อีหม่านฆอซาลีสอนลุก คำเตือนทีสิบ

ข้อเตือนใจที่สิบ.จงตื่นขึ้นมาประกอบศาสนกิจยามค่ำคืน โอ้ลูกรักของฉัน แม้เจ้าจะศึกษาหาวิชาความรู้อย่างเพียงพอแล้ว แต่เจ้ายังมิได้ปฏิบัติ เสียงบริสุทธิ์ที่เรียกร้องยามค่ำคืนก็มิได้เป็นประโยชน์อันใดต่อเจ้า ซึ่งเสียงเรียกร้องเชิญชวนนั้นคือ“ขณะนี้มีผู้ที่กำลังขอพรอยู่หรือ? มีผู้ที่กำลังขออภัยโทษอยู่หรือ? มีผู้ที่กำลังกลับเนื้อกลับตัวอยู่หรือ?” มีรายงานว่า ซอฮาบะห์จำนวนหนึ่ง رضى الله عنهم أجمعين ได้กล่าวถึงท่านอับดุลเลาะห์ บิน อุมัร   رضى الله عنه ต่อท่านรอซูล  ท่านรอซูล   จึงพูดถึงท่านอับดุลเลาะห์ ว่า

 نِعْـمَ الرَّجـُلُ هُـوَ، لَـوْ كـَـانَ يُصَـلِّى بالَّليْــلِ 

ความว่า “ท่านอับดุลเลาะห์ บิน อุมัร เป็นคนดีมาก จะเป็นเรื่องดีมากหากเขาตื่นมาทำอีบาดะห์ยามค่ำคืน” ท่านรอซูล  เคยกล่าวกับซอฮาบะห์ ท่านหนึ่งว่า

าيَا فُـلاَنُ لَاتُكْـثِرِ النَّوْمَ بِاللَّـيْلِ، فَإنَّ كَـثْرَةَ الـنَّوْمِ بِاللَّيْلِ يَدَعُ صَاحِبَهُ فَقِـيْرًا يـَوْمَ الْقِـيَامَـةِ 

ความว่า “โอ้ชายผู้นั้น เจ้าอย่านอนมากยามค่ำคืน เพราะการนอนมากยามค่ำคืนจะทำให้เป็นคนยากจนในวันกียามะห์” โอ้ ลูกรักของฉัน “เจ้าจงระลึกถึงคำกล่าวของอัลลอฮฺว่า      

    

อัลอิสรออฺ อายะห์ที่ 79ความว่า  “และจากบางส่วนของกลางคืน เจ้าจงตื่นขึ้นละหมาดในเวลานั้น”

 และอัลลอฮฺยังกล่าวอีกว่า

อัซซาริยาต อายะห์ที่ 18ความว่า “ในยามรุ่งสางพวกเขาขออภัยโทษ (ต่ออัลลอฮฺ)” ซึ่งคำนี้รวมถึง ชุกร ด้วย และอัลลอฮฺยังกล่าวอีกว่า

อาละอิมรอน อายะห์ที่ 17ความว่า “(ผู้ซึ่งได้รับความโปรดปราน) ผู้ซึ่งขออภัยโทษในยามรุ่งสาง” ซึ่งคำนี้รวมถึงคำเตือน และท่านรอซูล  ได้กล่าวไว้ว่า

  ثَلاثُ أصْوَاتٍ يُحِبُّها اللهُ تَعالى:صَوْتُ الدِّيْكِ وَصوْتُ الذِّي يَقْرَأُ الْقُرْآنَ، وَصَوْتُ الْمُسْتَغْفِرِيْنَ بِالْأسْحَارِ 

ความว่า “มีเสียงที่อัลลอฮฺทรงรักอยู่ 3 ประการ คือ เสียงของไก่ขัน เสียงของคนอ่านอัลกุรอ่าน และเสียงของผู้ขออภัยโทษยามรุ่งสาง” ท่านซุฟยาน อัล เซารี رضى الله عنه กล่าวว่า “แท้จริงอัลลอฮฺได้ให้ลมพัดเบาๆ ยามรุ่งสาง เพื่อนำการรำลึกถึงพระองค์ และการขออภัยโทษต่อพระองค์ไปยังพระองค์ พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่” และท่านยังกล่าวอีกว่า “ยามเริ่มต้นของค่ำคืนมีเสียงของผู้เชิญชวนจากใต้อัรชว่า “โอ้บ่าวของพระองค์จงรีบลุกมาทำอีบาดัต” พวกเขาก็ตื่นขึ้น และทำละหมาดอย่างแข็งขัน เมื่อกลางคืนได้ล่วงเข้ามาถึงครึ่งหนึ่ง ก็มีเสียงเรียกอีกว่า “โอ้บรรดาผู้ซึ่งยำเกรงต่ออัลลอฮฺจงรีบลุกขึ้น” พวกเขาก็ลุกขึ้นและละหมาดจนถึงฟ้าสาง เมื่อถึงยามฟ้าสางก็มีเสียงเรียกอีกว่า “ผู้ที่ต้องการขออภัยโทษจงรีบลุกขึ้น” พวกเขาก็ลุกขึ้นมาและขออภัยโทษต่อพระองค์ เมื่อยามเข้าเวลาละหมาดซุบห มีแสงบนท้องฟ้า ก็มีเสียงเรียกอีกว่า “โอ้ผู้ที่เฉยเมยจงลุกขึ้น” พวกเขาก็เลยตื่นขึ้นมาจากที่นอนของพวกเขา มีลักษณะเหมือนคนตายที่ลุกขึ้นจากหลุมฝังศพ โอ้ ลูกรักของฉันท่านลุกมาน อัล หากีม ได้สั่งเสียลูกของท่านว่า  “โอ้ ลูกของฉัน เจ้าอย่าปล่อยให้ไก่ตัวผู้ฉลาดกว่าเจ้า ไก่จะเริ่มส่งเสียงขันยามฟ้าสาง ในขณะที่ตัวเจ้ากำลังนอนหลับอยู่” นักวรรณคดีอาหรับได้แต่งบทกลอนสอนใจไว้ว่า

 لَقَـدْ هَتَفَتْ فِى جَنْحِ لَيـْلٍ حَمَـامَةٌ         عَلـَى فَـنَنٍ وَهْـنًا وَإنىِّ لَنـَائِـمٌكـَذَبْتُ وَبَيْتِ اللهِ وَكُنْتُ عـَاشِقـًا        لمَــَا سَبـَقَتْـنِى بِالْبُكـَاءِ الْـحَمَائِمُوَأَزْعَـمُ أنِّـىْ هَـائِـمٌ ذُوْ صَـبَابَـةٍ        لِـرَبِّى فَـلَا أبْـكِىْ وَتَـبْكِى الْبَهَائِمُ 

ความว่าแท้จริงนกพิราบที่เกาะอยู่บนกิ่งไม้ร้องขันยามดึกสงัดของค่ำคืน ขณะเดียวกันฉันกำลังดื่มด่ำอยู่กับการนอนหลับ แท้จริงแล้วฉันโกหก ขอสาบานต่อบัยตุลลอฮ์ หากฉันเป็นคนที่รักยิ่งในพระผู้เป็นเจ้าของฉัน แน่นอนนกเหล่านี้จะไม่มีโอกาสได้ส่งเสียงร้องก่อนจากฉัน ฉันประกาศตั้งมั่นว่า ฉันคือผู้ที่หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะพบกับผู้ที่ฉันรัก...พระเจ้าของฉัน แต่ทำไมฉันไม่เคยร้องไห้ ในขณะที่สัตว์กำลังส่งเสียงร้อง