้กำลังปลูกถ่ายลงไปยังชั้นหลาน โดยการปฏิบัติให้ดู ขนมที่เอาไปให้เป็นเหมือนตัวแทนความเคารพ ไม่ได้เน้นที่ราคาว่าต้องแพง แต่เน้นที่คุณค่า หรือไม่เป็นของที่หาง่ายนักในถิ่น แต่ไม่ถึงกับเป็นของแปลกเสียทีเดียว ส่วนการรับของกำนัลตอบ ส่วนใหญ่หากเป็นเด็ก ๆ ไปด้วยเขามักจะให้เป็นเงิน อันนี้ตั้งแต่รุ่นผมแล้วที่ พ่อสอนว่าอย่ารับตั้งแต่ในครั้งแรก เมื่อหลัง ๆ ไปอีกท่านก็จะจำได้และไม่ยื่นให้อีก น้องเดมก็เลยต้องได้รับคำสอนนี้ถ่ายทอดไป เพราะไม่งั้นจะเหมือนว่าเราเอาของไปขาย ถ้าเป็นผมส่วนใหญ่จะขอเป็นพันธุ์ต้นไม้ เช่นกิ่ง หรือเมล็ด เพื่อเอามาเพาะ มาชำไว้เสียมากกว่า เขาจะได้รู้สึกเหมือนได้ตอบแทนเราแล้ว ไม่เคอะเขินกัน เมื่อถึงคราวที่เราเป็นผู้รับ เราก็จะได้รู้ตัวและทำตัวได้ถูก ให้เหมือนกับที่เรารู้สึกเมื่อเราเป็นฝ่ายไปให้

ทวดสอน	ทวดเจียม

     ขากลับเราขับรถผ่านโรงงานทำขนมเค้ก ผมถามน้องเดมว่าจะไม่ซื้ออะไรไปฝากพ่อแก่ (ตา) แม่แก่ (ยาย) บ้างเหรอ ตกลงก็ใช้ 100 ที่ได้มากซื้อ 3 กล่อง (3 กล่อง = 100 บาท) พอขึ้นรถน้องเดมก็บอกว่า “เหลือ 500 บาท จะเอาไปเก็บไว้ เพื่อซื้อรองเท้าใหม่ และกางเกงตัวใหม่ ป้าอรบอกให้ซื้อ 2 อย่างนี้ ถ้าไม่พอก็ให้บอกพ่อ”

     ผมเหลือบไปมองหน้า แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร คิดเพียงในใจว่า “ป้าอรสั่งไว้จริงเหรอ หรือน้องเดมพูดใส่เข้าไปเอง แต่ฟังเขาพูดแล้วเหมือน *เพื่อทราบและถือปฏิบัติ* มากกว่าที่จะเป็น *เพื่อโปรดพิจารณา* สงสัยผมต้องถือปฏิบัติอย่างเดียวเมื่อได้ทราบแล้ว

[คุณอรชร (อร) หนูนุ่น]

ฝากถึงหนูเดมนะคะ

เมื่อวานนี้ป้าอรพอจะมีเวลาแวะไปซื้อรองเท้าให้ได้ 2 คู่สีแดง กับสีส้ม สามารถใส่กับถุงเท้าก็ได้ค่ะ แต่ป้าอรยังหาเข็มขัดที่ถูกใจให้ไม่ได้ค่ะ

วันนี้จะหาซื้อกระเป๋าใบใหม่ สำหรับใส่หนังสือ/ใส่เสื้อผ้าของใช้ส่วนตัว เช่น ผ้าเช็ดตัว/แปรงสีพัน/โลชั่น/กิ๊บ/

โบว์ ฯลฯ  เวลาไปเยี่ยมคุณปู่ หรือไปทำธุระกับคุณพ่อ   ให้เป็นของขวัญสำหรับหนูเดมในวันเด็กปีนี้ค่ะ  ป้าอรหวังปลูกฝังให้หนูเดมเป็นเด็กดี ฉลาด สุขภาพแข็งแรง เป็นพี่คนโตที่ดีของน้องเบส (ลูกคุณอา) และน้องขิง (ลูกคุณอา)  และเป็นเด็กดีของทุกคนค่ะ

คาดว่าจะได้รับภายในสัปดาห์นี้นะคะ

All my love

ป้าอร

[ชายขอบ]

     เพราะรองเท้าสีแดง สีส้ม นี่แหละน้องเดมถึงบอกว่าอยากไปอยู่กับป้าอร ปริ้นไปให้น้องเดมอ่านแล้ว ฝากขอบคุณป้าอรมาก

[คุณอรชร (อร) หนูนุ่น]

ค่ะ รับทราบค่ะ