เข้าระบบ
สมัครสมาชิก
หน้าแรก
สมาชิก
ภูตะวัน
สมุด
vimandin
ฉันเงียบ..ใช่ฉันโง่
ภูตะวัน
นางสาว ภูตะวัน ดาหวัน แสงดาว
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ
ฉันเงียบ..ใช่ฉันโง่
เธอเข้าใจในสิ่งฉันเป็นใหม
ทำไมจะไม่รู้ว่าเธอมีเรื่องหลอกลวงปิดบัง
ผ่านมานมนาน.......ก็เหมือนยังไม่เชื่อใจ
เหมือนเธอยังลังเลกับบางเรื่องราว
ที่ฉันก็ไม่เข้าใจ....ว่ามันคืออะไร
ใจมนุษย์ยากหยั่งถึง
เชื่อว่าไม่ต้องเป็นผู้หญิงหรอก
ถึงเป็นผู้ชาย......ก็ยากเข้าใจ
โดยเฉพาะถ้าอีกฝ่ายไม่เปิดใจให้ค้น
แล้วจะรู้ได้อย่างไร.......ในนั้นมีอะไร
ความสัมพันธ์นั้นเป้นเรื่องราวเปราะบาง
บาง.....อาจยิ่งกว่าแก้วกระจก
รอยร้าว.......นำไปสู่รอยแตก
เพราะสิ่งที่ประสานมันไว้
เป็นเพียงนามธรรมที่จับต้องไม่ได้
ความสันพันธ์จึงเป็นเรื่องพิเศษ
หากปล่อยวางเพียงชั่วครู่ยามทุกอย่าง...จะไม่เหมือนเดิม
ความจริงใจ
จริงจัง และไว้เนื้อเชื่อใจ
ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของความสัมพันธ์
หากย่อหย่อนไปแม้เพียงข้อเดียว ทุกอย่าง......จะจบลง
มีเพียงความปรารภนาดี ไม่อยากให้เธอต้องรู้สึกแย่
รู้อะไรมา...ก็ปล่อยผ่านไป
เหมือนไม่เคยเข้าหู...แกล้งโง่ไปอย่างนั้น เพราะอะไร..
คนอย่างฉัน...ทำได้ทุกอย่างได้เพื่อเพื่อนคนที่ฉันรัก
ฉันจริงใจ .....หากแม้ว่าเขาไม่จริงจังด้วย ก็ช่างปะไร
แต่ที่เจ็บก็เพราะ ที่ฉันรู้เรื่องราวของเธอ ทำไมไม่ใช่จากปากของเธอ
ซ้ำร้าย...คนที่รู้จากปากเธอ กลับเป็นไครที่เพิ่งเดินผ่านมา
หากเจ็บ....ก็ได้แค่เจ็บ
เธอยังทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ฉันคนนี้นะหรือจะไปกล้า.....ทำร้ายน้ำใจไคร
ก็ได้แต่ปล่อยผ่าน
และได้แต่หวังลึกๆไว้ว่าสักวัน..เธอจะบอกความจริง
ปิดบังอะไรไว้....นานแค่ใหนไม่เป็นไร
เพียงเธอเอ่ยปากมา
ไม่จำเป็นต้องมีคำว่าขอโทษ
ฉันคนนี่พร้อมจะลืมทุกอย่าง..เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ่น
อยากจะเตือนเธอเอาไว้
เป็นฉัน..ไม่เป็นไร
หากทำร้ายคนอื่น ฉันไม่รู้ว่าเขาพร้อมอภัยให้เธอใหม
เธออาจเคยทำร้ายไครโดยไม่รู้ตัว
ลองมองย้อนกลับไป แล้วค้นหาดูสิ
ว่าเธอทำร้ายไครบ้าง ทั้งรู้และไม่รู้ตัว
ไม่เจอ...ก็ดี
แต่นั่น...แสดงว่าเธอลืมฉัน
คนที่เธอทำร้ายโดยไม่รู้ตัว
เรื่องไม่สำคัญของเธอ...อาจสำคัญสำหรับไคร
ระมัดระวังสักนิด...กับการตัดสินใจ
จำไว้นะ...เชื่อใจกัน สำคัญแค่ใหน
เงียบ...ใช่ว่าโง่
คนบางคนแค่ไม่อยากทำร้ายใจเธอ
ในขณะที่บางคนไม่เงียบ...
ทำร้ายเธอ..อาจจะตั้งใจหรอไม่ก็ได้ทั้งนั้น
คิดดูดีดี...ที่ฉันไม่พูด
“
เงียบไป.....ใช่ว่าฉันโง่
”
เขียนใน
GotoKnow
โดย
ภูตะวัน
ใน
vimandin
คำสำคัญ (Tags):
#คิดยังไงกันแน่
หมายเลขบันทึก: 107428
เขียนเมื่อ 30 มิถุนายน 2007 08:59 น. (
)
แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:15 น. (
)
สัญญาอนุญาต:
จำนวนที่อ่าน
ความเห็น
ไม่มีความเห็น
หน้าแรก
สมาชิก
ภูตะวัน
สมุด
vimandin
ฉันเงียบ..ใช่ฉันโง่
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID
@gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2025 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท
ภาษาปิยะธอน (Piyathon)
เขียนโค้ดไพทอนได้ด้วยภาษาไทย