บันทึกนายสายลม..แด่..ครู..ด้วยดวงใจ

วันนี้มีครับ

มีรุ่นน้องที่น่ารักคนหนึ่งโทรศัพท์มาชวนกลับไปร่วมพิธีไหว้ครู
แต่ด้วยภาระกิจที่ได้รับผิดชอบมากมายทำให้ปลีกเวลาไปไม่ได้
หากเพียงแต่....นายสายลม  ยังคงพึงระลึกถึงบุญคุณของ ครู อาจารย์ทุก ๆ ท่านที่ได้ประสิทธิ์ประสาทวิชาต่าง ๆ ให้อยู่เสมอ
.............................

มีบทกลอนอยู่บทหนึ่งที่ยังจดจำได้ขึ้นใจ...จึงขอนอบน้อมนำเสนอ
เพื่อเป็นการระลึกถึงพระคุณอันยิ่งใหญ่ของ...ครู
ท่านผู้ที่หลายคนเปรียบเทียบว่าเป็นเหมือนเรือจ้าง
เรือจ้างลำนี้ยังทำหน้าที่อย่างมุ่งมั่น
..............................

                           ครูบาอาจารย์   ที่ท่านประทานความรู้มาให้
                    อบรมจิตใจให้รู้ผิดชอบชั่วดี
                    ก่อนจะนอนสวดมนต์อ้อนวอนทุกที
                    ขอกุศลบุญบารมีส่งเสริมครูนี้ให้ร่มเย็น

                           ครู  มีบุญคุณจึงขอเทิดทูลเอาไว้เหนือเกล้า
                    ท่านสั่งสอนเราอบรมให้เราไม่เว้น
                    ท่านอุทิศไม่คิดถึงความยากเย็น
                    สอนจนรู้จัดเจนเฝ้าเน้นเฝ้าแนะมิได้อำพราง

                            พระคุณที่สามงดงามแจ่มใส
                    แต่ว่าใครหนอใครเปรียบเปรยครูไว้ว่าเป็นเรือจ้าง
                    พลาดจากความจริงยิ่งคิดยิ่งเห็นว่าผิดทาง
                    มีใครไหนบ้างแนะนำแนวทางอย่าง..ครู

                             บุญเคยทำมาแต่ปางใดใดเรายกให้ท่าน
                    ตั้งใจกราบกรานระลึกคุณท่านกตัญญู
                    โรคและภัยอย่ามาแผ้วพานคุณครู
                     ขอกุศลผลบุญค้ำชูให้ครูเป็นสุขชั่วนิรันดร
                     .......ให้ครูเป็นสุข...ชั่วนิรันดร........

                                                     พระคุณที่สาม
...............................   

ภายในลึก ๆ ของความรู้สึก สิ่งที่ครูต้องการก็คือ
การที่ได้เห็นลูกศิษย์ของตัวเอง  เติบโต เข้มแข็ง และแบ่งปัน
การที่ได้เห็นลูกศิษย์ที่ตัวเองสอนนั้นเป็นคนดีของสังคม
สร้างสรรค์สิ่งดีดี นำความรู้ที่มีอยู่มาพัฒนาบ้านเมืองและสังคมที่ตัวเองอาศัยอยู่ให้ดีขึ้น
ความสุขที่แท้จริงของ  ครู ผู้ซึ่งยังคงแจวเรือจ้าง
รับ และ ส่ง  ผู้ที่กำลังค้นหาความงดงามของชีวิต ที่เรียกตัวเองว่า ศิษย์ สามารถสร้างประโยชน์ให้กับสังคม และประเทศชาติ นั่นคือความภาคภูมิใจของผู้เป็นครู
.............................

ความกตัญญู คือ คุณสมบัติของ คนดี  

.............................

ยังระลึกถึงและน้อมคารวะด้วยดวงใจที่เปี่ยมล้น
รัก และ เคารพ พ่อครูแม่ครูทุกคนครับ
                                   นายสายลม  อักษรสุนทรีย์

..............................

[นกค่า]

กลอนนี้จำได้ว่าเคยร้องเป็นเพลงตอนวันครูค่ะ

ซึ้งมาก ๆ ๆ ๆ ๆ  ขอบคุณค่ะที่ทำให้นึกถึงตอนยังเป็นเด็กนักเรียน กระโปรงบาน คอซองค่ะ

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• สวัสดีครับ
• ใช่แล้วครับ เป็นบทเพลงที่ซึ้งมาก ๆ
• และจังหวะ ท่วงทำนองยังคงบรรเลยอยู่ในหัวใจครับ
• ขอบคุณครับ

[นาง พรทิพย์ มูลรัตน์]

สวัสดีค่ะ......และขอบคุณมาก ๆ เลยที่เป็นกำลังใจให้  ดีใจมากเลยที่มีผ้ใจดีมาเยี่ยมชม  อยากเขียนมาให้อ่านอีกแต่ตัวเองไม่เก่งคอมและระบบKM เพราะเพิ่งจะเรียนร้มา  ก็จะพยายาม  รออ่านแล้วกัน... กลัวจะเบื่อเสียก่อน  เพราะคงจะมีแต่เรื่องเด็ก ๆ จริง ๆ แล้วเขียนมาหลายวันแล้วแต่ส่งไม่เป็น  ข้อความกลับมาอยู่ใน Blog ของตัวเอง  น่าขำจริง ๆ

*  เพลงเพราะมากเลย  ร้สึกเพลินดีจัง

*เก่งจังนะค่ะ  ทำอย่างไร  เนี่ย........ทั้งภาพทั้งเสียงอยากเรียนร้บ้างจัง  

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• สวัสดีครับพี่  ยินดีที่ได้รู้จักครับ  เขียนบ่อย ๆ นะครับพี่ จะรออ่านนะครับ  ขอบคุณครับ