บรรยากาศบริเวณโรงเรียนและภาพของเด็กนักเรียนที่ผ่านสายตามา ทำให้คิดย้อนไปถึงวัยเด็กของตนบ้าง รู้สึกเสียดายระคนกับความชื่นใจที่ได้เห็นว่าเด็กๆสมัยนี้โชคดีมากที่มีโรงเรียนวิถีพุทธอย่างโรงเรียนรุ่งอรุณ

   หลังจากเดินไปสักระยะหนึ่ง ก็เห็นเพิงพักริมทางข้างสระน้ำ รู้ทันทีเลยว่าเป็นผีมือของเด็กนักเรียนช่วยกันสร้าง เพราะหลังคาที่ใช้มุงเพิงพักนั้นถูกทำขึ้นด้วยใบไม้ใบโตๆที่นำมาเย็บต่อๆกัน สมัยเด็กๆหากบ้านใครเป็นบ้านสวนและอยู่ต่างจังหวัด คงจะซนเหมือนผมแน่ๆ ที่ชอบสร้างเพิงพัก(:บ้าน:)หลังเล็กๆไว้นั่งเล่นกันกับเพื่อนในสวน แม้จะสร้างออกมาแล้วคล้ายกับเพิงหมาพักก็เถอะ แต่ก็รู้สึกภูมิใจและสนุกที่ได้ร่วมกันสร้างกับเพื่อนรักสมัยนั้น

โรงเรียนรุ่งอรุณ