นิทานพื้นบ้านล้านนามาอีกแล้วจ้า !


ล้อมรั้วยังไงดีนะ..จะได้ถูกใจพ่อตา

     มาแล้วจ้า....มาแล้วสำหรับนิทานพื้นบ้านล้านนาที่เล่าขานกันมานมยาน อุ๊ย ! ขอประทานโทษอย่างสูงเจ้าค่ะ ที่คนสมัยก่อนเล่าขานกันมาอย่างนมนาน นิทานเรื่องนี้เล่าต่อ ๆ กันมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวดเลยแหละค่ะ ว่าพ่อตาที่หวงลูกสาวเอามากๆ มีลูกเขยอยู่สองคน พอสิ้นฤดูฝนก็ถึงฤดูล้อมรั้ว พ่อตาจึงให้ลูกเขยทั้งสองช่วยกันล้อมรั้ว ลูกเขยคนที่ 1 เป็นคนที่แข็งแรงแต่ว่าใจร้อนไปหน่อย ส่วนลูกเขยคนที่ 2 เป็นคนใจเย็น ทำงานช้า และมีปัญญา ลูกเขยทั้ง 2 คนได้ตกลงกันไว้ว่าจะล้อมรั้วคนละด้าน โดยต่างคนก็ต่างขุดหลุม แล้วจึงเอาเสารั้วลงฝัง ลูกเขยคนแรกโกยดินใส่หลุมที่ฝังเสาลงแล้ว จนดินเต็มในครั้งเดียว จากนั้นก็ใช้ไม้ท่อนใหญ่กระทุ้งดินให้แน่น ส่วนลูกเขยคนที่ 2 เมื่อนำเสาลงหลุมแล้ว จะค่อย ๆ เกลี่ยดินใส่ทีละน้อยๆ แล้วใช้ไม้ขนาดเล็กเท่านิ้วมือแซะดินใส่หลุมลงไปเรื่อย ๆ จนดูเหมือนคนขี้เกียจ เพราะว่าลูกเขยคนที่ 1 ฝังเสาได้ 5 ต้นแล้ว แต่ลูกเขยคนที่ 2 เพิ่งฝังเสาได้แค่ 1 ต้นเอง พ่อตาที่ยืนดูอยู่ นึกชมชอบในการทำงานของลูกเขยคนแรกที่ทำงานได้อย่างรวดเร็วและดูทำอย่างเต็มกำลัง ขณะเดียวกันกับลูกเขยคนที่ 2 ว่าทำอะไรก็ชักช้าอืดอาดยืดยาด ไม่ทันกิน เมื่อทั้งสองล้อมรั้วเสร็จแล้ว พ่อตาก็ไปตรวจและลองขยับเสารั้วดู ผลปรากฏว่าเสารั้วที่ลูกเขยคนแรกทำนั้นโยกเยกไปมา ส่วนเสารั้วที่ลูกเขยคนที่ 2 ฝังนั้นกลับแน่นหนาไม่โยกคลอน.........

      การล้อมรั้วในสมัยก่อน ต้องฝังเสาที่เรียกว่า "ทั่งรั้ว" เสียก่อน แล้วจึงค่อยผูกไม้ไปตามทางขวางของเสารั้วทั่งนั้น มีวิธีการฝังเสารั้วให้แน่นของคนสมัยก่อน คือ ต้องกระทุ้งดินให้แน่น แล้วค่อยๆ เกลี่ยดินลงไปในหลุมข้างเสาทีละน้อยๆ โดยใช้ไม้ที่มีขนาดเล็กแซะดินใส่ ให้ใส่ดินลงไปจนกว่าดินจะเต็มหลุมและแน่นดีแล้ว ไม่ควรถมดินจนเต็มหลุมทีเดียว และใช้ไม้ใหญ่กระทุ้งดินมิฉะนั้นเสาจะไม่แน่นหนา ดังคำสุภาษิตไทยที่ว่า "ช้า ๆ ได้พร้าเล่มงาม" ยังไงล่ะจ๊ะ

     และนี่ก็เป็นเคล็ดลับในการล้อมรั้วบ้านของคนพื้นบ้านล้านนาในสมัยก่อน  หากว่าลูกเขยคนไหนอยากจะนำไปพิชิตใจพ่อตาที่หวงลูกสาวก็เอาเรื่องราวการปลูกรั้วบ้านนี้ไปเป็นอุทาหรณ์ เพื่อหากลวิธีมาสยบความหวงลูกสาวให้ราบคาบนะคะ กลุ่มเอื้องผึ้ง จันผาจะคอยเป็นกำลังใจให้เองนะคะ  ถูกอกถูกใจลูกเขยท่านไหน หรืออยากจะรู้เรื่องราวความเชื่อพื้นบ้านล้านนาอีก ก็แสดงความคิดเห็น ติชมมาได้ค่ะ พวกเราเอื้องผึ้ง จันผาขอน้อมรับและยินดีจัดให้จ้า.......

หมายเลขบันทึก: 111539เขียนเมื่อ 14 กรกฎาคม 2007 19:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน 2012 00:47 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท