เรื่องเล่าจากออสเตรเลีย (31.9)


Late Night Shopping

           หลังจากดูงานเสร็จแล้วก็เป็นเวลาใกล้เที่ยง ทางเดวิดได้พาไปทานอาหารเที่ยง จะไปทานอาหารจีนก็ปิด ทานก๊วยเตี๋ยวก็ปิด ทีมก็เลยตัดสินใจไปทานที่ร้านแม็ค โดนัลด์กัน คราวนี้ไม่ปิดแน่นอน พอทานเสร็จก็กลับไปที่หอพักเพื่อขนสัมภาระขึ้นรถตู้ (เมื่อเช้าเราเก็บสัมภาระไว้ที่ห้องอาจารย์ประวิทย์) เดินทางกลับเมืองแทมเวอร์ธ มีรถตู้ 1 คันและรถเก๋งของอาจารย์ประวิทย์อีก 1 คัน ทีมเราก็แยกย้ายกันนั่งเพราะไปคันเดียวกันไม่หมด ผม พี่กฤช พี่สุวรรณาและเดือน นั่งรถตู้มากับเดวิด โดยผมอาสานั่งหน้าเป็นเพื่อนคนขับเพราะกลัวเขาจะเพลียและง่วง

           ผมกับเดวิดก็คุยกันมาตลอดทาง โดยมีพี่สุวรรณาร่วมสนทนาด้วย ส่วนพี่กฤชกับน้องเดือน หลับตั้งแต่รถออกเดินทางได้ไม่นาน  การพูดคุยกับเดวิดทำให้ผมได้ฝึกฟังและพูดภาษาอังกฤษมากขึ้น ได้แลกเปลี่ยนทัศนะในหลายๆเรื่อง การสนทนากันแบบสองหรือสามคนจะฟังง่ายกว่าการฟังบรรยาย การเดินทางจากอาร์มิเดลไป 35 กม. ก็ถึง Uralla ได้จอดแวะซื้อของซื้อน้ำดื่ม ซื้อช็อคโกแลต เดินทางต่ออีก 31 กม.ผ่านเมือง Beneneer  ซึ่งเป็นเมืองขนาดเล็ก  มีสถานพยาบาลที่มีพยาบาลเป็นผู้ดูแล ไม่มีแพทย์  หลังจากนั้นก็ผ่านเมือง Moonbi แล้วเดวิดพาไปทางลัดจนถึงเมืองแทมเวอร์ธ ไปเข้าที่พักที่แอมเบอรู อะพาร์ทเมนต์ เรียบร้อยแล้วก็ได้เลี้ยงกาแฟขอบคุณเดวิดที่ร้านหน้าที่พักคือ Café Retre & store แล้วก็แยกย้ายกันเข้าที่พัก แต่ผม พี่สุวรรณา หมอเดือน จะไปเดินเที่ยวต่อในเมืองโดยติดรถเดวิดไปลงในเมืองเพื่อเดินซื้อของ

            วันพฤหัสบดี เป็นวันพิเศษที่ร้านขายของจะปิดค่ำกว่าปกติ (ปกติร้านขายของในออสเตรเลียจะปิด 5 โมงเย็น) เรียกว่าเป็น Late Night Shopping มีเวลาเดินเที่ยวซื้อของ 2 ชั่วโมงตั้งแต่ 5 โมงเย็นถึง 1 ทุ่ม เป็นถนนสายยาวๆสายหนึ่งคล้ายๆไนท์บราซ่า แต่เป็นร้านที่เป็นระเบียบไม่ใช่แบบเพิงหรือรถเข็นหรือแบบแผง เป็นทั้งห้างสรรพสินค้าและร้านเล็กๆเฉพาะชนิดสินค้า ส่วนใหญ่ที่เดินดูในห้างสรรพสินค้าจะเป็นสินค้าของใช้ที่ทำจากเมืองจีนเกือบทั้งหมด หลังจากเดินได้สักพักก็แยกย้ายกันเดิน

            ผมก็เดินเข้าไปดูทุกร้าน ทั้งเสื้อผ้า เครื่องครัว เครื่องเรือน เครื่องประดับ น้ำหอม เพื่อเดินหาของที่ระลึก ไปเจอร้านหนึ่งเป็นของที่ระลึกจากเมืองแทมเวอร์ธจึงได้ซื้อไปฝากแม่ พ่อตา แม่ยาย ได้เดินเข้าไปในร้านขายหนังสือ เขาจะแบ่งหนังสืออกเป็นประเภทๆชัดเจน มีหนังสือโป๊วางขายด้วยแต่เขาห่อถุงพลาสติกอย่างดีแล้วคาดกระดาษไว้ว่าห้ามเด็กอายุน้อยกว่า 18 ปีซื้อ เดินไปเรื่อยๆจนไปเจอร้านขายของเล่นก็เลือกซื้ออยู่พักใหญ่ จนได้ของเล่นมาฝากลูกอีกคนละชุดและที่น่าแปลกคือผมลองต่อราคาเขาก็ลดให้เหมือนกัน ลดให้ค่อนข้างมากด้วย เดินไปเรื่อยๆทั้งสองข้างของถนน ทำให้รู้ว่าที่เรียนที่เป็นศูนย์ของUNEนั้นก็ตั้งอยู่ข้างๆถนนสายนี้ เดินจนถึง 1 ทุ่มก็ถึงเวลานัดรับประทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารไทยอีกร้านหนึ่งในเมืองแทมเวอร์ธ

หมายเลขบันทึก: 11222เขียนเมื่อ 3 มกราคม 2006 14:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:16 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท