นิสิตพิการมหาวิทยาลัยมหาสารคาม
นิสิตพิการมหาวิทยาลัยมหาสารคาม นิสิตพิการมหาวิทยาลัยมหาสารคาม นิสิตพิการทุกประเภท เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ

พี่ร้องเพลงฝึกหัด


STAFF จามรี 9

พี่ร้องเพลงฝึกหัด  

          การที่ใครๆคิดว่ามดกับทิพย์เสียงเพราะ  จากการที่เราทั้งสองคนได้มีโอกาสขึ้นเวทีคอนเสิร์ตกับนักร้องค่ายอาร์เอส  และได้มีโอกาสเข้ามาเป็นพี่ร้องเพลงของมหาวิทยาลัยก็ใช่ว่าเข้ามาแล้วจะร้องเพลงได้เลย  เพราะเราเองก็จะต้องมีการฝึกหัดและฝึกซ้อมอย่างสม่ำเสมอเฉกเช่นผู้ที่ทำหน้าที่อื่นๆเช่นกัน จากการก้าวเดินมาก้าวแรก และการก้าวเดินต่อไปนับจากนี้ เรามีพี่ร้องเพลงกลางรุ่นพี่ที่แสนดีหลายคนผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาสอนร้องเพลงให้กับเราอย่างเต็มใจ  เริ่มจากพี่โบกับพี่กุ๊กกุ๋ยที่เรากล่าวถึงไปแล้วในตอนที่ผ่านมา  หลังจากนั้น   เมื่อเรามาฝึกกันที่ตึกวิทยบริการ B ในวันต่อมาก็มี

  • พี่หยา การท่องเที่ยวและการโรงแรม 
  • พี่เบ็น คนนี้จำไม่ได้ว่าอยู่เอกไหนมาสอนเพลงร่มธงเหลืองเทา 
  • พี่เพ็ญ  ชีววิทยา มาสอนเพลงสั่งน้อง 

โดยที่พี่ๆจะอ่านให้เราฟังทีละบรรทัด  เราก็จะมีหน้าที่จำเนื้อร้อง  จากนั้นพี่ๆก็จะสอนให้เราร้องที่ละท่อน  (เพลงมหาวิทยาลัยส่วนมากจะมี 4 ท่อน) และให้เราสองคนร้องให้ฟังโดพี่ๆจะคอยแก้ทำนองให้โดยละเอียด ทีเหลือก็จะเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องไปทำอย่างไรก็ได้ตามความสามารถที่มีให้ร้องเพลงมหาวิทยาลัยให้ได้ทุกเพลง  ก่อนที่จะมีพี่ๆเพื่อนๆ STAFF จากคณะต่างๆ ทุกคณะเข้ามาร่วมฝึกร่วมกับ STAFF ชุดเตรียมความพร้อมในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้แล้ว 

จะว่าไปแล้วเพลงที่เราร้องยังไม่ได้ก็ยังอีกหลายเพลงเหมือนกันนะทิพย์

มดพูด  รู้สึกว่าเป็นการยากเหมือนกันที่จะต้องเร่งทั้งฝึกและหัดร้องเพลงของมหาวิทยาลัยและต้องไปสอนเพื่อนSTAFFที่มาจากคณะและทวนเพลงที่หลายคนอาจจะร้องได้แต่ยังไม่ถูกต้องนักในเรื่องทำนอง  ซึ่งลางคนอาจจะไม่ยอมรับในการสอนของเราได้ เพราะคำว่า 

ความเป็นSTAFFรุ่นพี่

ที่อาจจะยังไม่ยอมรับในการที่มีรุ่นน้องที่มาทีหลังมาสอน  ทางเดียวที่พี่ร้องเพลงทุกคนรวมทั้งมดกับทิพย์ตระหนักดีก็คือ การตั้งใจฝึกร้องเพลงให้ดีที่สุดทั้งเนื้อร้อง ทำนอง และจังหวะให้แม่นที่สุด  และต้องแก้เพลงให้ถูกต้องห้ามผิดแม้แต่นิดเดียว ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายเลยจริงๆ

          ถ้าเป็นผู้อ่าน คุณจะทำอย่างไร?สำหรับมดกับทิพย์แล้ว เราสองคนต่างก็มีวิธีในการหัดร้องเพลงที่ต่างกัน.......

ทิพย์ : จะท่องจำเนื้อเพลงให้ได้ก่อนจะหัดทำนอง

มด : จะจำไม่ได้หากต้องท่องจำ 

มดใช้วิธีที่มดเรียกว่า การซึมซับเข้าสู่กระแสเลือดโดยจะฟังเพลงมหาวิทยาลัยทั้งอัลบั้มหลายๆรอบ  แม้ในเวลานอนก็ใช้เพลงมหาวิทยาลัยกล่อมให้หลับ    แต่สิ่งที่เราสองคนทำเหมือนกันคือ  หมั่นไปร่วมกิจกรรมทวนเพลงในตอนเช้าของทุกวัน  แม้ว่าเวลานอนของเราจะไม่ค่อยมีก็ตาม

วันนี้พี่จะให้น้องๆลองฝึกสอนร้องเพลง โดยสมมติว่าเพื่อนๆที่นั่งอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนที่มาจากคณะนะคะ

พี่แอน สัตวศาสตร์ ประธานพี่ร้องเพลงกลางในการประชุมเชียร์รุ่นจามรี 9 พูดขึ้น

โอ ไม่จริง นี่เราต้องมาฝึกสอนเพื่อนๆแล้วหรือนี่  เราเพิ่งมาเป็นพี่ร้องเพลงได้ไม่กี่วันเองนา

มดกับทิพย์คิดไม่ต่างกันเลยในเวลานี้

ให้น้องๆจับคู่กันออกมาสอนเพลงที่เราจะสอนเพื่อนๆนะคะ 

พี่ร้องเพลงที่นั่งอยู่ตามขั้นบันไดหน้าตึกวิทยบริการ B ต่างแยกย้ายกันจับคู่ใครคู่เรา ก่อนจะเดินไปฝึกร้องเพลงที่จะต้องสอนเพื่อนๆตามที่ถูกกำหนดไว้

เอาไงดีทิพย์

ไม่เอาไงล่ะมด  เราสอนคู่กันดีกว่า เอาเพลงไหนดีล่ะเรา

เค้าก็เลือกไม่ถูกเหมือนกัน  เพราะเรายังไม่แม่นในการแก้เพลงที่มากพอ

งั้นเอาเพลงร่มจามจุรีละกันนะทิพย์

จ้ะ เรามาซ้อมกันก่อนดีกว่า....... ห้านาทีผ่านไป หมดเวลาซ้อมแล้ว  และก็ได้เวลาฝึกสอนจริงๆแล้วเช่นกัน  มดกับทิพย์ได้ฝึกสอนเป็นคู่สุดท้าย  เราสองคนพยายามทำให้ดีที่สุด  ถึงจะแย่งกันพูดบ้างเป็นบางครั้ง  แต่ทุกอย่างก็ลื่นไหลไปได้ด้วยดี  เพื่อนๆที่เป็นพี่ร้องเพลงเริ่มมองเห็นความสามารถของเราแล้ว  พวกเขาไม่คิดว่าคนพิการอย่างเราๆจะทำได้ดี  ไม่แปลกหรอกที่เพื่อนๆจะคิดเช่นนี้  เพราะชีวิตของเพื่อนๆยังไม่เคยอยู่ใกล้ชิดกับคนพิการอย่างเราๆมากมายถึงขนาดนี้ 

         การที่เราสองคนได้มาทำหน้าที่ในส่วนนี้  มดกับทิพย์หวังว่า  เพื่อนๆทุกคนคงจะมองข้ามความแตกต่างทางด้านร่างกายออกไปได้  เพราะเรา มดกับทิพย์ก็ไม่ได้มีอะไรที่วิเศษต่างไปจากคนอื่นๆ  คนอ่านว่าจริงมั๊ย????  ดึกคืนนี้ที่ตึกวิทยบริการ B มดกับทิพย์ประสานมือกับพี่ๆเพื่อนๆ STAFFร้องเพลง เราและนายด้วยจิตใจที่เปี่ยมไปด้วยความสุข  วันนี้เราสองคนคิดว่าเราทำได้ดีที่สุดแล้ว STAFFชุดเตรียมความพร้อมทุกคนมองเห็นความตั้งใจในหน้าที่ที่เรากำลังทำอยู่แล้ว  และอีกไม่กี่วัน เพื่อนๆที่มาจากคณะก็คงจะเห็นในสิ่งที่ STAFFชุดเตรียมความพร้อมเคยเห็นมาแล้วเช่นกัน.......

สู้ สู้ สู้ตายค่ะ                              

หมายเลขบันทึก: 105903เขียนเมื่อ 24 มิถุนายน 2007 13:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 เมษายน 2012 03:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
1.ทิพย์กับมดที่มีเสียงเพราะ เหมือนเป็นของขวัญที่ติดตัวมาแต่เกิดเลยเนาะ ได้หัดร้องหัดซ้อมอีกนิด เสียงยิ่งเพราะขึ้น
2.อย่าเกร็งและกดดันมากเกินไปเด้อครับ กับการร้อง ทำนองและจังหวะให้แม่น เหมือนคนอื่นๆนั่นแหละ เดี๋ยวก็แม่นยำเอง ยิ่งซึมซับเข้าสู่กระแสเลือด คงหายห่วงล่ะ
3.แบบนี้ไม่ถือว่า มีความแตกต่างทางเสียงร้องนะครับ แม้ร่างกายจะแตกต่าง แต่เสียงน้องที่เพราะเนี่ย อันนี้ ของใครของมันเด้อ
4.แหม ได้ร้องเพลง ของโลโซ "มดกับทิพย์ เอ๊ยเราและนายซะด้วย ถ้าไปเยี่ยม..อย่าลืมร้องให้ฟังด้วยนะ

นั่นแน  แอบมาเขียน blog เพิ่มแล้วหรอน้องทิพย์-น้องมด

เขียนอีกนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท