เรื่องนี้ลูกเล่า... “พวกมาก...ลากไปจริงๆ...”
วันก่อนนี้นั่งรีดผ้าไปก็ฟังลูกสาวคนเล็กบ่นไปพร้อมกับเปิดสมุดการบ้านทำ เธอเล่าให้ฟังว่า
“แม่...จำได้ไหม...ที่หนูท่องวิชาสังคม...สัพเพสัตตา......น่ะ”
“จำได้ลูก”
“นั่นแหละ...วันนี้หนูสอบ อาจารย์ให้ไปซ้อมท่องกับเพื่อนๆเป็นกลุ่ม”
“เออ...เป็นไงล่ะ ท่องได้ไหม...แม่ยังท่องไม่ได้เลย สมัยแม่ไม่มีเรียน”
“เพื่อนน่ะ ท่องผิดอยู่ตอนนึง...คำว่าแต่หรืออะไรนี่แหละมันไม่มี หนูบอกก็ไม่มีใครเชื่อ”
“โอว!...แล้วไงล่ะ”
“พออาจารย์ให้ท่องสอบพร้อมๆกัน พอถึงตอนนั้นน่ะ หนูนะพยายามตะโกนเสียงดังให้อาจารย์ได้ยิน แต่สู้เสียงเพื่อนๆพวกนั้นไม่ได้ อาจารย์ไม่ได้ยินเสียงหนู....หนูเลยได้ 9.5..เต็ม 10 นะแม่ …..เฮ้อ! ...เสียดาย....”
ลูกสาวจบลงพร้อมๆกับถอนหายใจ....ฉันไม่รู้ว่าจะบอกเธอว่าไงดี ก็ได้แต่บอกว่า
“อืม....ช่างมันเถอะนะ” ไอ้ที่ครั้นจะสอนเรื่องการคบเพื่อน มันก็ไม่ใช่....เพราะเป็นกลุ่มที่อาจารย์จัด จึงได้แต่บอกว่า...
“เพื่อนมาก...เลยถูกลากไป.....”
แต่ที่เห็นๆก็คือบทเรียนที่ได้จากลูก...เป็นเรื่องของ ผลของการกระทำที่แม้จะถูกต้อง แต่ถ้าไม่ดังหรือมากพอก็อาจจะถูกกลบด้วยถ้าเสียงที่ไม่ถูกต้องแต่ดังกว่าได้....แถมอาจจะได้รับอานิสงส์จากเสียงผิดๆนั้นไปโดยปาริยาย....
.....น่าสงสารจริงๆ.......
...........................................................................................................
ดิฉันได้อ่านข้อคิดเห็นของคุณโอ๋-อโณแล้ว...ชอบมากๆค่ะ จึงขอนำลงในบันทึกเพิ่มเติม เพื่อให้เกิดความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้นค่ะ..ขอบคุณคุณโอ๋- อโณค่ะ
"สภาพการณ์แบบนี้ พบได้บ่อยนะคะในห้องเรียนเด็กไทย ดีที่น้องกีต้าร์เอามาเล่าให้คุณแม่ฟัง ปกติเวลาได้ฟังเรื่องแบบนี้จากน้องฟุงก็จะบอกว่า ......ถ้าลูกมั่นใจว่าสิ่งที่ตัวเองทำถูกก็ให้ยึดมั่นเอาไว้ แม่เห็นด้วย คนอื่นเห็นเป็นอย่างอื่น รวมทั้งคุณครูเราก็ฟังเอาไว้คิดเฉยๆ แต่เราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนหรือท้อแท้ผิดหวังไปกับสิ่งที่เกิดขึ้น สังคมปกติก็เป็นแบบนี้ เราทำสิ่งที่เราคิดว่าดีได้โดยไม่จำเป็นต้องเหมือนหรือไม่เหมือนใคร ถ้าเรารู้ว่าความเป็นจริงคืออะไร .......คิดว่าวิธีนี้ลูกก็จะมั่นใจในตัวเอง โดยไม่อิงกับคุณครูหรือเพื่อนๆจนเกินไปค่ะ คุณติ๋วก็คงมีลักษณะที่มั่นคงในสิ่งที่ตัวเราเองคิดให้ลูกเห็นอยู่แล้วแน่ๆค่ะ ทำให้เธอก็มั่นใจในตัวเองจนพยายามเปล่งเสียงดังอย่างนั้น เธอคงเอามาเล่าเพื่อขอความมั่นใจเพิ่มเติมจากคุณแม่นั่นเอง ฝากบอกว่าป้าโอ๋ชมหนูด้วยคนนะคะ ที่เชื่อมั่นตัวเองอย่างนั้น เยี่ยมๆค่ะ"
เมื่อ ส. 14 ก.ค. 2550 @ 01:36
ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะคุณกฤษณา สำเร็จ
อันนี้คงจะเข้าข่าย ปลาเน่าตัวเดียว ตายทั้งข้อง ประมาณนั้นด้วยกระมังคะ
แย่ทั้งสองทางเลยนะคะ ถ้าถูกพวกมากลากไป และ บางครั้งมีใครทำอะไรเสียคนเดียวก็เสียชื่อไปกันหมดเหมือนกัน...
ที่สำคัญคือถ้าเราเข้าใจเหตุและผล เราก็จะไม่โทษตัวเองในสิ่งที่เกิดขึ้นค่ะ แล้วก็คงโทษสังคมไม่ได้เหมือนกัน เพราะข้อผิดพลาดเกิดขึ้นได้มากจริงๆ ในสังคมที่มีคนมากมายที่ยังทำข้อผิดพลาดได้ตลอดเวลา...
สุดท้ายก็เข้าบทคาถาที่น้องท่องน่ะค่ะ แผ่เมตตาได้อย่างเดียวเลยค่ะ ^ ^
_____________________
(จาก web http://www.dhammathai.org/treatment/kata/kata03.php)
แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์
สัพเพสัตตา สัตว์ทั้งหลาย ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
อัพยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้พยาบาทเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
อนีฆา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
สุขีอัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิดฯ
เรียน อ.
กมลวัลย์
ค่ะ....
- ดิฉันขอขอบพระคุณอาจารย์ที่กรุณานำบทสวดแผ่เมตตามาฝากค่ะ
- เรื่องเล็กๆของลูกเป็นเพียงสะกิดใจให้ดิฉันมองเปรียบเทียบไปถึงองค์กรใหญ่ๆ...ที่ดิฉันเองก็เคยประสบในเรื่องของการพูดส่งเสียงดังข่มผู้อื่นในที่ประชุม....ทำให้คนไม่ค่อยพูดเลยเงียบไปเพราะขี้เกียจจะเถียงค่ะ....และก็เลยได้เห็นประโยชน์ของการใช้บัตรคำ...เป็นสื่อแสดงความคิดเห็นที่ลดเรื่องการใช้เสียงข่มกัน
- ขอบพระคุณอาจารย์มากค่ะ
สวัสดีครับ...
- ขอบคุณมากนะครับ....สำหรับคำแนะนำในการรักษาสุขภาพ
- สงสัยว่าคงเป็นเพราะไม่ด้ท่านอาหารเช้าครับ...ผมไม่ได้ทานข้าวเช้ามานานหลายปีแล้วละครับ..
- ถ้าเป็นเพราะไม่ได้ทานอาหารเช้ามานานก็อาจจะชิน แต่บางครั้งพลังงานที่ใช้มันมากขึ้นๆ....อยากให้ทานอะไรซะหน่อยตอนเช้าค่ะ แล้วจะเห็นว่า.."ชีวิตมีแฮงขึ้นเยอะ"...ค่ะ...อาการจุกเสียดจะได้ไม่กลับมาเป็นอีก
- ถ้าปล่อยท้องว่างตอนเช้ามานาน การดื่มนมอาจจะทำให้ท้องเสียได้...อาจจะดื่มน้ำเต้าหู้ ข้าวต้มซักถ้วยอุ่นๆท้อง..ลองดูนะคะ...รีบมากๆก็ขนมปังซักแผ่น...
- สำหรับดิฉันเช้ามาก็กาแฟ 1 แก้ว(ที่หวานใจชงให้) แล้วสายๆก็ถึงกับข้าวเหนียวจิ้มแจ่ว..ที่น้าบัว..พนักงานแม่บ้านทำมาทานกันทุกเช้าค่ะ..ไม่งั้นไม่มีแรงทำงาน.....
- ขอให้สุขภาพแข็งแรงค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณโอ๋-อโณ
- ขอบคุณพี่โอ๋มากๆค่ะที่ให้คำแนะนำว่าจะบอกลูกยังไงดี....ชอบมากจริงๆค่ะ จะขอจดจำนำไปใช้
- "ถ้าลูกมั่นใจว่าสิ่งที่ตัวเองทำถูกก็ให้ยึดมั่นเอาไว้ แม่เห็นด้วย คนอื่นเห็นเป็นอย่างอื่น รวมทั้งคุณครูเราก็ฟังเอาไว้คิดเฉยๆ แต่เราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนหรือท้อแท้ผิดหวังไปกับสิ่งที่เกิดขึ้น สังคมปกติก็เป็นแบบนี้"
- "เราทำสิ่งที่เราคิดว่าดีได้โดยไม่จำเป็นต้องเหมือนหรือไม่เหมือนใคร ถ้าเรารู้ว่าความเป็นจริงคืออะไร"
- ขอบคุณค่ะ....ที่ชี้ทางสว่างจริงๆในการหาข้อคิดสอนลูก....
การเรียนสมัยนี้แข่งขันกันตั้งแต่ยังเด็ก
แต่ว่าน้องกีต้าร์เป็นเด็กฉลาดและไหวพริบดีอยู่แล้ว
ผมมั่นใจว่าน้องกีต้ารืเก่งไม่แพ้ใครแน่นอนคับพี่ติ๋ว
เด็กเรียนเก่งที่อยู่ห้องคิง จะต้องแข่งกันเรียน
การคบค้าสมาคมกับเพื่อนฝูงก้แทบไม่มีเท่าไร
มองได้หลายรูปแบเนอะพี่ติ๋ว
แล้วแต่ว่าเราจะแนะนำลูกแบบไหน
สวัสดีค่ะ น้องหมู
- พี่ติ๋วเห็นด้วยค่ะ ไม่อยากให้ลูกเรียนสูงเด่นเหนือใครๆ....อยากให้เป็นเด็กธรรมดา รู้จักชีวิตของผู้คนปกติ...มีเวลานั่งเล่นหมากเก็บได้...ไม่ถึงกับต้องนั่งท่องหนังสือจนเอียน.....
- แต่เดี๋ยวนี้เท่าที่สังเกตวิธีเรียนก็มีการท่องจำน้อยลงแล้วค่ะ.... เรียนเป็นหัดคิดวิเคราะห์มากหน่อย
- เมื่อไหร่น้องหมูจะได้มีโอกาสเลี้ยงเด็กๆบ้างล่ะจ๊ะ...พี่ติ๋วคอยฟังข่าวดีอยู่นา
อีกประมาณ 2 ปีแต่งงานแต่เด็กๆไม่รู้อ่ะพี่ติ๋ว
อยากเที่ยวให้สะใจก่อน เลี้ยงหลานดีก่า อิอิ