ของฝากจากปักกิ่ง

ผมไปปักกิ่ง เพิ่งกลับมาครับ ไปหาคำตอบที่เป็นปัญหาคาใจ เรื่อง วิธีการขนแผ่นหินจากภูเขาโดยใช้ขอนไม้กลิ้งไปบนสระที่มีน้ำกลายเป็นน้ำแข็ง ที่เขียนไว้ใน “การเปลี่ยนแปลงการบริหาร (2)” ได้รับการยืนยันจากไกด์ชาวจีนพูดไทยได้คล่องปรื๋อชื่อ สุเมธ ว่าวิธีการขนแผ่นหินดังกล่าวมีเขียนไว้ในหนังสือภาษาจีน และมีฉบับภาษาอังกฤษด้วย แต่ต้องไปหาซื้อ ซึ่งผมไม่มีเวลาครับ แต่มีข้อมูลที่ต้องแก้ไขและเขียนเพิ่มเติมคือ หินที่แกะสลักมาจากอำเภอฝังเซิน ในเมืองปักกิ่ง ซึ่งอยู่ห่างออกไปราว 200 ลี้ (ประมาณ 100 ก.ม.) ส่วนกำแพงเมืองจีนซึ่งสร้างต่อเนื่องกันมามากกว่า 2,000 ปีนั้น เดิมเป็นการสร้างเพื่อป้องกันศัตรูของแต่ละชนเผ่า โดยสร้างเป็นจุดๆ ตามแหล่งที่อยู่ ต่อมาเมื่อ จิ๋นซีฮ่องเต้ ปกครองประเทศจีน ได้รวบรวมชนเผ่าต่างๆ เข้าด้วยกัน และสร้างกำแพงให้ต่อเนื่องกัน ได้ความยาวทั้งสิ้น 100,000 ลี้ (หนึ่งแสนลี้) ประมาณ 50,000 กิโลเมตร โดยกำแพงดังกล่าวมีทั้งกำแพงที่สร้างด้วยหิน และสร้างด้วยดิน ปัจจุบันยังคงเหลืออยู่ประมาณ 6,000 กิโลเมตร

ได้นิทานแถมมาหนึ่งเรื่องครับ

สมัย เหมาเจ๋อตุง ปกครองประเทศจีน แต่ละปีได้ออกพบประชาชนที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน ซึ่งจุคนได้ประมาณ หนึ่งล้านคน ประชาชนที่ศรัทธา เหมาเจ๋อตุง บางคนไปนอนค้างล่วงหน้าเป็นเดือน

มีชาวเขาคนหนึ่งได้ไปรอพบเช่นเดียวกัน แต่เนื่องจากจัตุรัสเทียนอันเหมินกว้างมาก จึงมองเห็นเหมาเจ๋อตุงในระยะไกลมาก เห็นแต่เหมาเจ๋อตุงโบกหมวกทักทายอยู่ลิบๆ

เมื่อชาวเขากลับบ้าน เพื่อนบ้านต่างมาซักถามว่า “ท่านประธานเหมา พูดอะไรบ้าง?”

ชาวเขานึกถึงภาพที่ท่านประธานเหมา โบกหมวกทักทาย จึงบอกเพื่อนบ้านว่า

ท่านโบกหมวกไปมา และถามว่า “หมวกใครหายบ้าง?”

เพื่อนบ้านซักว่า “มีคนตอบท่านประธานเหมา บ้างหรือเปล่า?”

ชาวเขานึกถึงภาพที่ประชาชนโบกหมวกต้อนรับประธานเหมา จึงตอบว่า

“มีคนตอบ โดยทุกคนต่างโบกหมวกของตัวเอง และตอบว่า หมวกไม่หาย หมวกอยู่ที่นี่”

จบเรื่องจากเมืองจีนครับ

เขียนใน GotoKnow โดย รองศาสตราจารย์ ดร. สมบัติ นพรัก
ใน รองศาสตราจารย์ ดร.สมบัติ นพรัก

คำสำคัญ (Tags): #กำแพงเมืองจีน#ปักกิ่ง#เทียนอันเหมิน#เหมาเจ๋อตุง

หมายเลขบันทึก: 100581เขียนเมื่อ 4 มิถุนายน 2007 10:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 23:48 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน