ยินดีที่ได้รู้จัก พอช. ปากพนังครับ...ผมรู้จัก พอช. ครั้งแรกเมื่อมีโอกาสได้ไปร่วมงานกับระยอง...ตอนผมคงจะมาร่วมงานกับปากพนังมากขึ้น (ประมาณว่าพเนจรไปเรือยครับ)
ที่ปากพนังผมร่วมทำงานกับชุมชนโดยผ่านมหาวิทยาลัยชีวิตปากพนังครับ...คงจะมีโอกาสได้ร่วมทำงานชุมชนในโอกาสต่อไปนะครับ...
น้องพัชนี
งานคืบเยอะเลยนะครับ ทีมคุณอำนวยตำบลแข็งขันน่าดู ดีใจที่ได้เห็นชาวบ้านเรียนรู้การปรับปรุงโครงการในแผนชุมชนพึ่งตนเอง ให้เป็นโครงการที่เรียนรู้มากขึ้น ปรับหลายรอบก็ไม่เป็นไร ช้าแต่ดี ยั่งยืน ก็ไม่มีปัญหา...ให้กำลังใจคนทำงานครับ
สวัสดีค่ะคุณพัชนี
ดิฉันอ่านเรื่องราวด้วยความสนใจค่ะ
ประการแรก ปากพนังเป็นอำเภอที่ทั้งพ่อทั้งตาเคยเดินทางไปซื้อขายข้าว ตัวเองก็เคยไปตอนเด็กๆ และรับทราบว่า ปัจจุบันเปลี่ยนสภาพจากพื้นที่ที่เคยมีฐานะทางเศรษฐกิจดี เป็นพื้นที่ที่มีปัญหามากอยู่ คล้ายๆกับอำเภอที่เกิด จึงค่อนข้างสนใจว่า พื้นที่จะพัฒนาไปอย่างไร
ประการที่สอง การเล่าประสบการณ์ของชาวบ้านเช่นนี้ ทำให้คนอยู่ห่างไกลพื้นที่ได้เรียนรู้และเข้าใจปัญหามากขึ้น เข้าใจว่า ชาวบ้านทำอะไร และภาครัฐจะเข้าไปมีบทบาทแก้ปัญหาถึงระดับชาวบ้านอย่างไร
อ่านแล้วคล้ายๆกับว่า เรื่องน้ำเป็นปัญหาสำคัญในพื้นที่ แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจเหตุผลว่า ทำไมข้อเสนอของชาวบ้านจึงไม่ผ่าน ทั้งๆน้ำเป็นปัจจัยพื้นฐานของชีวิต และการทำกิจกรรมต่างๆก็ต้องใช้น้ำ หรือ ว่าโครงการของชาวบ้านเป็นเพียงจัดการน้ำเพื่อการบริโภค ไม่สามารถใช้ในการผลิตได้ หรือว่า ปัญหาเรื่องน้ำไม่ใช่ปัญหาที่แท้จริง หรือติดปัญหาว่า เป็นการซื้อวัสดุอุปกรณ์ ซึ่งไม่สอดคล้องกับโครงการ (ทั้งๆที่เชื่อมโยงกิจกรรมได้ ?) ถ้าน้ำเป็นปัญหาจริงๆและจัดการภายใต้โครงการไม่ได้ เราจะแนะนำให้เขาแก้ปัญหาเรื่องน้ำอย่างไร (ติดต่อกรมโยธาฯ? เกษตรอำเภอ?)
อยากอ่านประสบการณ์ทำนองนี้เยอะๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง...
พี่ พัช
ดีได้แก้ไขรูปถ่ายแล้วนะ อ่านบล็อกของชาบีอา แล้วพางพิง คนใน สนง.พอช.ภาคใต้ ใครบ้างคน เลยปรับแก้ไข ไม่อยากมีปัญหากับใคร
รุสดี