ดัวยรักและผูกพัน UKM11
(ทีมมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารครามยินดีต้อนรับ)
พระธาตุนาดูน มีคนเปรียบว่าอยู่ในตำแหน่งสะดืออีสาน ผมไม่ทราบสมมุติฐานและตำนานว่าที่มาเป็นอย่างไร รอบๆบริเวณพระธาตุจัดเป็นนิทรรศการตำนานชีวิตและสังคมของชนเผ่าพื้นเมือง มีบ้านไทอีสานอยู่เป็นกลุ่มๆ มีพิพิธภัณฑ์เกวียน จุดเด่นอยู่ที่พระธาตุนาดูนอันสง่าง่าม ผมเคยไปนอนพักที่บ้านรับรองครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว ตั้งแต่ ดร.อุษา กลิ่นหอม เป็นเจ้าสำนักของที่นี่ เคยแวะเวียนไปเป็นวิทยากร2-3 ครั้ง
สะดืออีสาน อภินันทนาการจากอาจารย์แพนด้า
แต่คืนพรุ่งนี้เจ้าภาพKMU11 เขาจัดให้นอนที่โรงแรมตักสิลา มีโปรแกรมจะคุยกันนอกรอบในช่วงบ่าย มีนัดกับ ออต สายลม แผ่นดิน ดร.กระปุม อ.ขจิต ดร.ศักดิ์พงศ์ มาเป่าหยิงฉุบกัน ทราบว่าคณะที่มาจากมหาวิทยาลัยต่างๆส่วนใหญ่จะมาพร้อมกันในคืนนี้ ลูกสาวชาวใต้ผม คุณเมตตา มาในคณะมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ด้วย อย่างน้อยก็จะได้จ๊ะจ๋ากัน อาจจะมีฮาเล็กๆในการพบกันครั้งนี้ก็ได้เธอถามทางโทรศัพท์ว่า ..พ่ออยากได้อะไรของทางใต้บ้าง ถ้าจะบอกความจริงก็เกรงว่าเธอจะต๊กกะใจ (อยากได้เจ้าตัวคนที่ป่วนใต้นะสิ จะได้ขอร้องว่าหยุดเถิดเพื่อนเอ๋ย แค่นี้ก็บอบช้ำกันเต็มทีทั้ง2ฝ่ายแล้ว) พรุ่งนี้ได้พบหน้าเธอเจอตัวสดๆก็เป็นสิ่งที่ดีเพียงพอแล้ว เพราะเราอยู่ขอบฟ้าเขาเขียว กว่าจะมาลดเลี้ยวมาเจอกันแต่ละทีนั้นยากเย็นยิ่งนัก ได้แต่คิดถึงๆๆกันอยู่นั่นแล้ว..
เช้าวันที่23ผมจะเผ่นไปหาหมอที่โรงพยาบาลศรีนัครินทร์ บ่ายๆถึงจะย้อนมาคลานขึ้นเวที มาเล่าให้ผู้เข้าร่วมสัมมนาฟังว่ เส้นทางที่จะมาเช็คแฮนด์กันระหว่างชุมชนกับสถาบันการศึกษานั้น ควรจะมีการออกแบบกระบวนการร่วมกัน ควรมีการเตรียมความพร้อมทั้ง2ฝ่าย หมายถึงต้องเดินออกมาคนละก้าว พบกันแล้วจูงมือไปนั่งล้อมวงใต้ร่มไม้ เพื่อจะได้พูดคุยในเรื่องเดียวกัน ค้นหาเข้าใจ ความต้องการ ของแต่ละฝ่าย แสวงหาจุดพอดีระหว่างกันให้พบ
เพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้น ดร.ศักดิ์พงศ์ หอมหวน ศิษย์รุ่นใหญ่จากสำนักเฮฮาศาสตร์ จะยกนิทรรศการชุมชนวิจัยที่ทำกับมหาชีวาลัยอีสานและหน่วยงานต่างๆ ไปแสดงให้เห็นจุดเริ่มที่ถูกทิศถูกทาง..ทำยังไงถึงเป็นไปได้ถึงเพียงนี้ เด็กๆจากโรงเรียนเม็กดำจะไปเล่าเรื่อง
ðการจัดการความรู้ระดับโรงเรียน
ðโยงไปถึงชุมชน
ðโยงไปหาองค์กรปกครองท้องถิ่น
ðโยงต่อไปถึงภาคเอกชน
ðโยงไปถึงหน่วยงานวิจัยวิชาการในกรมกองต่างๆ
ðโยงไปถึงภาคีเรียนรู้ในท้องถิ่น
มีหลายเรื่องที่เป็นพัฒนากระบวนการของเด็กๆ เช่น การเลี้ยงไก่ไข่ ปลูกสมุนไพร โครงการนายฮ้อยรุ่นกระเต๊าะที่เลี้ยงโคในโรงเรียนให้อ้วน แล้วขายได้เงินภายใน2-3 เดือน
ตรงจุดนี้ผมถือว่ามีกรณีตัวอย่างให้สถาบันการศึกษา ได้มองเห็นช่องทางที่จะนำวิชาการเข้าไปสู่วิชาชีพในชุมชน เพื่อให้เกิดกระบวนการพัฒนาอาชีพที่อาศัยวิชาการ แบบประเมินผลได้ว่า ถ้ารู้แล้วมันเป็นรายได้เป็นเงินเป็นต้องจริงๆนะ ดังนั้น ถ้าความรู้ที่นักวิชาการนำไปสร้างรายได้ให้แก่ชุมชนได้อย่างแท้จริง มีรึที่ชาวบ้านจะไม่รักนักวิชาการและสถาบันการศึกษา
..แต่ถ้านักวิชาการหรือสถาบันการศึกษาทิ้งชุมชน ชุมชนก็จะทิ้งสถาบันการศึกษา ต่างคนต่างอยู่ แบบบ้านเรือนเคียงกันแต่นั่งมองตากันปริบๆนั่นแหละ ไม่รู้ร้อนรู้หนาวต่างคนต่างอยู่ คิดดูสิว่าสังคมไทยจะแห้งแล้งแห้งเหี่ยวสักปานไหน อนาคตชาวบ้านก็จะค่อยๆฝ่อหัวโต สถาบันการศึกษาก็จะค่อยๆผอมโซพุงโรก้นปอด ชนิดที่กินยากุมารอ้วนพีหมดเป็นลังๆก็ไม่หายครับผม
ที่สำคัญจะได้สังคายนากันเสียที งานวิจัยที่ถูกกล่าวหาว่าขึ้นหิ้งทั้งหลายนั้น ลองเอามาใส่ตะกร้าล้างน้ำ แล้วนำมาทดลองใช้ในสภาพจริงในชุมชนดูสิ จะได้รู้ว่าวิทยานิพนธ์ที่ทำกันกองพะเนินเทินทึกนั้น มันเป็นของโหลหมดสภาพแล้ว หรือยังมีประโยชน์เอามาปัดฝุ่นใช้ได้ดี งานนี้หันหน้าคุยกันจริงๆจังๆสักตั้งดีไหมครับ อย่าเอาแต่วิชาการอี๋อ๋อมาล่อชุมชนให้เคลิ้มอีกเลย ลูกหลานผู้ใหญ่ลีเข็ดเขี้ยวเพียงพอแล้วนะจ๊ะ จะบอกให้..
ความเห็น (15)
สวัสดีครับท่านพ่อครูบาฯ
- ถ้าออกจากบ้านตอนสายๆ ลองแวะดู กล่องพัสดุ ที่ไปรษณีย์นะครับ น่าจะถึงพรุ่งนี้ เพราะส่งแบบ EMS ตั้งแต่เช้าวันนี้
- ขอหวังไว้ว่าท่านคง ทานได้ ถ่ายสะดวก เดินทางปลอดภัย ร่างกายแข็งแรง นะครับ โชคดีนะครับ
สวัสดีครับพ่อครับ
อยากไปครับ จริงๆแล้วผมมีงานประชุมที่ มหาสารคามวันที่ 22 พอดีครับ ที่ มมส. แต่ก็ปฏิเสธไป เพราะว่าทางเหนือ วันที่ 23-25 ผมก็มีเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ 17 จังหวัดภาคเหนือ ประเด็น "การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน" งานนี้ผมเป็นพ่องาน เลยต้องเตรียมงานอย่างละเอียด ไปไหนไม่ได้เลย แม้ไปก็นอนคงไม่หลับเป็นแน่
ผมชอบใจประเด็น "วิชาการกับชุมชน" ครับ ประเด็นแบบนี้เอามาคุยกันให้แตกจะมีประโยชน์มาก ผมมองไปถึงยุทธสาสตร์การจัดการความรู้ที่จะเชื่อมกันระหว่างสถาบันกับชุมชนที่มันเหมือนยังไม่คลิกตอนนี้
เสียงจากชุมชนเป็นเสียงเล็กๆ แต่หากมาผสาน แนวคิดมหาวิทยาลัยเพื่อชุมชน เปิดประเด็นเพื่อรับฟัง สรางบรรยากาศให้เปิดใจกันเต็มที่
งานนี้จะสวยงามมากก็ตรงนี้หากทำได้
-- - -
ช่วงดึกๆขอมาต่ออีกนะครับ ขอแชร์เท่านี้ก่อนครับ
จตุพร /เอก ครับ
มากราบคารวะ "พ่อครู" ค่ะ...
วันนี้กะปุ๋มเพิ่เข้า office พบว่า..หนังสือนั้นยังไม่ทันได้รับเลยค่ะ...แต่ที่สำคัญไปกว่านั้น คือ มีภาระกิจี่ต้องชดเชยนที่ทำงาน...นัด case บำบัดไว้ด้วย..และสะสางงานวิจัยที่มีกำหนดเข้ามาว่าต้องส่งเล่ม...สิ้นสัปดาห์นี้...ค่ะ
...
พรุ่งนี้หากพอสามารถปลีกตัวเองได้จะ...บึ่งไปร่วมประชุม... ด้วยค่ะ...เดี๋ยวจะรายงานผ่านพี่แอ๊ด-ขจิตนะคะ
ด้วยความเคารพค่ะ
(^____^)
กะปุ๋ม
- คุณพ่อคะ...แวะมาอ้อนรายวัน
- เมื่อไหร่หว้าจะมีโอกาสอย่างนี้บ้างนะคะ โรงแรมตักสิลาสวยมากเลย หว้าเคยไปนอน..
- อ่านบันทึกนี้ของคุณพ่อ หว้าก็มีความคิดขึ้นในใจแล้วค่ะ หว้าเองก็สนใจชุมชนวิจัย...
- ถ้าหว้าจะทำงานวิจัยขึ้นมาชิ้นนึงต้องเกิดประโยชน์จริง ถ้าไม่คิดว่าตัวเองพร้อมก็ยังไม่ทำหรอกค่ะ ขอทุนไปก็เสียดายเงิน ช่วงนี้อาจารย์ฝ่ายวิชาการก็จี้เราเหลือเกิน..ให้ขอทุนวิจัยได้แล้ว
- ช่วงนี้ลุยสอนชดเชยเด็กค่ะ เพราะหยุดไปทำงานข้างนอกนานมากเลย..
ขอขอบคุณน้ำใจที่บรรทุกมาเต็มโบกี้ ไม่ต้องห่วง ไปรษณีย์มาส่งถึงที่ครับ จ่าน่าซองเขียนชื่ออย่างเดียวยังถึงเลย อิอิ.
เจ้าลูกชาย ที่จริงหัวข้อนี้เหมาะกับเธอที่ซู๊ด แต่เมื่อเป็นพ่องานที่โน่นก็จำเป็น เพราะทุกงานสำคัญเสมอ ขอให้งานผ่านลุล่วงไปด้วยดี อย่าลืมเขียนมาให้แฟนๆอ่านประดับสติปัญญาบ้างก็แล้วกัน คิดถึงเสมอ
อย่างช้าบ่ายโมงนะออต เอาผ้าฝ้ายผ้าไหมมาจำหน่ายด้วยก็ดีนะ จะได้ซื้อไปฝากคนสวยแสนเศร้าที่เฝ้าพร่ำพิไลวรณ์
น้ำใจกะปุ๋ม ไม่เคยเหือดแห้ง ขอบใจสาวน้อยมหัศจรรย์ เธอเป็นสมบัติแผ่นดินอีสานที่มีคุณค่ามหาศาล ยังใจตุ๊บๆๆ เธอจะมาได้ไหมหนอ ทำไมงานล้นฟ้าอย่างนี้ก็ไม่รู้เน๊อะ อิอิ
อิอิ อ้อนรายวัน อิอิ
มีแต่คนอิจฉาว่า พ่อมีลูกสาวสวย จะให้ทำยังไงละ คนจะสวย ห้ามได้ที่ไหนเล่า
ดีมากที่ลูกหว้ามีจริยธรรม ไม่พร้อมไม่ทำ พร้อมเมื่อไหร่ลุยเมื่อนั้น วิจัยให้กระจุยไปเล๊ย
ไม่ใช่หนุ่มนาข้าว สาวนาเกลือ
ขอเชิญตั้งชื่อประกวด
โห มาช้าดีกว่าไม่มา
คำที่ถาม
1 ใครเป็นคนถ่ายรูปนี้
2 ในระหว่างถ่ายภาพเธอคิดถึงใคร
3 ช่วยกันตั้งชื่อหน่อย ในเชิงสัญลักษณ์
3
พ่อครูขา...อยากไปช่วยมากเลยค่ะ...
อยากไปร่วมแรงร่วมใจ...อาจมีความผิดพลาดทางเทคนิค...กะปุ๋มกลับเข้าที่ทำงานคิดว่าเรื่องทางราชการจะเรียบร้อย...ปรากฏว่าไม่มีหนังสือเข้า..สองสัปดาห์ที่ผ่านมาก็เพ่นไปแบบ "นักวิชาการอิสระ"... จะไปแบบอิสระอีกครั้ง...ก็ไม่ไหวค่ะ... งานเร่งรออยู่ตรงหน้า...และงานหลักก็ต้องพยุงกายร่วมทำด้วยค่ะ..
.....
พ่อครูเป็น...แบบอย่าง...ในการขับเคลื่อน...อิสานบ้านเฮา...มีงานอะไรก็อย่าลืม...ตะโกนดังๆ นะคะ...กะปุ๋มเพ่นไปร่วมได้ก็จะรีบกะโจนไปเลยค่ะ
(^____^)
กะปุ๋ม
- สวัสดีครับ พ่อครูบาฯ
- ผมแวะไป สะดืออีสานมาแล้วครับ เอาภาพมาโชว์
- ต้องไม่พลาด ไปเรียนรู้ใน UKM11 แน่นอนครับ
- วิจัยทุกวันนี้ มีแต่ Make เอา นำไปใช้ประโยชน์จริงๆ น้อยมาก ทำพอผ่าน แต่ในสวนที่ดี ทำจริงก็เยอะ แต่นำไปใช้ น้อยมาก เห็นกองอยู่ในห้องสมุดบ้าง ในอินเตอร์เน็ตบ้าง UKM11 คงได้เห็นเป็นรูปธรรมจริงๆ
- วันนี้ได้คุยกับ อ.เม้ง และถามผมว่า ใครมาบ้าง เน้นที่สาระอะไร ใครได้ประโยชน์จากงานนี้
- วันงานก็คงรู้ใช่ไหมครับ
ไม่เป็นไรสาวน้อย ถ้าเหลือบ่ากว่าแรงจะโทรไปปรึกษา เสียดายว่าบ่ได้มากินพาแลงโฮมกันวันที่22
- ออกเดินทางจากขอนแก่นแล้วครับ
อยากทราบผลการสัมมนา จะติดตามผลครับ