เอกสารเรื่องแรกก็คือ วิธีปฏิบัติงาน (Work Instruction) ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการทดสอบที่จะขอรับรองมาตรฐาน ISO15189 ที่หัวหน้าทีมใหญ่ขีดเส้นตาย (ซึ่งท่านขีดมาหลายเส้นแล้ว หากนำมาต่อกันคงจะยาวหลายกิโล จนบางครั้งพี่เม่ยสงสัยว่าเราคงเป็นผู้อมตะที่มิยอมตาย....จึงมิยอมส่งตามกำหนดนัดหมายสักที....ฮา) อีกครั้งให้ส่งปลายเดือนนี้
โดยปกตินิสัยของพี่เม่ยแล้ว... หากเป็นบทความที่เขียนเอง เมื่อกลับมาอ่านทบทวนอีกพบว่าส่วนไหนต้องการเปลี่ยนแปลงก็จะแก้ไขไปในตอนนั้นๆเลย และก็ติดเป็นนิสัยว่า เมื่ออ่านบทความของคนอื่นๆที่นำมาให้ช่วยดู ก็จะพยายามแก้ไขให้ไปเลยเช่นกัน ทีนี้ก็มีอาการสะดุดว่าสำนวนหรือลำดับคำพูดไม่ค่อยสอดคล้องกับต้นฉบับ แก้ไปแก้มาก็แทบจะเป็นการเขียนให้ใหม่ทั้งหมด...
เอ๊ะ! วิธีนี้เข้าท่าแฮะ เพราะคนอ่านก็ใช้เวลาอ่านรวดเดียว พอ get คำถามเท่าไรก็เขียนออกมาให้หมด ส่งกลับให้เจ้าของแก้ไข เจ้าของบทความก็จะสามารถสรุปรวบยอดความรู้ออกมาได้ ตามสำนวนดั้งเดิมของเขา
ขออนุญาตเอาเทคนิคนี้ไปใช้ด้วยนะคะพี่เม่ย
ฮือT....Tรู้งี้ส่งให้พี่เม่ยตั้งนานแล้วก่อนคนใกล้ตัวจะปรับเปลี่ยนแนวคิดท่านพี่ ว้า!ตกลงคำถามเยอะรึเปล่าคะ ถ้าตอบไม่ได้มีเฉลยท้ายบทรึเปล่าเนี่ย แย่แล้วเรา คนใกล้ตัวก็ช่วยไม่ได้ขอประกาศหาตัวช่วยด่วนรับจำนวนไม่จำกัด..........หรือว่าพี่เม่ยคนเก่งเอ!!!!หรือว่าคนสวยดีน๊า สรุปขอใช้สิทธิ์ถามพี่เม่ยค่ะ I'll get that right now . HA HA HA
สวัสดีครับ