สะดุด ฉุกคิด หลังจากการสูญเสีย
ครูอ้อยตื่นขึ้นมาในเช้าวันนี้ อยู่คนเดียวกับความคิดที่เป็นเพื่อน ครูอ้อยตอบบันทึกหนึ่ง...ส่งพวงหรีดด้วยใจแทนกาย และนิ่งอึ้งอยู่คนเดียว
รู้สึก...ใจหาย เงียบเหงาและวังเวง
ระยะนี้....ครูอ้อยไม่ค่อยได้สำรวจจิตใจของตนเอง ไม่ได้อ่านข้อความที่อยากอ่านแล้วมีความสุข
ครูอ้อยทำงานมาก...คิดแต่เรื่องงาน สังเกตได้จากบันทึกนี่ล่ะค่ะ
ดูสิ บันทึกที่เป็นเรื่องงานจำนวนบันทึกขึ้นสูงถึง เทคนิคการสอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษา (346 บันทึก)
แต่บันทึกที่เป็นเรื่องราวครอบครัว และตัวเอง กลับมีจำนวนห่างออกไปทุกที ครูสิริพรกับบันทึก (282 บันทึก)
ในเวลาที่ผ่านมา.....ครูอ้อยตื่นขึ้นมาตอนเช้านี้ มักจะคิดแต่เรื่องงานการสอน เกี่ยวกับการอบรมที่ได้ไปมา เกี่ยวกับการเป็นวิทยากร เกี่ยวกับการเป็นที่ปรึกษา เกี่ยวกับการพูด พบปะเพื่อนฝูง ที่เกี่ยวกับหน้าที่การงาน
แต่...ไม่มีเรื่องเกี่ยวกับครอบครัว คุณพ่อคุณแม่ ลูกเอี่ยว ลูกเอ็ดดี้ น้องนิ น้องขวัญ พ่อบ้าน หรือคนใกล้ชิด ที่เคยหยอกล้อเลย
ครูอ้อยละเลย...ไม่สม่ำเสมอกับการปฏิบัติเลย ครูอ้อยไม่ได้ไปดูแลเอาใจใส่ คุณพ่อคุณแม่
ครูอ้อยไม่ได้ถาม...ลูกเอี่ยวเลยว่า...แต่งงานไปแล้ว ต้องการอะไรบ้าง
ไม่ได้ถามลูกเอ็ดดี้ว่า..ทำงานหนักไหมลูก
ไม่เคยถามน้องนิ น้องขวัญว่า...เรียนหนักหรือเปล่า
แม้แต่ตัวเอง ไม่ได้เข้าร้านทำผม ตั้งแต่ครั้งสุดท้าย เมื่อลูกเอี่ยวแต่งงาน
เมื่อการสูญเสียเกิดขึ้นครอบครัวคนที่ครูอ้อยรัก...ส่งพวงหรีดด้วยใจแทนกาย ครูอ้อยจึงสะดุด ฉุกคิด หลังจากการสูญเสีย
นี่ล่ะคนเรา เมื่อสูญเสียไปแล้ว จึงมาคิดเสียดายเวลาในอดีต จะหวลกลับมา...ก็ไม่ได้เสียแล้ว
ความเห็น (12)
แต่ก่อนหุยก็บ้า...ต้องทำงานที่พยายามสร้างด้วยตนเอง ให้สำเร็จ ทั้งๆ ที่ มันไม่ง่าย แต่ก็ประคองไปเรื่อยๆ ดีบ้าง เงียบบ้างไปตามกระแสเศรษฐกิจ พอเครียดจัดจนมาปล่อยจิต นั่งล่องลอยไปบ้าง พอมองไปรอบตัว รู้สึกว่าเพื่อนรอบตัวไม่ค่อยได้เจอะเจอ...... จากที่แต่ก่อนเป็นคนที่เข้าเพื่อนเป็นตัวกลางติดต่อมาเจอกัน พอคิดได้ ทุกวันนี้ 2-3 เดือน ต้องมีนัดกินข้าวกับเพื่อนเก่าๆ หยอกล้อ แรกเปลี่ยนเล่าเรื่องต่างๆ ที่ไปเจอกันมา
ที่บ้าน พ่อแม่ก็แก่ลงทุกวันๆ เราก็สรรหาสิ่งดีๆ ไปฝากและหยอกล้อบ้างน่ะค่ะ
 |
ครูอ้อยครับ วันเวลาเคลื่อนตัวไปไม่เคยเหลียวหลัง แต่เราทำอะไรก็ยังจำเป็นเหลียวหลังแลหน้า บรรยากาศที่ดีๆ บางครั้งเราก็ยังไม่พอใจ แต่ถ้าเจอเหตุที่เศร้าสลด เรามักจะคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ ที่ดีๆ
ครูครับแต่ถ้าเราคงมาตรฐานความดี คงจะนำพาไปในทิศทางที่ถูกต้อง จิตรใจสบาย สู่การ คิดดีทำดี คิดถูกทำถูก ดั่งเช่นที่ครูอ้อยประพฤติตัวอยู่อย่างสม่ำเสมอ
ขอบคุณมากๆครับ
 |
ภาษิตฝรั่งเขาสอนว่าคนเรามีของอบ่างอยู่ในมือ เราต้องทำความสมดุลย์ไว้ ไม่ให้ตกพื้นสักอันค่ะ
ครอบครัว
งานการ
สุขภาพ
เพื่อน/ สังคม
จิตวิญญาณ /ศาสนา
สวัสดีค่ะ คุณครูอ้อย
- รู้สึกเศร้าๆนะคะ
- บางครั้งบางครา เราก็ลืมใปจริงๆ
- พี่อ้อย เป็นผู้หญิงทำงานตัวจริงอ่ะค่ะ
สวัสดีค่ะครูอ้อย..สิริพร กุ่ยกระโทก
ดีแล้วค่ะที่ได้มาสำรวจจิตใจตัวเอง เมื่อคิดได้แล้วแสดงว่ายังมีเวลาที่จะได้ทำสิ่งที่ยังไม่ได้ทำอยู่ค่ะ.. ยังไม่สาย.. บางทีเราก็ลืมคิดถึงตัวเองและคนใกล้ตัว...(เพราะว่าอยู่ใกล้ชิด) เป็นธรรมดาค่ะ ดิฉันก็เป็นคนประเภทเส้นผมบังภูเขาในบางวาระเหมือนกันค่ะ ^ ^
การปฏิบัติธรรมจะช่วยได้มากค่ะ ทำให้แยกเรื่องสำคัญ ไม่สำคัญออกจากกันได้อย่างชัดเจน ... งานบางเรื่องที่เราเคยทำแบบเอาเป็นเอาตาย ปรากฎว่าพอมาดูอีกที ทำไมมันไม่เป็นสาระขนาดนี้... พอหันมาดูตัวเองอีกที อ้าว...ป่วยเสียแล้วเนื่องจากอดนอนหลายวัน... ไม่คุ้มกันเลย หงุดหงิดอีกต่างหาก...
การเจริญสติยังช่วยให้อารมณ์ ความรู้สึกหวั่นไหวกับเรื่องต่างๆ ลดลงไปด้วยค่ะ เพราะเราเจริญสติดูสถานการณ์ ไม่ไปเป็นคนที่อยู่ในเหตุการณ์..ดีกว่าเยอะเลยค่ะ
การสูญเสียนี้ก็เหมือนกันค่ะ มันเป็นเรื่องปกติของโลกค่ะ คนเราก็ย่อมที่จะโศกเศร้ากับความสูญเสียผู้เป็นที่รักของเราเป็นธรรมดา แต่อย่างไรก็ดี ก็ต้องรู้ว่าเป็นเรื่องปกติที่ทุกคนมีเวลาบนโลกนี้จำกัด..ความโศกเศร้าที่เกิดขึ้นก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าเราสามารถนำเรื่องดังกล่าวมาเตือนสติสอนใจตัวเองได้ อย่างนี้แหละค่ะถึงจะเป็นผู้ที่เข้าใจและรู้จักใช้ชีวิตในโลกใบนี้อย่างครูอ้อยเนี่ยแหละค่ะ ^ ^
สวัสดีครับพี่อ้อย
การสูญเสียผมว่าทุกคนก็คงผ่านการสูญเสีย
มาบ้างไม่มากก็น้อย แต่จะประสบอย่างไร
หากเรามีสติ รู้จักแยกแยะแบ่งเวลา
เรียงลำดับความสำคัญก่อนหลัง
ก็จะเห็นว่าความสุขที่แท้จริงนั้น
ก็คือใจเรานี้เองครับ เมื่อเราว่าง ๆ
หรือไกลจากงานที่ทำประจำ
จะทำให้เห็นว่าสิ่งที่เราทำในปัจจุบัน
เป็นอย่างไร หรือว่าสิ่งใดที่เราปล่อยไปโดยลืมไป
เพราะการทำแต่งาน ทำให้ลืมสิ่งที่สำคัญก็ได้
เวลาที่ผ่านไปทุกวันหากไม่หยุดทบทวน
ก็อาจเสียดายเวลาที่ผ่านมา แต่เมื่อผ่านไปแล้ว
ก็คงต้องสู้กับชีวิตที่คงอยู่ให้เราได้พัฒนาอีกต่อไป
และเป็นความจริงที่เป็นอยู่ครับ
อุดม พานทอง
ครูอ้อยถ่ายทอดความรู้สึกเป็นตัวอักษรได้ดีมากค่ะ
เห็นสถานการณ์ร่วม คงเป็นพัฒนาการชีวิตของคนวัยเรานะคะ เห็นความจริงมากขึ้น เข้าใจและเข้าถึงความจริงมากขึ้น ทำวันนี้ให้ดีที่สุดอย่างสมดุล
คงเป็นความสัมพันธ์กับทุกๆด้าน ยังไม่สายที่จะจัดสมดุลใหม่ คิดเช่นนี้เช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะ..น้องหุยสุดเลิฟของครูอ้อย
- ครูอ้อยชอบอ่านเรื่องสนุกของน้องหุยจังค่ะ
- ชอบอ่านการแสดงความคิดเห็น..อย่างจริงใจของน้องหุยด้วยค่ะ
- รู้สึกเหมือนได้คุยกับน้องสาวค่ะ..อิอิ
- ถามจริงๆเถอะค่าว่า...หุย..แปลว่าอะไรคะ
- ไม่ว่าพี่สาวคนนี้นะคะ..สุดเลิฟ
สวัสดีค่ะท่านพี่เหลียง..สิทธิรักษ์
- ครูอ้อยไม่มีความสมดุลย์..
- ครูอ้อยทำงานมากเกินไป
- ครูอ้อยใช้สมองซีกซ้ายมากเกินไป
- ครูอ้อยคิดมาก ทำมาก และฟุ้งซ่านเกินไป
- ขอบคุณท่านเหลียงที่เขียนการแสดงความคิดเห็นมากกว่า 3 บรรทัดให้ครูอ้อยค่ะ
อิอิ..ดีใจ
สวัสดีค่ะคุณพี่..sasinanda
- ครูอ้อยมีคุณพี่ที่ปลอบใจ ให้กำลังใจเสมอมานะคะ
- บางเวลา..ก็รั้งไว้ไม่อยู่นะคะกับสภาพจิตใจของเราที่กระเจิงค่ะ
- ครูอ้อยสงสารน้องอึ่งอ๊อบ ทำใจไม่ได้กับการสูญเสียค่ะ
- ขอบคุณค่ะคุณพี่..ต้องใช้เวลาพอสมควรค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแดง...pa_daeng
- ครูอ้อยนั่งฟังเพื่อนๆพี่ๆน้องๆและเจ้านาย พูดกันเรื่อง..วิสัยทัศน์ ต่างถกกันอย่างสนุก และมีเหตุผลของตัวเอง
- ครูอ้อย...ไม่ชอบพูด..ครูอ้อยไม่พูดเลย..และจะไม่ขอพูดด้วยค่ะ
- ทำไมเป็นอย่างนั้น...
ขอบคุณค่ะ