ว่างจาก ... ความรู้ไม่พอ (คิดจากความว่าง)


ว่างจาก ... ความรู้ไม่พอ 

รู้จนพอใจ คือ รู้แล้วหายสงสัย
รู้จนสบายใจ คือ รู้แล้วหายติดค้าง

รู้พอตัว คือ รู้แล้วเอาตัวรอดได้
รู้เกินตัว คือ รู้แล้วพลอยช่วยคนอื่นรอด

รู้มากพอ คือ รู้แล้วทำงานสำคัญเสร็จ
รู้เกินพอ คือ รู้แล้วทำงานสำเร็จหลากหลาย

รู้จักตัวเองพอดี คือ รู้แล้วพร้อมรับผิดชอบเหตุผลที่ตนเลือก
รู้จักคนอื่นพอดี คือ รู้แล้วหายสงสัยว่าทำไมเขาถึงทำอย่างนั้น

รู้พอดีทำให้ชีวิตลงตัว
รู้ดีพอทำให้ชีวิตก้าวหน้า

รู้หมดไม่มี
รู้ดีไม่มีหมด

นอกจากรู้ให้พอ
ต้องรู้จักพอให้เป็น
ถ้าพอไม่เป็น
ต่อให้รู้แค่ไหนก็ไม่ครบ
ไม่มีวันได้พบความสุข
แม้มีทุกข์ก็ไม่จบดี
ชีวิตที่มีจะไม่เคยเต็ม

 

ขอบคุณข้อเขียนดี ๆ จาก อาจารย์ดังตฤณ หนังสือ ชื่อ คิดจากความว่าง

บุญรักษา ... ทุกท่าน :)

หมายเลขบันทึก: 155546เขียนเมื่อ 23 ธันวาคม 2007 18:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:06 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีครับอาจารย์

บันทึกนี้ทำให้ผมนึกถึงคำพูดของครูบาอาจารย์ซึ่งท่านเคยบอกผมสั้นๆว่า การปฏิบัติ(ธรรม)ทั้งหมดก็เพื่อให้หายสงสัย

ขอเสริมว่า...รู้...ที่ทำให้ใจรอดพ้นจากวัฏสงสาร น่าจะเป็นรู้ที่ควรรู้ รู้ที่พอเพียง และรู้ที่พอเหมาะพอดีแก่สังคม เพราะระหว่างเส้นทางนี้ จำเป็นต้องทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ จุนเจือ แลเกื้อกูลแก่โลก

ขอบคุณครับ

ขอบคุณมากครับ คุณ ข้ามสีทันดร ที่เข้ามาเสริม "การรู้" ในข้อเขียนนี้ ครับ

:)

สวัสดีครับ คุณเอก ...

  • มาตอบ 3 คำ นะครับ แล้วไป
  • อิ อิ

ขอบคุณครับ :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท