อ่านไป ดูภาพไป ก็ยิ้มไปครับ...
เห็นถึงมิตรภาพที่มีต่อกัน แล้วก็สุขใจไปด้วยครับ....
ขอบคุณครับ...
โหวโว..เหย่เหย
ครูอ้อยนี่ น่ารักที่สุดเลย
ดูแต่ละคนซิคะ หมดสภาพจริงๆแหละ แสดงว่าครูอ้อยยังสดใส มีแรงถ่ายรูปเด็ดๆ แบบนี้ มาฝาก....อิอิ
แบบนี้ต้องให้รางวัล น้ำส้มแก้วนี้เลยค่ะ ดื่มแล้วชื่นใจ
ด้วยความเคารพคุณครูค่ะ
ขอบคุณค่ะ
วาย....น้อง น่านฟ้าทะเลลม
ทั้งๆที่ร้อนมากที่กรุงเทพฯค่ะ....คุณเม้ง
โหว..โว..เหย่..เหย
ฮา...ขำกลิ้ง..คุณนิดหน่อย..nidnoi
เฮ้!
ตามมายิ้มด้วยคนค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณน้อง RO_NUQA
พูดเล่น
สวัสดีครับทุกๆท่าน
ในฐานะผู้อยู่ในเหตุการณ์(พยาน) ข้าฯขอยืนยันว่าทุกท่านไม่ได้นั่งหลับกันหรอกครับ แต่เพราะเหตุว่ากลัว "ขี้เกรียบเข้าตานะ"
ดูแลกันและกันได้อย่างดียิ่ง...นี่คือ ภาพแห่งมิตรภาพและความสุขของชาวบล็อกที่มีต่อกันและกัน...
เสียดายที่ไม่ได้ร่วมเดินทางไปด้วย..แต่การซึมซับจากถ้อยคำและภาพอนหลากหลายก็เพียงมากพอ กระนั้นครั้งต่อไปคงไม่พลาด...ไม่พลาดที่จะมีภาพของตนเองในทำนองเดียวกันในบริบทบรรยากาศเช่นนี้...อย่างแน่นอน
ขอบคุณครับ
อบอุ่น แน่นแฟ้น และ สุขใจ ครับ
ข้อคิดเห็นอื่นๆ เหมือนคนข้างบนผมทุกประการครับ
สวัสดีค่ะคุณ Handy
อิอิ.....ขำขำ.....แต่ไม่มียี้ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องชาย..แผ่นดิน
ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่าน
สวัสดีค่ะคุณขจิต ณ มุกดาหาร
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ขอบคุณค่ะ
ยกมือสงสัยครับ
ทำไมการเดินทางแค่หนึ่งชั่วโมง แต่ หลับ กันเป็นแถวได้อย่างนี้
พ่อบ้านของครูอ้อยใส่อะไรลงไปในอาหารหรือเปล่าครับ
ครูอ้อยขา
วันพระไม่ได้มีหนเดียว
ออกพรรษาไม่ได้มีหนเดียว
วันวาเทนไทม์ไม่ได้มีหนเดียว
วันเฮฮาศาสตร์ไม่ได้มีหนเดียว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ก๊าก ๆ ๆ ๆ ๆ ด้วยรักจริง ๆ ค่ะ
อืม......
สวัสดีค่ะ...น้องเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
แต่ทำไปเพราะรักนะคะ
สวัสดีค่ะคุณน้อง Ranee
โหว...โว....เหย่....เหย
สวัสดีค่ะน้อง เพื่อนร่วมทาง
เฮ้ !...
สวัสดีค่ะคุณหมอเต็ม...นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี
ขอบคุณค่ะที่ติดตามมาโดยตลอด สนใจและถามข้อสงสัย ทำให้เปิดประเด็นต่อไปได้อีกค่ะ
สวัสดีค่ะน้องอึ่งอ๊อบ Miss somporn poungpratoom
ทำไปเพราะเจตนารัก..ศาลยกฟ้องแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะคุณแป๋ว paew
ขอบคุณค่ะ
แวะมาราตรีสวัสดีตอนตี 3
แต่เป็นเวทีที่ครูอ้อย...ตื่นแล้ว กระมัง...
ราตรีสวัสดี ครับ...
สวัสดีค่ะน้องชาย..แผ่นดิน
ขอบคุณค่ะที่แวะมาราตรีสวัสดิ์
สวัสดีค่ะครูอ้อย
แหม ไม่โกรธ ไม่โทษ ไม่ว่าอะไรค่ะ
ครูอ้อย กับ พ่อบ้านครูอ้อย น่ารักม้าก ๆ ค่ะ
ว่าแต่ว่า คุณแป๊ด ก็มีภาพเด็ด ๆ มาฝากเหมือนกันนคะ
ไว้ขอคัดสรรก่อนนะคะ
ยิ้ม ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแป๊ด คุณ รัตติยา เขียวแป้น
เอ....น้องขจิต..หายโกรธหรือยังนะ
ไม่เข้ามาเขียนบันทึกเลย
ช่วยด้วยครูอ้อยหนาวววววว
ช่วยด้วยครูอ้อยมีโจทย์เยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ช่วยด้วยวันพระไม่ได้หนเดียวววววววววว
คิดถึงทุกคนค่ะ
คุณเมตตา..ล่ะคะ
ถึงบ้านหรือยังคะ
คิดถึงจังค่ะ เพลงยังก้องอยู่ในหูเลยค่ะ
อิอิ..รออ่านบันทึกค่ะ
เห็นแล้ว ขำกลิ้ง...เลยค่ะ...ครูอ้อย..ช่างมีอารมณ์ขันอะไรขนาดนี้....เก็บได้ทุกมุมเลย...ลืมบอกไปหรือเปล่าคะว่าเป็นภาพทั้งขาไป...ขากลับ...ถึงหลับได้หลายท่าขนาดนี้...มันร้อน...มีเกรียบ(ขี้ฝุ่น)เต็มไปหมด...และมันก็โยกไปโยกมา...ไกล...ลมพัด...สุดที่จะนั่งตื่นเก็บภาพได้เหมือนครูอ้อย...ขำ...ขำ...ขำ...ก๊าก..
สวัสดีค่ะน้องจิ๊บ...เมตตา
ขอบคุณค่ะ..เจ้าตัวเล็กเป็นยังไงบ้างคะ
ครูอ้อยหลบไปก่อนดีกว่า
ไม่เคยเห็นภาพแบบนี้เลย อิอิ พ่อกามนิตหนุ่ม ณ .มุกดาหาร
แต่ภาพพี่อึ่งอ๊อบ คนดีที่แสนขยันนี่ เจอตลอดค่ะ เดี๋ยวทำนู่นนน ทำนี่สารพัดนึก
สวัสดีค่ะครั้งที่สามค้ะ...น้องหนิงDSS "work with disability" ( หนิง )
สงสัย..ผลกรรมตามสนองค่ะ