ขำขำ...เมื่อเห็นนักเรียนทำหน้า..จ๋อย
วันนี้ตอนเที่ยง...ประชุมเรื่องการจัดทำสมุด ปพ9 หัวหน้ากลุ่มสาระฯทุกท่านประชุม และยาว กินเวลาสอนนักเรียนไป 1 ชั่วโมง
เมื่อเสร็จจากการประชุมตอนพักเที่ยงแล้ว เป็นเวลาที่เปลี่ยนคาบชั่วโมงพอดี
ครูอ้อยเดินไปถึงห้องเรียนที่ครูอ้อยจะสอน ครูอ้อยเห็นนักศึกษาฝึกงานสาว กำลังสอนนักเรียนด้วยการเล่นเกม
นักเรียนกำลังสนุกกับ..เกม ตอนแรก น้องนักศึกษาก็ไม่รู้ว่า...ครูที่จะสอนคนต่อไปสำหรับห้องนี้...ก็คือครูอ้อย....
น้องนักศึกษาก็เล่นเกมไปกับนักเรียน ด้วยความสนุกสนาน ที่สนุกก็เพราะ วัย..วัยของนักเรียน...ไม่ห่างจากนักศึกษามากเท่าไร จึงเกิดการเรียก..พี่ขึ้นมา
ครูอ้อยไม่ได้มองน้องหรอกค่ะ กลัวเธอ..เขิน แต่ใช้วิธีการเงี่ยหูฟัง ก็รู้สึกว่า..นักเรียนสนุกสนาน จนลืมวินัยและระเบียบ ไม่รู้จักการรอคอย และพูดจาไม่ไพเราะ เพียงแต่การแข่งขันเล็กๆน้อยๆ....ก็ถึงขนาด..เอาเป็นเอาตาย...
ครูอ้อยจึงก้าวเท้าเข้าไปในห้อง และบอกกับน้องให้ยุติการสอน
ครูอ้อยจึงเห็นหน้าของนักเรียนหลายๆคน ....จ๋อย...
ก่อนที่จะเรียน...ครูอ้อยต้องจัดการ..
คงเดาออกนะคะว่า...ครูอ้อยจัดการกับนักเรียนเรื่องอะไร.....
หมายเลขบันทึก: 101278เขียนเมื่อ 6 มิถุนายน 2007 20:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม 2014 15:23 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
การมีความตระหนัก และการตรงต่อเวลา มีความสำคัญมาก ในการเป็นแบบอย่างที่ดีค่ะ บางครั้งปล่อยเกินไป นักเรียนอาจจะสบายเกินไป ในสิ่งที่ไม่เหมาะนักเรียนจะซึมชับได้ง่าย
สวัสดีค่ะ...MSU-KM :panatung
- นักเรียนชั้นประถมบอบบางและต้องทนุถนอม บางครั้งต้องเอาใจใส่เป็นพิเศษ...เรื่องเล็กๆ อาจจะเป็นเรื่องใหญ่ได้ หากไม่ทำความเข้าใจไว้ก่อนค่ะ
ขอบคุณค่ะ