หลายคืนนะครับที่กระผมหลับไปแล้วตื่นขึ้นมามักจะเสียดายที่ไม่ค่อยได้สร้างสรรค์สิ่งดีงาม ไว้ประดับบนโลกบ้างมีก็แต่สร้างความเบื่อหน่าย เจ้าอารมณ์ หรือบกพร่องให้เห็นกับเพื่อนร่วมงานตลอด
จนวันหนึ่งผมเริ่มคิดว่า ผมน่าจะเป็นคนที่มีคุณค่าในตัวเองบ้างครับ ผมก็เลยตัดสินใจทำบล็อกเกี่ยวกับ "คุณธรรม" อันนี้ขึ้นมา เวลาไปเจอเรื่องราวอะไรน่าประทับใจก็จะเก็บมาเขียนในบล็อกนี้ฮะ
ผมเคยคิดว่าถ้าเราเขียนเรื่องที่เคยทำผิดพลาดในชีวิตประจำวัน มาเล่าให้ชาวบล็อกฟัง มันน่าจะช่วยให้เรรู้สึกดีขึ้นได้ไหม แต่เมื่อใคร่ครวญดูแล้ว ผมคิดว่าน่าจะเลือกเอาเรื่องที่จะเป็นบทเรียนกับชาวบล็อกน่าจะเหมาะสมกว่าการเล่าเรื่องแย่ๆ ทั่วๆไปครับ
แน่นอนในวันนี้ผมมีเรื่องภาคภูมิใจต่อตัวเองหนึ่งอย่าง นั่นก็คือ การที่ได้เอยปากชวนเพื่อนๆ ทำบล็อกครับ เป็นเพื่อนที่เรียนปริญญาโทด้วยกันฮะ แม้ว่าพวกเธอจะยังไม่พร้อม ไม่ว่าง แต่อย่างน้อยการเอ่ยปากแนะนำสิ่งดีๆ อย่างมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในบล็อกเนี่ย นับว่าเป็นการสร้างกุศลไปในตัวครับ ผมก็ภูมิใจมากต่อตัวเองในวันนี้
การที่เราเล่าเรื่องเชิงบวกแล้วภูมิใจต่อตัวเอง มันอาจจะดูเหลิงๆ หลงๆ ไปบ้าง แต่ก็ไม่มากหรอกครับ เอาพอมีกำลังใจทำงานนะฮะ
มาทำบล็อกกันนะครับ เผื่อคนอื่นมาอ่าน เขาจะได้ไม่ต้องทำสิ่งเลวร้ายผิดพลาด หรือเอาวิธีการของเราไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน เป็นต้นทุนทางสังคม ช่วยให้โลกเราน่าอยู่ขึ้นครับ จะได้ไม่ต้องฆ่าตัวตายด้วย
ขอบคุณครับ
ไม่มีความเห็น