ไม่รู้ตัว...
เคยสังเกตไหมว่า สติไม่ค่อยอยู่กับตัวสักเท่าไหร่...
ลองสังเกตดูเวลาท่านกำลังขับรถอยู่...เดินอยู่...กวาดบ้านอยู่...ว่าท่านกำลังคิดอะไรอยู่...
ความคิดของท่านอาจกำลังอยู่กับสิ่งที่ท่านจะต้องทำเมื่อถึงที่หมาย... อาจกำลังนึกถึงอดีต... อาจกำลังนึกถึงเรื่องของพรุ่งนี้ อาจกำลังโมโหรถที่เพิ่งปาดหน้าไปเมื่อสักครู่ หรือกำลังสงสารเด็กข้างถนนที่สี่แยกเมื่อกี้นี้...
ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่แต่ก่อนนี้สติไม่อยู่กับตัวเลย ไม่ว่าจะทำอะไร..ความคิดมันไปที่อื่นๆ นอกจากตัวเราตลอด.. เรียกได้ว่ามองเห็นแต่ภายนอก ไม่เคยมองย้อนมาภายใน..
เรียกได้ว่าการขับรถที่ทำอยู่นั้น ทำโดยปฏิกิริยาอัตโนมัติ ทำตามความเคยชิน...เพราะฉะนั้นถ้ากำลังจะขับรถไปส่งเพื่อนที่บ้านเพื่อน ก็ไม่เลี้ยวไปบ้านเพื่อน แต่เลี้ยวไปบ้านตัวเองแทน...เพราะสติไม่ได้อยู่กับการขับรถ... ไม่ได้อยู่กับปัจจุบันเลยแม้แต่น้อย
อาการแบบนี้ดิฉันเรียกว่า "ส่งจิตออกนอก" ตามที่หลวงปู่ดูลย์ได้เคยว่าไว้...
หลังๆ พอเจริญสติมากขึ้น ก็มีสติอยู่กับเนื้อกับตัวมากขึ้น...เรียกตัวเองให้กลับมาเข้าประจำที่อยู่กับปัจจุบัน..
ลองดูนะคะ วันนี้...ถ้าขับรถไปไหน...หรือกำลังทำอะไรเพลินๆ อยู่..ลองถามตัวเองว่า..กำลังคิดอะไรอยู่นะ...
กำลังคิดถึงบันทึกนี้อยู่หรือปล่าว...5555
ความเห็น (20)
ผมก็เป็นบ่อย ๆ ครับ โดยเฉพาะ ลืม ล๊อคประตู รถ ประตูบ้าน ต้องเดินกลับไปดูบ่อย ๆ
มีครั้งหนึ่ง ล๊อคลูกบิดประตูบ้านเรียบร้อย เดินมาที่รถ อ้าว ลืมกุญแจรถไว้ที่บ้าน เดินกลับมาที่บ้าน อ้าวกุญแจบ้านก็อยู่ในบ้านด้วย เลยต้องหาไม้มาทุบลูกบิดแหลกคามือ เป็นอย่างนี้เนือง ๆ
นั่นแน่ ! วันนี้เห็น counter histats ด้วย ขอให้สนุกนะครับ
แวะมาเยี่ยมครับ
อะไรเอย เคลื่อนไหวเร็วที่สุดในร่างกาย
ความคิด จิตใจ
ใครควบคุมได้ ใช้ประโยชน์ได้ สบายตัว
สวัสดีค่ะ 
คุณหมอจิ้น
เรื่องลืมเนี่ย เก่งมากเหมือนกันค่ะ ^ ^ เคยเขียนประสบการณ์เรื่องขี้ลืมนี้ไว้เหมือนกันในบันทึก "ทุกข์เพราะความคิด สุขเพราะความคิด" ไม่รู้คุณหมออ่านแล้วหรือยังนะค่ะ
คุณหมอยอดนักสืบตาไวมากเลยนะคะ ^ ^ พอดิฉันอ่านบันทึกคุณหมอเสร็จ ก็ลองไปสมัครใช้ดูบ้าง ใช้ง่ายดีค่ะ ขอบคุณที่นำมาฝากกันนะคะ และขอบคุณที่แวะมาแลกเปลี่ยนเรื่องขี้ลืมค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะ
เรื่องสติออกนอกตัว เป็นประจำสำหรับตัวเองค่ะ ลืมโน่นนี่บ่อยๆ วันนี้ก็ลืมเรื่องสำคัญอีกแล้ว โดนปรับด้วย เรื่องการโอนเงินค่าหุ้นช้า ติดเสาร์อาทิตย์เสียด้วย ช่างมัน เอาไว้เตือนใจค่ะ
พอดีเอาหลานมาอยู่ด้วย 5 วัน พ่อแม่เขาไปต่างประเทศ ยุ่งกับหลาน ลืมเรื่องอื่นหมดเลยค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ 
ผศ. เพชรากร หาญพานิชย์
เกือบทายไม่ถูกแน่ะค่ะ ^ ^
ตอนนี้ก็พยายามตามดูจิตอยู่เรื่อยๆ ค่ะ...ควบคุมไม่ได้..ได้แต่ตามดู.. แต่ละอย่างที่เกิดขึ้น มันเกิด-ดับเร็วมากๆ ค่ะ เดี๋ยวโน่น เดี๋ยวนี่ตลอดเลยค่ะ...ไวจริงๆ ^ ^
ขอบคุณที่แวะเข้ามา ลปรร นะคะ
สวัสดีค่ะคุณ 
sasinanda
เรื่องของนอกกาย ช่างมันเถอะค่ะ ^ ^ มาดูหลาน มีความสุขดีกว่าจริงๆ ค่ะ พรุ่งนี้ก็จะไปหาหลาน ๒ หน่อ เหมือนกันค่ะ
ดูเด็กๆ เติบโต ค่อยๆ เห็นจิตใจเขาเติบโตด้วยค่ะ แต่สังเกตเห็นชัดเลยค่ะ ว่าเด็กไม่มีสติ หมายความว่าเขาไม่ค่อยเห็นตัวเขาเลยค่ะ เห็นแต่คนอื่นรอบๆ ตัว ต้องตั้งใจชี้ให้เขาดู ซึ่งก็เป็นปรกติของเด็กๆ..ขนาดตัวเองโตขนาดนี้แล้ว บางทียังลืมพิจารณาตัวเองเลยค่ะ ^ ^
ขอบคุณที่แวะเข้ามา ลปรร นะคะ
เรื่องดีครับ
มีสติอยู่กับปัจจุบันขณะ
ขณะขับรถ จิตอยู่ที่ไหน?
ขณะเดิน ขณะนั่ง ทำงาน รับประทานอาหาร
ทุกอิริยาบท ล้วนเป็นแหล่งของการเจริญสติ
เพื่อให้เห็นความเป็นไปของกายและใจ
ผู้ใดฝึกอยู่เสมอ เป็นผู้ประพฤติธรรม อันไม่ประมาท
เรียกว่าผู้เจริญสติ นั่นเอง
ขออนุโมทนาครับ
สวัสดีค่ะ 
อ.พิชัย กรรณกุลสุนทร
อ้าว... อาจารย์กลับมายืนเท่ห์ ตัวโตเหมือนเดิมแล้ว...หรือเราสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ฝันกลางวันว่าอาจารย์เปลี่ยนรูป ^ ^ รูปไหนก็ดีหมดค่ะ ตอนนี้นึกหน้าอาจารย์ออกแล้วค่ะ ไม่ว่าจะเอารูปหันหลังมาให้ดู อิอิ..
วันนี้เกิดโทสะเล็กน้อย ตอนเด็กนักศึกษาเปิดประตูพรวดเข้ามาในห้องพักเพื่อให้เซ็นใบเพิ่มวิชาให้...ดิฉันให้ออกไปเคาะประตูห้องเข้ามาใหม่ พอเด็กหันหลังก็ดันตาดีเห็นกางเกง(ใน)วัยรุ่นที่โผล่ออกมาจากกางเกง(ตัวนอก)ที่กำลังจะหลุดตูด...อารมณ์โทสะ..ดับ..เกิดอารมณ์ขำกลิ้งขึ้นมาแทน...5555
ไม่มีอะไรค่ะอาจารย์แค่จะเล่าเรื่องที่ตัวเองเกิดโทสะ แล้วก็ดับอย่างรวดเร็ว กลายเป็นอีกอารมณ์หนึ่งทันที และเมื่อครู่ก็ขาดสติเล็กน้อยค่ะ นั่งหัวเราะขำอยู่คนเดียวกับเรื่องของเด็กคนที่เล่าให้ฟังเนี่ยแหละค่ะ...
ขอบคุณอาจารย์ที่แวะเข้ามาเยี่ยมนะคะ ^ ^
ขอถาม ค่ะ
ถ้าเรามีสติแล้ว ความจำเราจะดีขึ้นด้วยมั้ยคะ
ขอบคุณ ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ 
พรรณี
คำถามนี้ ตอบยากค่ะ ^ ^
จากประสบการณ์ส่วนตัวของคนปฏิบัติไปเรื่อยๆ เหมือนกันนะคะ..ไม่ยืนยันว่าถูกหรือเปล่าค่ะ ^ ^
ถ้าพิจารณาเรื่องการมีสติอยู่กับปัจจุบัน กับกิจกรรมที่กำลังทำ ก็สามารถนับว่ามีความจำดีขึ้นได้ค่ะ เพราะเมื่อจะทำอะไร จะอยู่กับปัจจุบัน ตั้งใจทำในสิ่งนั้นๆ ค่ะ ไม่หลุด ไม่ลืมค่ะ
อ.ศิริศักดิ์ เคยยกตัวอย่างให้ดิฉันดูตอนทำงานบริหารด้วยกันค่ะ เนื่องจากพวกเราต้องเซ็นเอกสารเป็นจำนวนมาก และลงวันที่กำกับ ในทุกๆ วัน บางครั้งเซ็นมากๆ จะเซ็นวันที่ผิด... ขาดสติ ไม่อยู่กับปัจจุบัน อ.ศิริศักดิ์ เคยให้ฝึกว่าทุกครั้งที่เซ็นชื่อและลงวันที่ให้จิตอยู่กับสิ่งที่ทำ อยู่กับมือ กับปากกา ก็พบว่าหลังจากฝึก..ความผิดพลาดมีน้อยลงหรือแทบไม่มีเลยค่ะ.. แต่การทำเช่นนี้ เราจะใช้เวลาในการทำงานแต่ละอย่างมากขึ้นค่ะ เพราะตั้งใจเขียน ตั้งใจปฏิบัติสิ่งนั้นๆ อยู่ค่ะ
ดังนั้นถ้าเรากำลังมีสติกับสิ่งที่ทำอยู่..จะจำได้ค่ะ บางทีดิฉันจะจำได้เป็นภาพติดตาค่ะ ไม่ถึงกับขนาด photographic memory ในทุกเรื่องนะคะ แต่จำได้ค่ะเมื่อทบทวนความจำเล็กน้อย อ.ศิริศักดิ์ เคยเล่าว่าอาจารย์อ่านหนังสือแล้วไม่คั่นหน้าที่อ่านค้างไว้ แต่ใช้สติในการอ่านแล้วทำให้จำได้ว่าอ่านค้างไว้หน้าไหนค่ะ ดังนั้น การมีสติกับสิ่งที่ทำ จะทำให้จำได้หรือมีความจำดีขึ้นค่ะ
แต่ในอีกแง่หนึ่งนะคะ การมีสติก็ทำให้ดิฉันจำเหตุการณ์บางอย่างไม่ได้เหมือนกันค่ะ เช่น ถ้ามีคนมาตำหนิเราอย่างนั้น อย่างนี้ เรื่องนั้นเรื่องนี้ แต่ดิฉันไม่ปล่อยใจไปกับคำตำหนิ หรือติฉินนินทานั้นๆ ทำให้ไม่เกิดอารมณ์ แล้วก็เป็นเหตุให้จำไม่ได้เลยค่ะ ว่าใครพูดอะไร อย่างไรบ้าง เป็นได้ว่าเพราะมีสติเลยไม่สนใจเรื่องพวกนี้น่ะค่ะ... ปล่อยไปเลย ไม่ยึดไว้ก็เลยจำไม่ได้น่ะค่ะ ตอนนี้บางทีมีเพื่อนมาบอกว่าเธอจำไม่ได้เหรอที่เขาอย่างนั้นอย่างนี้น่ะ...ดิฉันบอกได้เลยว่า จำไม่ได้เลยค่ะ...^ ^
สรุปแล้วก็คือ การมีสติน่าจะทำให้ความจำดีขึ้นในแง่หนึ่งนะคะ ถ้าจำไม่ได้แสดงว่าเราเลือกที่จะไม่จำเสียมากกว่าค่ะ...
ขอบคุณที่แวะเข้ามา ลปรร นะคะอย่าลืมลองไปทำดูแล้วได้ผลอย่างไรมาแลกเปลี่ยนกันก็ดีนะคะ ^ ^
ขอบคุณ ค่ะ
คุณ พรรณี จะเป็นคล้ายที่อาจารย์ ว่า ค่ะ
แต่ในอีกแง่หนึ่งนะคะ การมีสติก็ทำให้ดิฉันจำเหตุการณ์บางอย่างไม่ได้เหมือนกันค่ะ เช่น ถ้ามีคนมาตำหนิเราอย่างนั้น อย่างนี้ เรื่องนั้นเรื่องนี้ แต่ดิฉันไม่ปล่อยใจไปกับคำตำหนิ หรือติฉินนินทานั้นๆ ทำให้ไม่เกิดอารมณ์ แล้วก็เป็นเหตุให้จำไม่ได้เลยค่ะ ว่าใครพูดอะไร อย่างไรบ้าง เป็นได้ว่าเพราะมีสติเลยไม่สนใจเรื่องพวกนี้น่ะค่ะ... ปล่อยไปเลย ไม่ยึดไว้ก็เลยจำไม่ได้น่ะค่ะ ตอนนี้บางทีมีเพื่อนมาบอกว่าเธอจำไม่ได้เหรอที่เขาอย่างนั้นอย่างนี้น่ะ...ดิฉันบอกได้เลยว่า จำไม่ได้เลยค่ะ...^ ^
ขออนุญาตนำ block การปฏิบัติธรรม เก็บใน แพลนเน็ต ของ คุณ พรรณี นะคะ
ขอบคุณ ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพรรณี
ดีจังค่ะที่เป็นเหมือนกัน ^ ^ คำถามของคุณพรรณีทำให้ดิฉันได้คิดเรื่องนี้ค่ะ (ต้องขอบคุณที่ทำให้ได้คิดค่ะ) ทำให้รู้ว่าเราตัดอะไรบางอย่างไปได้แล้ว และการมีสติกับความจำมีความสัมพันธ์กันอย่างไร...
เรื่องนำสมุด การปฏิบัติธรรม เข้าแพลนเน็ตนั้น ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ
สวัสดีครับพี่
การฝึกสติในขณะขับรถเป็นโจทย์ชั้นสูง เพราะเราอยู่ในสภาวะเร่ง ต้องรู้ตัวอยู่ตลอด ไม่งั้นอันตรายจะเกิดแก่เราและเพื่อนร่วมทาง ฮ่าๆๆ
ผมเองก็ชอบฝึกสติในขณะขับรถครับ แต่มักจะเลือกดูกาย กับเวทนา มากกว่า ดูจิต แต่ก็เหลือบๆดูบ้างครับ
สวัสดีค่ะน้องข้ามสีทันดร
5555 ลืมไปค่ะ ว่าอาจเป็นอันตรายแก่ผู้ฝึกตามที่บันทึกนี้แนะนำได้... ^ ^
เรื่องที่นำมาเล่านี้เป็นประสบการณ์จริงค่ะ ตอนตัวเองจะไปส่งเพื่อนแล้วเลี้ยวไปบ้านตัวเองเฉยเลย ^ ^
เห็นว่าเป็นตัวอย่างที่ดี ที่ทำให้คนอื่นเห็นและเข้าใจได้ง่ายว่าไม่อยู่กับปัจจุบันน่ะ เป็นอย่างไรค่ะ..
ตอนนี้พี่ก็พยายามฝึกอยู่ตลอดค่ะ ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ เท่าที่จะทำได้ค่ะ แรกๆ เห็นเวทนาเยอะมากค่ะ หลังๆ นิ่งขึ้นเยอะค่ะ แต่ถ้าเจอแบบจู่โจมก็ยังหลุดอยู่บ้างค่ะ บางทียังตั้งตัวไม่ทัน...
รู้สึกดีใจที่ได้ปฏิบัติธรรมค่ะ ชีวิตดีขึ้นเยอะจริงๆ หลังจากเจริญสติ ^ ^
ขอบคุณที่แวะเข้ามา ลปรร นะคะ
สวัสดีครับ อ.กมลวัลย์
- เมื่อก่อน(หนุ่มๆ อิอิ) ผมไม่ค่อยเป็นคนที่ขี้หลงขี้ลืม ทั้งๆ ที่ไม่ได้ฝึกสติ
- แต่มาตอนนี้ลืมบ่อยครับ กุญแจอยู่ไหน ปากกาอยู่ไหน ก็ไม่รู้ ทั้งๆ ที่เราเพิ่งวางไปไม่นานนี่เอง
- ตอนนี้เริ่มฝึกสติให้อยู่กับปัจจุบันก็รู้สึกดีขึ้นครับ พออยากหาของอะไรก็นึกออกว่าวางไว้ตรงไหน
- การฝึกสตินี้สำคัญมาก เพราะทำให้เราอยู่กับปัจจุบัน เพราะปกติคนเราชอบไปอยู่กับอดีตหรืออนาคต
- ปัจจุบันนี่แหละสำคัญที่สุดเพราะมันกำลังเกิดขึ้น สามารถทำอะไรกับมันได้ แต่อดีตพ้นไปแล้ว และอนาคตก็ยังมาไม่ถึง ฉะนั้นจะสำคัญสู้ปัจจุบันไม่ได้
- แต่ทั้งนี้ผมไม่ได้หมายความว่าทั้งอดีตและปัจจุบันไม่สำคัญนะครับ แต่สำคัญสู้ปัจจุบันไม่ได้
- ช่วงนี้ผมพยายามเดินออกกำลังกายพร้อมเจริญสติไปด้วยแทบทุกวัน เดินประมาณสี่ห้ากิโล มีสติเพิ่มขึ้น พุงก็ลดไปเยอะด้วย อิอิ
ธรรมะสวัสดีครับ
สวัสดีค่ะคุณธรรมาวุธ
เมื่อก่อนที่ว่าเนี่ย...ไม่นานสักเท่าไหร่ใช่ไหม ^ ^
เห็นด้วยทุกประการที่คุณธรรมาวุธสรุปไว้เรื่องการมีสติอยู่กับปัจจุบันเลยค่ะ
ดีนะคะที่เจริญสติแล้วลดพุงได้ด้วย..ตอนนี้ก็พยายามเจริญสติมากๆ ตอนกินอาหารค่ะ เพราะรู้สึกว่ากินเร็ว กินมาก กินเสร็จแล้วทรมานทุกที.. ถ้าเจริญสติทันก็คงไม่ทรมานแบบนี้หรอกค่ะ ^ ^
ขอบคุณที่แวะเข้ามา ลปรร นะคะ...
- พยายามฝึกสติเหมือนกันครับ
- แต่มันก็มีหลุดๆๆบ้างในบางครั้ง
- สงสัยว่ายังฝึกไม่พอ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต ฝอยทอง
มาเมื่อไหร่เนี่ย..เร็วจัง ^ ^
ถ้าสนใจลองฝึกดูนะคะ เอาอะไรที่เราทำประจำน่ะค่ะ เช่น การกิน..ให้มีสติเวลากิน ก่อนกินให้นั่งเพ่งดูอาหารที่กำลังจะกินก่อนทุกครั้ง .. ต้องหยุดก่อนกินน่ะค่ะ..เพราะทุกครั้งที่เราจะกินข้าว ความหิวจะทำให้เรากินด้วยความเร็วทันทีโดยไม่รอ หรือรวบรวมสติก่อนกินค่ะ.. อันนี้เป็นบทเรียนที่อ.ศิริศักดิ์เคยสอนให้ค่ะ ^ ^
หรือจะเปลี่ยนมาเป็น..ทุกครั้งที่จะตอบข้อความใน G2K ให้กำหนดสติก่อนกด "บันทึก" ตรวจสอบข้อความ หรือ copy ข้อความกันหายเวลาระบบล่มก็ได้ค่ะ ^ ^
อยากจะฝึกสติ ฝึกได้ตลอดเวลา ตราบใดที่ยังมีสมองกับลมหายใจค่ะ ^ ^
สวัสดีครับอาจารย์กมลวัลย์
ไม่ได้เปิดคอมพ์ตั้งหลายวัน เลยไม่ได้แวะมาเยี่ยมเยียนครับ นี่นักศึกษากลุ่มสุดท้ายก็เพิ่งออกจาก office ไป ก็เลยมีเวลามานั่งอ่านบันทึกล่าสุดของอาจารย์
ความไม่รู้ตัวบ้าง ขาดสติบ้าง เป็นเรื่องปกติวิสัยของผู้ที่ยังไม่บรรลุธรรมครับ ต้องอาศัย"ความเพียร"ดึงสติกลับมาบ่อยๆเมื่อรู้ตัวว่าเผลอ อย่าปล่อยให้สติล่องลอยไปตามยถากรรม ก็จะสามารถพัฒนาให้ช่วงเวลาที่ไม่รู้ตัว"ลดลง"ไปเรื่อยๆเองแหละครับ
ผมเองปฏิบัติในแนวทางนี้อยู่อย่างเต็มที่ ยังมีหลุดๆให้เห็นเลยครับ
สวัสดีค่ะอ.ศิริศักดิ์
อาจารย์ไม่ได้เปิดคอมพ์นานๆ เลยไม่ค่อยได้เห็นบันทึกอาจารย์เลย.. กำลังสงสัยว่าอาจารย์คงเป็นนักอ่านไม่ได้เป็นนักเขียน ที่แท้งานยุ่งนี่เอง... อิอิ แซวเล่นค่ะอาจารย์.. ^ ^
เรื่องเจริญสติตอนนี้คิดว่าไม่ได้ปล่อยตามยถากรรมแล้วล่ะค่ะ ถ้าหลุด..มักจะรู้ตัวไวค่ะ แต่อารมณ์ยังเกิดอยู่ ทำให้เห็นอารมณ์(ตอนเกิดแล้ว)ชัดมากค่ะ ซึ่งพอพิจารณาสักพักก็จะดับไปเองค่ะ
ถ้าอาจารย์ยังหลุดอยู่ ของดิฉันก็ต้องมีบ้าง และเยอะกว่าแน่ๆ ค่ะ ^ ^
ยังต้องฝึกต่อค่ะอาจารย์...ขอบคุณอาจารย์ที่แวะเข้ามา ลปรร นะคะ