สัมมนาสโมสรนิสิต (3)

งานแรกของสโมสรนิสิตใหม่

แล้วหลังจากที่พวกเราทางข้าวเย็นเสร็จก็ได้เวลาที่จะต้องประชุมกันเสียที ก้เริ่มประชุมกันประมาณ 3 ทุ่มครับ

 ก็เริ่มจากการให้แต่ละฝ่ายแนะนำตัวกันก่อนครับ เพราะคิดว่าน้องๆ คงยังไม่คุยเคยกันสักเท่าไร ก็เป็นการเริ่มต้นที่ดีครับ แต่เสียอย่างเดียวที่มีจำนวนสมาชิกของสโมสรไปไม่ครบครับ

เมื่อเริ่มคุยกันก็คุยเรื่องของกิจกรรมที่เราจะทำกันปีการศึกษานี้ครับ ผมว่าการที่เราได้คุยในเวลาที่ผ่านการทำกิจกรรมยามเช้าอย่างหนักหน่วงแล้วทำให้น้องๆ  หลายคนเหนื่อยครับ แต่ผมก็เห็นว่าน้องๆ หลายคนก็ตั้งใจที่จะคุยกับพี่ เพื่อน และน้อง ช่วยเสนอความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ได้มากเลยครับ แต่ว่าพวกเราก็คุยกันได้เพียงไม่กี่กิจกรรมก็น้องๆ ไม่ไหวแล้ววมทั้งตัวผมด้วย ก็เลยจำเป้นต้องคุยแค่กิจกรรมที่จะจัดขึ้นในเทอมแรกก่อน ซึ่งผมว่าที่มีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุดก็เห็นว่าเป็นกิจกรรมเชียร์ ผมก็เลยจะเล่าแค่ความเป็นมาของกิจกรรมเชียร์ที่เราจะทำกันในปีการศึกษานี้ครับ (แต่จะขอเล่าละเอียดอีกที่ในตอนที่เป็นกิจกรรมรับน้องทั้งหมดเลยแล้วกันนะครับ)

 กิจกรรมประชุมะชียร์เชิงทักษะชีวิต ตอนห้องสำราญ

เป็นกิจกรรมที่น้องปีหนึ่งที่เข้ามาใหม่คงต้องได้เข้ากันทุกคน ซึ่งในปีที่ผ่านมาก็จะเป็นการกึ่งบังคับให้น้องต้องเข้าร่วมกิจจกรรมโดยที่มีการลงวินัย (ว๊าก) เพื่อให้น้องปี 1 สามารถปรับตัวเข้าสู่การเรียนในคณะได้อย่างรวดเร็ว ในระยะเวลาอันสั้น แล้วก็มีการสอนร้องเพลงอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อที่ว่าจะได้ให้น้องรักกันและเกิดความสามัคคีในรุ่น รวมถึงการสอนในเรื่องของระเบียบวินัยและธรรมเนียมต่าง ๆ ที่มีอยู่ในคณะ 

แต่ในปีนี้มีนโยบายที่จะเปลี่ยนการทำกิจกรรมนี้ใหม่โดยที่จะไม่ให้มีการลงวินัย และทำให้เกิดการเรียนรู้ร่วมกันของนิสิตทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้อง เพราะเชื่อว่ารุ่นพี่เองก็ยังยึดติดกับความคิดเก่า ๆ ที่ตัวเองได้เจอมา (โดยเฉพาะพวกผมที่เจอมาตลอด 5 ปี ที่อยู่ในคณะ) เพราะฉะนั้นเพื่อนผม จึงได้เสนอให้เปลี่ยนชื่อของห้องเชียร์ใหม่ (แต่ตอนนั้นผมเองก็ไม่ให้เปลี่ยนชื่อเพราะคิดว่า ห้องเชียร์จะไม่ใช่ห้องเชียร์ได้ไง -- ความคิดเก่าก็ฝั่งอยู่อย่างเหนียวแน่นเช่นกัน) ซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนกระบวนการดำเนินงานอย่างไรดี เพราะทั้งพี่ทั้งน้องก็ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน สุดท้าย ก็ได้แนวทางปฏิบัติที่ เรียกว่าเป็นลูกผสมระหว่างแบบเก่าและแบบใหม่มา (ต่อไปถึงจะได้แนวทางที่เป็นแบบใหม่จริง ๆ หลังจากที่สัมมนาสโมสรนิสิตแล้ว)

มีน้องที่เสนอให้ตั้งกฎของการเข้าร่วมกิจกรรมโดยที่ให้น้องปี 1 เป็นคนกำหนดเอง เพราะจะเป็นการบังคับหากเราตั้งกฎให้น้อง และจะให้น้องได้รู้ว่าการที่มีกฏไว้นั้นก็เพื่อน้องเอง

ก็จบลงด้วยแบบนี้ครับสำหรับการไปสัมมนาสโมสรนิสิต

กว่าจะจบการประชุมกันก็ประมาณ ตี 2 ของวันใหม่แล้ว ก็เหนื่อยไปตาม ๆ กัน

รุ่งเช้า พวกเราก็ได้ออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์กันที่ภูหินร่องกล้า ผมว่าถ้าใครได้มาเจอบรรยากาศแบบนี้บ้างคงดี และทำให้สมองปลอดโปร่งได้ไม่น้อย โดยเฉพาะน้องอ๊อบที่ออกไปให้แสงแดดโดนตัวเพื่อเพิ่มความเข้มให้กับตัวเองครับ

 

กิจกรรมที่พวกเราได้ทำกันในวันนี้ก็คือการที่ไปส่องนกครับ ก็ตอนแรกนึกว่าพี่ ๆ เขาจะเอานกจริงๆ มาให้ดู ก็ตื่นเต้นกันครับ แต่พอไปดูจริง ๆ แล้วกลายเป็นนกที่ตัวแข็งครับ แข็งโป๊ก เลยครับ

แต่พวกเราก็ได้รับความรู้ในการดูนกไปหลายเลยครับ และก็สนุกมากด้วยครับ เพราะตอนสุดท้ายพี่ ๆเขาก็มีเกมให้เล่นครับ เพื่อฝึกความสามัคคีที่มีในกลุ่มของพวกเราครับ ก็เป็นเกมให้ปิดตาแล้วก็มีคนบอกทางอยู่หลังสุด แล้วให้เดินของของที่พี่ ๆเขาเตรียมไว้ให้ครับ ก็สนุกกันใหญ่ครับ

แบ่งที่ออกเป็น 2 ทีมครับ (ทีมคนแก่ ปี 4-5 แล้วก็ทีมเด็ก ปี 1-3) ก้พอทีมคนแก่เล่นก็สนุกแบบคนแก่ครับ เงียบ ๆ น้องก็ไม่กล้าแซวครับ ใช้เวลานานด้วย แต่พอถึงทีมเด้กครับ ไม่ได้เงียบเลย เพราะว่าพี่ ๆ ส่งเสียงตลอด (ส่งเสียงให้น้องไปผิดทางด้วยครับ เป็นพี่ที่ดีจริง ๆ )

ผมจำไม่ได้แล้วครับว่าทีมไหนชนะ แต่พวกเราก็ได้ความสนุกบวกกับความรู้ที่ได้มากขึ้น ให้พวกเรารักกันมากขึ้นด้วยนะครับ ซึ่งนี้ก็เป็นกิจกรรมสุดท้ายของการมาสัมมนาสโมสรนิสิตในครั้งนี้ครับ (ไม่รวมกับการไปทานข้าวกลางวัน)

ตอนกลับก็มานั่งรอรถที่หน้าอุทยานครับ รออยู่ประมาณครึ่งขั่วโมงได้ครับ ร้อนมาก ๆ พอขึ้นรถก้หลับไม่รู้เรื่องเลยครับ พอตื่นอีกทีก็ถึงมหาวิทยาลัยแล้ว (ด้วยสภาพที่เหงื่อท่วมตัวเลยครับ เพราะรถร้อนมาก แม้ว่าจเป็นแอร์แล้วก็ตาม)

น้องๆ ทุกคนดูเหนื่อยแยกย้ายไปตามทางของตน แต่ไม่ถึงเดือนพวกเราก็มารวมตัวกันใหม่เพื่อที่จะได้ดำเนินกิจกรรมของสโมสรนิสิตต่อไปครับ

เอ็ม