จากบันทึกนี้เป็นอำนวยเริ่มต้นอย่างไร ของคุณภูคาแห่งปูนฯ ให้มีแรงดลใจที่จะเขียนบันทึกนี้...บริบทของคุณอำนวยมีหลายอย่างตั้งแต่ในระดับองค์กรที่ได้รับมอบหมาย...เช่นดูแลให้สิ่งนั้น สิ่งนี้เกิด...ได้เป็นคุณอำนวยตามความรับผิดชอบของงาน ในระดับวิชาชีพของตน..ชักชวนคนในวิชาชีพเดียวกัน งานเหมือนกันคุย...เกี่ยวกับทักษะ ความรู้ที่ใช้จนเกิดความสำเร็จในงาน...ชวนคนมาคุยเรื่องงานที่ทำได้...หาแนวปฏิบัติร่วม...(ประมาณว่าคุยแล้วเพื่อนฟัง...ร่วมช่วยคิด...ช่วยหาทาง ชอบที่จะคุย) คุณอำนวยธรรมชาติ(เกิดมาเพื่อเป็นคุณอำนวย)คุณอำนวยธรรมชาติที่เป็นนักจัดการจัดแจง..ที่ไม่เป็นโครงสร้างเช่นสร้างบรรยากาศในการทำงานชวนเพื่อนใกล้ตัวทำโน่นทำนี่ให้บรรยากาศที่ทำงานมีความสุข ครื้นเครง สร้างบรรยากาศได้
แล้วเริ่มต้นที่ตรงไหน...ดิฉั้นพยายามหา...ค้น...แคะเอาที่ตัวเองนี่หล่ะ...เริ่มต้นที่มีใจ...รัก...รักงาน.รักวิชาชีพ...รักคนใกล้ตัว....รักเรียนรู้เทคนิคจากผู้อื่น อ่าน...เปิดตาดูว่าคนอื่นเขาทำอย่างไรกัน ...
คุณอำนวยต้องทำอะไรได้บ้าง ประการแรกสำคัญสุดคือต้องฟังคนอื่น ego น้อยๆ หน่อย ประมวลผลเร็ว จับประเด็นชนประเด็นได้อย่างเชื่อมโยง มองในมุมบวก ...ทุกคนเป็นคุณอำนวยได้ง่ายที่สุดคืออำนวยในวิชาชีพของตน...ดิฉั้นคิดเช่นนั้น
สวัสดีค่ะคุณหมอ JJ หมู่นี้งานชุก...ประมาณงานท่วมหัวเอาตั๋วบ่ รอด...เข้ามาเขียน blog ได้นี่เพราะพันธะสัญญาใจกับคุณ พิชซ่า มข. จริงๆ ขอบอก...ยังคงอ่านสมำเสมอ..คิดถึงจะแย่...ไม่ ทิ้งรอยไว้แต่ยังตามอ่าน...เสมอค่ะท่าน...
เรียนท่านพี่เมตตา
เข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้ จะเอาไปใช้ในโรงเรียนคุณอำนวยเมืองคอนครับ...ขอบคุณครับ
ตามอ่านแล้วคร๊าบ...
ขอบคุณมากครับพี่เมตตา..ที่ร่วมต่อยอด บันทึกเพิ่มเติม ผมคิดว่า..อีกไม่นาน..เหล่าชุมชนคุณอำนวย..ก็จะมีเคล็ดลับวิชา..กระบวนท่า..มากมายที่เกิดจากการแลกเปลี่ยน ในเวทีแห่งนี้ครับ...