๑๗๕. น้ำใจเหนือน้ำท่วม
เพื่อนรักกลุ่มเล็กๆกลุ่มหนึ่ง ๖-๗ คน เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เรียนประถมปลายกระทั่งมัธยมที่อำเภอหนองบัว นครสวรรค์ ทำการงานและลงหลักปักฐานสร้างครอบครัวอยู่กรุงเทพฯ เมื่อทราบว่าผมจะย้ายออกจากกรุงเทพฯไปอยู่เชียงใหม่แล้ว ก็หมายมั่นว่าจะชวนกันไปกินข้าวและเสวนาวิสาสะกันประสาเพื่อนฝูงสักมื้อหนึ่งในเย็นวันเสาร์ที่ ๘ ตุลาคม ๒๕๕๔ นี้ เพื่อนคนหนึ่ง เพิ่งย้ายไปเป็นผู้บริหารหน่วยงานในสังกัดของตน จากสระบุรีไปที่ภาคใต้เมื่อ ๒ ปีกว่า อุตส่าห์วางแผนถือโอกาสกลับบ้านที่คลองหลวงและเดินทางขึ้นมาจากภาคใต้เพื่อได้มาเจอกันที่กรุงเทพฯ แต่ก่อนเที่ยง ผมได้ลองโทรถามไถ่ ปรากฏว่าเพื่อนที่เป็นตัวตั้งตัวตีกำลังต้องเฝ้าระวังน้ำท่วมบ้าน เลยขอยกเลิกรายการกันไปโดยปริยาย แต่ก็ซาบซึ้งและได้ความอิ่มในใจแล้ว,กรุงเทพฯได้เรื้อจากปัญหาน้ำท่วมมากกว่า ๑๕ ปี และปีนี้ สหประชาชาติ (นสพ.มติชน ๘ ตค.๕๔๗) ให้สัญญาณเตือนภัยเกี่ยวกับถิ่นที่อยู่อาศัยและภัยธรรมชาติ ว่าเมืองใหญ่ๆทั่วโลกขยายตัวเกินความสามารถแบกรับทางประชากรและเข้าสู่ภาวะเปราะบางต่อภัยพิบัติ