ผมได้แนวคิดในการเขียนบันทึกนี้จาก บล็อก http://gotoknow.org/blog/index/58721 เรื่องการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (PBL - Problem-based Learning)     ต้องขอขอบคุณท่านเจ้าของ บล็อก ที่ช่วยให้ผมมีประเด็นเขียนบันทึก KM วันละคำ

        KM เป็นเครื่องมือของการเรียนรู้ (และการทำงาน) ชนิดที่เป็นธรรมชาติที่สุด     คือเอาเรื่องจริงมาเรียนรู้     แต่เพื่อกระตุ้นการเรียนรู้เป็นกลุ่ม (Team Learning) กระตุ้นความตื่นตัว ความภาคภูมิใจ การเคารพเห็นคุณค่าซึ่งกันและกัน  เราจึงเลือกเอาความสำเร็จของพวกเรากันเองมาเรียนรู้     ในลักษณะของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้  

        การเรียนรู้โดยทั่วไป เน้นเรียนความรู้ของผู้อื่น     แต่ใน KM เน้นเรียนความรู้ของพวกเดียวกันเอง

        การเรียนรู้โดยทั่วไป เน้นเรียนความรู้เชิงทฏษฎี   แต่ใน KM เน้นเรียนความรู้เชิงปฏิบัติ  

        การเรียนรู้โดยทั่วไป เรียนแล้วหนักหัว สมองล้า  แต่ใน KM เรียนแล้วสนุก  จิตใจเบิกบาน  เกิดความสุข ความภูมิใจ มั่นใจในตนเอง และเคารพเห็นคุณค่าในเพื่อนร่วมงาน     เพราะเรียนจากเรื่องราวของความสำเร็จเล็กๆ ที่มีกันทุกคน

        เพราะ KM เป็น Positive Learning  เป็น Learning by Doing & Sharing    

        เพราะ KM เป็นการเรียนรู้ทีละน้อยๆ เป็นวงจร ในอัตราที่เหมาะสมต่อแต่ละคน     คือเป็น Individual Learning  ที่ช่วยเหลือโดย Team Learning   

วิจารณ์ พานิช
๑๑ พย. ๔๙