ผมเคยเขียนบทความไว้บทความหนึ่ง ชื่อ "Gotoknow.org กับสังคมแห่งการเรียนรู้" (ลิงค์อ่าน) หลายท่านอาจได้เคยอ่านมาแล้ว  แต่หลายท่านอาจจะยังไม่เคยได้อ่าน  ในความคิดเห็นส่วนตัวผมขณะที่เขียนบทความนี้ เห็นว่า    G2K สามารถเชื่อม-ถักทอเครือข่ายและสามารถผลักดันหรือนำสังคมไทยให้ก้าวสู่การเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ได้จริง  แต่ก็อธิบายได้ไม่หมด  วันนี้ก็เลยขอนำอีกตัวอย่างหนึ่งมาเล่าเพื่อประกอบบทความที่ว่านั้นครับ

          เป็นผลสืบเนื่องมาจาก G2K ที่ทำให้เกิดกิจกรรมรวมญาติในงานเฮฮาศาสตร์ 2 ที่สวนป่าครูบาสุทธินันท์ เมื่อวันที่  28- 30 ก.ค. 50 ที่ผ่านมา   และที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ก็เป็นผลสืบเนื่องจากกิจกรรมงานเฮฮาศาสตร์ อีกเช่นเดียวกันครับ อย่างน้อยมีสิ่งดีๆ ที่ผมจะนำมาเล่าต่อ 2 เรื่องครับ

         เรื่องแรก เมื่อวานนี้ (6 ส.ค. 50)  ผมได้รับพัสดุข้างในเป็นหนังสือชื่อเรื่อง "ตลาดชุมชน"  ซึ่งส่งให้โดยพี่บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา) เป็นหนังสือสรุปบทเรียนจากการกระตุ้นให้ชุมชนเกิดการรวมตัวและจัดตลาดชุมชน  เป็นหนังสือที่พี่บางทรายส่งให้เนื่องมาจากความสนใจของผมต่องานของพี่บางทรายที่ได้ ลปรร.กันในบันทึกนี้ เฮฮาศาสตร์ : งานเฮฮาที่ไม่ธรรมดา...บรรยากาศหลังงานวัดเลิกแล้ว (4) 

         ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ด้วยความตั้งใจ  เป็นเรื่องเล่าและความงดงามของงานพัฒนาชุมชน  เป็นประสบการณ์ของการสร้างตลาดชุมชน  ที่ไม่ได้เริ่มต้นที่การคิดโครงการ  สร้างอาคาร  แล้วก็กลายเป็นตลาดร้างบ้างไม่ร้างบ้าง......  แต่เป็นตัวอย่างรูปแบบหนึ่งของการกระตุ้นให้ชุมชนได้คิด และเริ่มต้นการแลกเปลี่ยนสิ่งที่ตนเองผลิต ลดรายจ่ายนำหน้า  รายได้ค่อยตามมาทีหลัง.....

          เป็นก้าวหนึ่งของการพึ่งพาตนเองที่สำคัญ  ที่เรามักจะไม่ค่อยได้เห็นกันบ่อยนักในกิจกรรมการพัฒมนา     ที่ส่วนใหญ่จะคิดกันเป็นรูปแบบหรือโมเดลสำเร็จรูปแล้วก็ใช้เหมือนๆกันทั้งประเทศ (ไม่อธิบายเพิ่มนะครับหลายท่านเข้าใจดี)

       เรื่องต่อมา  ช่วงบ่ายๆ  คุณพี่ประสิทธิ์  อุทธา นักส่งเสริมการเกษตรจากอำเภอพรานกะรต่าย ได้แวะมาที่สำนักงานเกษตรจังหวัด  และได้มาเยี่ยมเยียนและทักทายตามประสาคนคอเดียวกัน  ผมก็เลยถือโอกาสนำเสนอ การใช้แผนที่ภาพถ่ายดาวเทียม  PointAsia.com ที่ได้ไปแลกเปลี่ยน(ได้รู้วิธีใช้) จากพี่บางทรายที่สวนป่าในงานเฮฮาศาสตร์ มาอีกเช่นกัน

         พี่ประสิทธิ์บอกว่า "อยากได้มานานแล้วของดีๆ อย่างนี้" (เห็นไหมครับนี่คือความรู้หรือสิ่งที่เพื่อนๆ นักส่งเสริมต้องการอยากรู้...สิ่งที่ถูกกำหนดให้เรียนรู้บางครั้งก็ไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นต้องรู้-จำเป้นต้องใช้เสมอไป..อิๆๆ ) พร้อมกับการโหลดภาพที่ความสูงประมาณ 2 KM ของตำบลพรานกระต่ายที่พี่ประสิทธิ์รับผิดชอบอยู่ ภาพทั้งหมดประมาณ 50 ภาพครับ  ซึ่งผมก็มีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง  อย่างน้อยก็มีนักส่งเสริมแล้ว 1 ท่านที่ได้รับการขยายผล-ขยายวงการเรียนรู้  นำสิ่งใหม่ๆ (สำหรับเรา) นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับงานสิ่งเสริมการเกษตร  และต่อๆ ไป ผมก็คงต้องขยายวงการเรียนรู้เกี่ยวกับการใช้แผนที่กันต่อไป

ตัวอย่างแผนที่ที่พี่ประสิทธิ์ นำไปใช้ประโยชน์ครับ (ตัวจริงใหญ่กว่านี้)

          เห็นไหมครับอานุภาพอันยิ่งใหญ่ของ G2K ที่สามารถ

• เชื่อมคน แม้อยู่ห่างไกลด้วยระยะทาง
• เชื่อมความคิด 
• เชื่อมกิจกรรมต่างๆ
• เชื่อมโยงการเรียนรู้
• เชื่อมศาสตร์-ผสมผสานวิชาได้โดยไม่มีขีดจำกัด 
• ฯลฯ ช่วยต่อเติมหน่อยครับ

        มิติของความแตกต่างนั้นจะไม่มีผลเลย  หากเราหลุดพ้นจากกรอบหรือระบบต่าง ที่คอยครอบงำความคิด  ครอบงำการปฏิบัติของเราอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน   G2K มีอานุภาพที่ระเบิดทำลายเส้นแบ่งต่างๆ ที่คอยปิดกั้นและครอบงำเราอยู่ให้สูญสลายไป.... 

         จากสังคมเสมือนที่เชื่อมกันโดย G2K ก้าวต่อๆ ไปพวกเราก็จะสามารถรวมพลังเพื่อขับเคลื่อนสังคมแห่งการเรียนรู้และเอื้ออาทร ในความเป็นจริง(สังคมจริง)ได้อย่างไม่มีข้อสงสัย

บันทึกมาเพื่อการ ลปรร. ครับ

วีรยุทธ  สมป่าสัก  7 ส.ค. 50