ประสบการณ์การเลี้ยงลูกที่ผิด : คิดให้ลูกเก่งตามใจตัวเอง

บางครั้งก็เผลอไผลคิดให้ลูกเรียนเก่งตามใจตัวเอง โดยไม่ดูความสนใจของลูก

ประสบการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้เอง(27 มิ.ย.2550) ลูกสาวเรียนอยู่ชั้นม.1 มาขออนุญาตบอกว่าเย็นนี้ขออนุญาตไม่เรียนวิทย์ เพราะจะมาเรียงความส่งประกวด ผมได้บอกกับลูกไปว่าวิทยาศาสตร์น่าจะสำคัญกว่า เรียงความไม่ใช่เรื่องสำคัญ เพราะเป็นการประกวดตามความสมัครใจและอีกอย่างอยู่แค่ชั้นม.1 สู้ชั้น ม2 ม3 เขาไม่ได้หรอก ทำไปก็เสียเวลาเปล่า ไปเรียนวิทย์ดีกว่าได้ความรู้ พอผมพูดเท่านั้น ลูกสาวก็ร้องไห้ โชคดีที่ภรรยาผมนั่งอยู่ตรงนั้นด้วย เมื่ออยู่กันสองคน ภรรยาผมก็เตือนสติผม บอกว่าบางครั้งลูกเขาอยากทำอะไรก็ให้เขาทำไป เรื่องแพ้ชนะไม่ใช่เรื่องใหญ่ และเรื่องความรู้วิทย์ก็ไม่จำเป็นต้องยัดเยียดตอนนี้ เดี๋ยวจะเหมือนกับลูกของรุ่นพี่คนหนึ่ง  แม่เขาบอกว่าเขาเสียใจจนถึงทุกวันนี้ คือ ลูกอยากอ่านหนังสือแล้วแม่ไม่ให้อ่าน ทุกวันนี้ลูกคนนี้เลยไม่อ่านหนังสือ และก็ลูกของอีกครอบครัวหนึง พอขึ้นมอปลาย ลูกอยากเรียนภาษา อยากเรียนสายศิลป์ แต่พ่อแม่ไม่ให้เรียน อยากให้ลูกเก่ง เพราะสายวิทย์ เด็กเก่ง สายศิลป์ คือ เด็กหัวไม่ดี อยากให้ลูกเก่ง จึงบังคับให้เรียนสายวิทย์ ทุกวันนี้ ประเด็นดังกล่าวได้สร้างปัญหาให้เด็กคนนี้มาก  ทั้งสามกรณีดังกล่าว พ่อแม่เป็นครูทั้งนั้นครับ  สำหรับผมโชคดีหน่อยที่ภรรยามาทักท้วงไว้ทัน  ผมก็เลยกลับไปอนุญาตให้ลูกเลิกเรียนวิทย์ 1 วัน ให้มาเรียงความได้ เท่านั้น ลูกก็ยิ้มออก...