"เมื่อท่านยอมรับในโชคชะตาแล้ว |
เด็กหญิงคนหนึ่งคุ้ยหาของกินในสนามรบ เด็กชายผู้สูงศักดิ์เดินเข้ามาและเสนออาหารจำนวนหนึ่งเพื่อแลกกับการให้เธอเป็นทาส เด็กหญิงยอมตกลงแต่ก็ผิดสัญญาโดยวิ่งหนีไปในทันที ระหว่างทางเด็กน้อยได้พบเทพเจ้าแห่งโชคชะตา (เจินหง) ที่เสนอให้เธอเติบโตขึ้นเป็นเจ้าหญิงที่งามเลิศจนชายทุกคนหลงใหล แต่ต้องแลกกับการที่เธอจะไม่ได้พบรักแท้ตลอดชีวิต เด็กน้อยตอบตกลง
เวลาล่วงเลยไป... เมื่อคุนหลุนไปถึงก็พบว่าพระราชวังถูกล้อมโดยกองทัพของวูฮวน องค์ชายแดนพายัพ (เซียะถิงฟง) และที่นั่นเอง เขาได้พบกับเด็กหญิงซึ่งตอนนี้เติบโตกลายเป็นเจ้าหญิงฉิงเจิงแสนสวย (จางป๋อจือ) ตามชะตาที่เทพเจ้าลิขิตไว้ เหล่าทหารต่างพากันหลงใหลในความงามของเธอ องค์จักพรรดิ์คิดเอาตัวรอดโดยเอ่ยปากยกฉิงเจิงให้วูฮวน เมื่อเธอไม่ยินยอม องค์จักพรรดิ์จึงชักกระบี่ขึ้นมาขู่ คุนหลุนในชุดแม่ทัพเห็นดังนั้นจึงเข้ามาช่วยเจ้าหญิงไว้และฆ่าองค์จักพรรดิ์โดยไม่รู้ว่าเป็นใคร คนในกองทัพเป็นคนฆ่าองค์จักรพรรดิ์...คำทำนายของเทพเจ้าแห่งโชคชะตาเป็นจริง ทาสหนุ่มในคราบแม่ทัพพาเจ้าหญิงหนี องค์ชายใจโฉดตามมาชิงตัวฉิงเจิงไปได้และบอกว่าจะปล่อยเธอหากคุนหลุนยอมกระโดดลงไปในน้ำตก คุนหลุนยอมทำตาม ด้านกวนหมิงเมื่อได้ข่าวว่าทาสคนสนิทคือผู้สังหารองค์จักรพรรดิ์ก็โกรธมาก แต่คุนหลุนที่รอดตายจากน้ำเย็นยะเยือกยังคงจงรักภักดีต่อแม่ทัพของตน และทำตามคำสั่งโดยตามไปช่วยชีวิตเจ้าหญิงที่ถูกวูฮวนขังไว้ในกรงทองขนาดมหึมา ที่วังของวูฮวน คุนหลุนโรยตัวลงไปช่วยเจ้าหญิง แต่ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่กวนหมิงมาถึงและแบกเจ้าหญิงขึ้นหลังหนีไป คุนหลุนถูกคุมตัว และหลังเสร็จสิ้นการสอบสวน วูฮวนก็สั่งให้ กุ่ยลั้ง มือสังหารชุดดำกำจัดคุนหลุน ทว่านักฆ่าสู้ไม่ได้ ทั้งคู่จึงขอพักรบ เมื่อถูกปล่อยตัวคุนหลุนก็กลับไปหากวนหมิง ตอนนี้เองที่เขาพบว่าตนเองตกหลุมรักหญิงสาวคนเดียวกับเจ้านายเสียแล้ว เมื่อไม่อาจต้านทานความรู้สึกที่มีได้ คุนหลุนจึงตัดสินใจหลีกทางจากไป วูฮวนล่อให้กวนหมิงแยกกับฉิงเจิง เมื่อคุนหลุนกลับมาหากวนหมิงจึงพบฉิงเจิงเพียงลำพัง เจ้าหญิงแสนสวยผละจากคุนหลุนเไปตามหากวนหมิง แต่แล้วคนของวูฮวนก็จับเธอได้อีกครั้ง ในที่สุด วูฮวนก็เปิดเผยความจริงว่าตนเองคือเด็กชายสูงศักดิ์ที่ฉิงเจิงเคยผิดคำสัญญาเมื่อครั้งเยาว์วัยทำให้เขาสูญศรัทธาในเพื่อนมนุษย์ ทางด้านกวนหมิงซึ่งตอนนี้บาดเจ็บสาหัสได้บอกกับฉิงเจิงว่า ?ไป ไปใช้ชีวิตของเจ้าเถิด? แล้วคุนหลุนก็สารภาพรักกับเจ้าหญิงและออกเดินทางไปด้วยกัน
|
เราเป็นทาสประเภทนี้มาตั้งแต่เกิด หิวก็อ้าปากร้อง ง่วงก็ต้องนอน ทาสที่เป็นเงื่อนไขด้านกายภาพนี้ เราจะไม่มีวันเป็นอิสระ จนกว่าจะตายไป (ตายไปแล้วก็ยังไม่แน่ว่าจะได้เป็นอิสระ) เป็นทาสที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และไม่มีวันที่จะได้เป็นไท
ทาสประเภทนี้ เราสามารถเป็นไทได้ แต่เรายอมตกลงใจที่จะเป็นทาสอย่างไม่ลังเล แม้ว่าจะต้องแลกกับอะไรก็ตาม เทพเจ้าแห่งโชคชะตา (เจินหง) ที่หยิบยื่นความงามที่นำมาซึ่งความสะดวกสะบาย อาจจะไม่ใช่ทั้งนางฟ้าและซาตาน
คุนหลุน (แจงดองกัน)และทาสอีกหลายคน เป็นทาสที่ไม่มีทางเลือกมากนัก ซึ่งเปรียบได้กับคนที่ห่างไกลพระพุทธศาสนา(ไร้การศึกษาในทางธรรม) ทำให้ไม่มี religion vision ที่ทำให้มีความรู้พอที่จะขจัดความไม่รู้ ทาสเหล่านี้น่าสงสาร ยอมคลานสี่ขายิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน และทำงานทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งชิ้นเนื้อ ที่กินอิ่มอยู่สบาย แม้ทาสอย่าง คุนหลุน (แจงดองกัน) จะสามารถวิ่งเร็วกว่าลมก็ตาม(มีการศึกษาทางโลกสูง) แต่ไม่ยอมที่จะวิ่งหนีไปไหน และกว่าจะยอมเดินสองเท้าอย่างคนทั่วๆไป ก็ต้องรอให้เจ้านายสั่ง
เจ้าหญิงฉิงเจิง(จางป๋อจือ) มีอำนาจสั่งให้ทหารวางอาวุธ หรือบังคับได้แม้แต่จอมจักรพรรดิ์ เพียงเธอบอกว่าจะเปลื้องผ้า
เพียงเธอเหล่านั้นอ้างว่าเป็นเรื่องของศิลปะเราก็ยินดีซื้อหาสื่อประเภทต่างๆมาเสพ ซึ่งแท้จริงแล้วความหมายของศิลปะ ไม่ใช่คำจำกัดความของอัปปรีย์เพศแต่อย่างใด
ทาสก็มีคุณธรรมพื้นฐาน ซึ่งเปรียบได้ดังความรักของคนในครอบครัว ความรักของพ่อแม่ที่รักลูก ซึ่งยอมได้แม้กระทั่งเสียสละชีวิตเพื่อหน้าที่และปกป้องคนที่ตนรัก ซึ่งเป็นคุณธรรมทั่วๆไปที่มนุษย์พึงมี
แต่........ปัจจุบันหญิงเพศแม่ ชายเพศพ่อกลับฆ่า หรือทอดทิ่งลูกได้เพื่อความสะดวกสบายหรือตัดปัญหาที่ตนได้ก่อขึ้น ทาสประเภทนี้เป็นทาสชั้นต่ำที่ไม่มีความแตกต่างใดๆกับสัตว์เดรัจฉาน
แม้แต่จอมทัพอย่าง กวนหมิง (ซานาดะ)ที่ต้องออกไปทำสงครามก็เป็นทาสเช่นเดียวกัน เราเห็นทาสประเภทนี้ได้ในนักการเมือง ที่โกงกินบ้านเมือง รวมไปถึงนักธุรกิจที่มีอำนาจทางการเงินและทำธุรกิจโดยไร้คุณธรรม
วูฮวน(เซียะถิงฟง) องค์ชายใจโฉด เป็นทาสประเภทที่มีอำนาจชี้นิ้วสั่ง สามารถสั่งทาสผู้อื่นได้อีกจำนวนมาก อาวุธของเขาคือนิ้วชี้ทองคำ ซึ่งสามารถใช้อำนาจ อิทธิพลหรือ อำนาจสื่อที่เป็น Big Media มอมเมาผู้คนทั้งประเทศให้กลายเป็นทาสของวัตถุนิยม อบายมุข การพนันและสุรา
องค์ชายใจโฉด ในบ้านเมืองของเรา มีด้วยกันหลายคนเหลือเกิน นิ้วชี้ทองคำจึงมีอำนาจคับฟ้า
มือสังหารชุดดำ(หลิวเหย่) เป็นทาสประเภทที่อันตรายต่อทาสทุกคน เป็นทาสของอุดมการณ์ที่เป็นมิจฉาทิฐิ และมารในจิตใจ เช่นเดียวกันกับผู้ก่อการร้ายระดับปฎิบัติการ ที่ถูกหลอกใช้โดยไม่รู้ตัวด้วยการปลูงฝังอุดมการณ์และลัทธิความเชื่อ แน่นอนว่าผู้มีอำนาจสั่งการทาสประเภทนี้ ต้องมีวิทยายุทธล้ำเลิศและอำนาจของนิ้วชี้ทองคำ (ความรู้ทางโลกและทรัพย์สินเงินทอง)
ทุกคนล้วนเป็นทาสของรัก ยอมทำทุกอย่างแย่งชิงเพื่อให้ได้มาซึ่งรัก และการครอบครอง เพราะนิยามของความรักมีได้มากเท่ากับกิเลศของมนุษย์
เวลาบังคับเราอยู่เสมอ ทั้งปัจจุบัน อนาคตและเวลาในอดีต เราก็จะคิดย้อนกลับเพื่อนำมันมาทิ่มแทงใจเราอีกคร้ง แม้แต่คนม้าบินของเรายังพยายามวิ่งให้เร็วกว่ากาลเวลาเพื่อดูความเป็นมาของอดีต แต่การวิ่งครั้งนี้ของเขาจะทำให้เขาเป็นอิสระต่อกาลเวลาหรือไม่?
วูฮวน(เซียะถิงฟง) องค์ชายใจโฉด แม้จะมีอำนาจมากมาย แต่เขาก็เป็นทาสความหลงผิดไปด้วยอีกประเภท สิ่งแวดล้อมและสังคมและบาดแผลในใจได้หล่อหลอมเขาขึ้นมา นิ้วชี้ทองคำของเขาจึงสามารถสั่งทหารไปรุกรานผู้อื่น สร้างหรือสั่งผู้ก่อการร้ายให้กระทำการได้
ทาสประเภทนี้ดูเหมือนจะน่ากลัวที่สุด เป็นดุจรักแท้ที่ค้นหาไม่พบ และทำให้เราเป็นทาสมันทุกประเภท
เมื่อมนตราแห่งโชคชะตาไม่คลี่คลาย เราจึงเป็นไทอย่างแท้จริงไม่ได้
เรายังอยากจะเป็นทาสกันอีกอยู่หรือ ในเมื่อมีการประกาศเลิกทาสมาแล้วกว่า 2500 ปี
"ค้นหารักแท้ ที่อยู่ไกล้แค่มือเอื้อม"
ด๊อกเตอร์ทางโลก อนุบาลทางธรรม
ต่อให้ติดปีก มีสิบหัว ยี่สิบกร ก็ยากจะบินหนีได้
เห็นด้วยนะคะ ว่าทุกคนตกเป็นทาสหมด
ทาสของกิเลส
วิ่งตามรับใช้กิเลสไปเรื่อยๆ ด้วยความไม่รู้และด้วยความยินยอมพร้อมใจค่ะ
ขอบคุณนะคะ
และ ที่สุดของรักแท้ใกล้แค่เอื้อมจริงๆค่ะ