การเดินทาง
ใกล้ถึงวันเสาร์ที่ต้องเรียน KM กันอีกแล้ว ก่อนหน้านี้รู้สึกกลัวที่จะมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นในห้อง ตอนนี้เมื่อเริ่มเรียนมาได้สักระยะหนึ่งรู้สึกสนุกในการเรียนมาก มีการศึกษากันมาก่อนในบทเรียนแล้วมาคุยกันใสนห้องเพื่อความเข้าใจที่ชัดเจนและให้เป็นไปในแนวทางเดียวกัน เป็นการเรียนที่แปลกไปจากเดิมจากที่เคยเรียนมารู้สึกสนุกและทำให้เข้าใจบทเรียนมากขึ้น(ถ้าได้มีการศึกษามาก่อนล่วงหน้าก็จะทำให้สุนกมากเพราะทุกคนจะคุยกันเป็นเรื่องเดียวกัน) ทั้งๆที่ตอนแรกรู้สึกไม่ชอบที่จะเรียนแบบนี้ ชอบให้อาจารย์มาสอน บรรยายให้ฟังมากกว่า แต่อย่างที่กล่าวไว้ในตอนต้นเมื่อเรียนมาได้สักระยะหนึ่งจะรู้สึกชอบและเข้าใจมากกว่าเดิมแถมยังจำได้อีกด้วย เพื่อนที่เรียนด้วยกันรู้สึกเหมือนฉันหรือเปล่า
(เรียน KM ที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ กับอาจารย์ธวัชชัย และน้องมะปราวเปรี้ยว)
ความเห็น (3)
ผมเห็นด้วยกับพี่แหม่ม วิชานี้เป็นเวทีหนึ่งที่ช่วยให้เราได้แสดงความคิดเห็น บางครั้งเวลาได้พูดจะรู้สึกมันมากๆ ถ้าเราพูดบ่อยๆ ก็จะชินไปเอง ไม่ประหม่าเวลาพูดต่อหน้าคนอื่น จะนำไปใช้ประโยชน์ในชีวิตจริงได้ เช่นตอนคุยกับคนที่รู้จักวันก่อน (เขียนไว้ใน blog ที่แล้ว) ไม่รู้สึกประหม่าเวลาคุยกับสาวๆแปลกหน้าเหมือนเมื่อก่อนเลย แต่ตอนนี้ในห้องจะพูดไม่ค่อยทันคนอื่นแล้ว เพราะแสดงความเห็นกันมาก ผมจะนำระบบนี้มาใช้กับการประชุมที่โรงพยาบาลบ้าง ว่าแต่ต้องติดต่อคุณมะปรางเปรี้ยวไปจดคะแนนให้หน่อย ไม่รู้จะว่างรึเปล่านะครับ...
เรียนวิชานี้ได้อะไรที่ใส่ไข่(พิเศษ)กว่าวิชาอื่น
ส่วนใหญ่จะเป็นการแสดงความคิดเห็นของกันและกัน
ก็สนุกดี ทำให้ได้เป็นผู้ฟังที่ดี(เพราะพูดไม่ทันคนอื่นๆ)
สามารถยกมือเพื่อแสดงความคิดเห็นได้ค่ะ