กลับจาก UKM 10

กลับจากนครศรีธรรมราช ตรงดิ่งกลับบ้าน...คำถามแรกที่สามีชวนสนทนา....ดิฉั้นนั่งคาดหวังจากในรถว่าเธอจะถามว่ากินอะไรมาหรือยังแต่เปล่าเลย....เธอกลับถามว่า...ได้รุ่นไหนมา...ส่งให้ดูเธอยื้มๆ
       
วันนี้ตั้งใจจะทำ AAR  ในมุมที่สัมผัสได้แต่ตอนต้นขอทำตามระเบียบก่อน คำถาม 4 ข้อที่ต้องตอบ
 
ต่อความคาดหวังในการเข้าร่วมครั้งนี้
1.ได้เจอสมาชิกเครือข่าย ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องการบริหารงานบุคคลที่ตัวเองทำงาน
2.มีโอกาสได้พาคุณแป้น ทีมงานอีกคนที่ทำงานด้วยกันไปแนะนำให้สมาชิกเครือข่ายรู้จักถือโอกาสฝึกงานน้อง เผื่อในโอกาสต่อไปน้องจะแทนได้
3.อยากได้เห็นบรรยากาศจตุคามฟีเวอร์ที่ได้ยินคำเล่าลือแต่ไม่เห็นบรรยากาศจริง ซักกะที
สิ่งที่ได้เกินความคาดหวัง
1.คุณดุจแข คนสวย ผู้ประสานงานจากมหาวิทยาลัยมหิดล ชวนตั้งชุมชนผู้ประสานงาน UKM แล้ววันนั้นเราก็ซ้อมคุยแลกเปลี่ยนประเด็นการเป็นผู้ประสานงานกัน....ทุกมหาวิทยาลัยเดี๋ยวจะเขียนเล่าอีกทีค่ะ 
2.คุณแป้นมีแวว เข้ากับสมาชิกเครือข่ายได้เป็นอย่างดี หลังจากได้มีปฏิสัมพันธ์กันทาง blog มาอย่างต่อเนื่อง
3.ได้เรียนรู้ เรื่อง OM ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน...ได้หนังสือมาด้วยดีใจจัง
4.ท่านรองอธิการบดีฝ่ายบริการวิชาการ ของ ม.อ.(ซึ่งเดินทางไปด้วยในครั้งนี้) แจ้งว่าให้นัดคุยกีฃับ CKO ม.อ. เรื่องจะนำกระบวนการจัดการความรู้ไปประยุกต์เป็นเครื่องมือในการปฏิบัติในงานวิชาการอย่างไรบ้าง
สิ่งที่ได้น้อยกว่าความคาดหวัง
1.ไม่ได้เข้ากลุ่ม แลกเปลี่ยนเรียนรู้ตามที่ตั้งใจ เพราะมีภารกิจอื่นที่ต้องคุยกับคุณธวัช สคส. 
กลับไปจะทำอะไร
1.ตั้งใจจะตั้งชุมชนผู้ประสานงาน UKM บน blog (เชียร์ให้คุณดุจแข อ่าน blog อีกคน)  หรืออาจเปลี่ยนใจใช้ช่องทาง loop mail
2.อ่าน ศึกษารายละเอียด OM 
3.ประสานงานกับท่านอธิการบดี ม.อ. เรียนเชิญเขียนบทความ "ม.อ.ใช้ KM ขับเคลื่อนองค์กรอย่างไร" เพราะได้รับเกียรติจากท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ พานิช ฝากให้เรียนท่านอธิการบดี (แอบหลงตัวเองว่าจริงๆ แล้วท่านติดต่อเองก็ได้แต่ท่านไว้วางใจฝากผ่านเรา คิดในแง่บวกสบายไป 8 อย่าง อิ...อิ...)
 สิ่งที่ได้
1.เห็นกระบวนการทำกลุ่มสัมพันธ์ กับคนเป็น 100 อย่างน่าทึ่ง
2.เห็นการจัดที่นั่งสำหรับการนำเสนอในช่วงท้าย สำหรับคนจำนวน 100 คนที่ใช้เฉพาะเก้าอี้...เรียงกัน เราไม่สามารถคุมความสนใจให้เป็นจุดเดียวได้ ซึ่งตกเป็นภาระแก่ผู้นำเสนอในการเลือกจะวางตัว วางตน จะนั่ง จะยืน...เอามือเอาขาไว้ตรงไหน เนื่องจากพื้นที่กว้างมากจะมายืนตรงกลางห้องก็จะมีคนกลุ่มหนึ่งจ้องมองบั้นท้ายแสนงาม ครั้นจะไปยืนสุดอีกมุมของหน้าห้อง ก็จะไกลผู้ฟังมากเกินไปไม่สามารถ eye contact กับผู้ฟังได้ คนนำเสนอท่านแรกก็เลยเก้ๆ กังๆ ไปหน่อย แต่ที่สุดแล้วมนุษย์มีการเรียนรู้ กลุ่มที่ 2 จึงยกเก้าอี้มานั่งลดความประหม่าลงได้ สรุปแล้วได้มากกว่าที่หวังไว้ค่ะ ขอบคุณชาววลัยลักษณ์ทุกท่านที่ทุ่มเท...ทำให้ 2 วันนั้นของดิฉั้นเป็นสองวันที่มีคุณค่า
 


 
  

[ขจิต ฝอยทอง]

• สรุปได้รุ่นไหนครับพี่
• ดีจังเลยได้ข้อมูล UKM มากกว่าที่คาดไว้
• ขอบคุณมากครับผม

[บอย สหเวช]

• ตามมาอ่าน AAR ของนักจัดอบรมมืออาชีพครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• พี่เมตตาครับ
• มีชายหนุ่มเป็นคณบดีเขียนเรื่องพี่เมตตาด้วยครับ
• ยอดไปเลย
• ที่นี่ครับผม

[ขจิต ฝอยทอง]

• กลับมาแล้วหรือ
• ดูแลสุขภาพบ้างนะครับ
• ขอบคุณมากครับผม

[สะ-มะ-นึก]

• สงสัยว่าผมจะหลงกล อ.ขจิต  เข้าไปก่อนคุณเมตตา เสียกระมังครับเนี่ย
• สวัสดีครับคุณเมตตา  กรุณา  มุฐิตา  อุเบกขา  ชอบนามสกุลแบบใหนเลือกเอานะครับ...อิอิอิ  ล้อเล่นนะคร้าบ