เกริ่นนำ
สถิติเกี่ยวกับไอทีอย่างเลี่ยงไม่ได้ทุกหน่วยงาน ผมเชื่อว่าต้องการข้อมูลสถิติตรงนี้โดยเฉพาะห้องยาที่มีข้อมูลไหลตลอดทุกวัน จึงต้องยุ่งกับไอทีตรงๆ เพียงแต่ในเมื่อตอนนี้ไอทียังมีปัญหาอยู่ หากรอไอทีต่อไปคงไม่ดีแน่ (งานต้องทำครับ) จึงมีการทำสถิติมือมาโดยตลอดในแต่ละหน่วยงาน ต่างคนต่างทำ ทีนี้มันมีปัญหาที่สถิติไม่ตรงกันเมื่อมาใช้ด้วยกัน (เอาละสิ) เลยมีความคิดจะนำสถิติ(มือ) ที่แต่ละหน่วยทำไว้มาจูนให้ตรงกันและช่วยกันสร้างวิธีบันทึกข้อมูลที่ทำได้จริง ไม่รบกวนงานประจำมากนัก ทีนี้ผมกำลังประยุกต์ความรู้ที่ได้กับการทำงานของกลุ่มงานผมครับ 

อุปการณ์ที่ต้องใช้ 

• สมุดจด+ปากกา 1 ชุดให้คุณลิขิต
• ห้องหรือพื้นที่ๆ จะประชุมต้องไม่ใหญ่หรือเล็กเกิน มีบรรยากาศเงียบตัดขาดโลกภายนอก
• เสื่อผืน (หมอนไม่ต้อง) เพื่อมานั่งพื้นให้ความเป็นกันเอง
• ที่อัดเทป เผื่อมาถอดเทปทีหลังครับ
• บรรยากาศดีๆ เป็นกันเอง คิดอยู่ครับว่าอาจต้องใช้อะไรมาเพิ่มให้เกิดตรงนี้อีก
• คน-สำคัญสุดเลยครับ
• เวลาในการคิดให้ตกผลึก-ต่อจากข้อต้นครับถ้าแต่ละคนเจียดเวลาไม่ได้ก็จบกัน

ขั้นตอนดำเนินการ

เริ่มจาก

• หาคนที่ทำงานด้านนี้มานาน เน้น ครับ ทำงาน
  (ไม่อาวตัวหัวหน้า)หรือเก๋าประสบการณ์ในภาษาชาวบ้าน – ทั้งนี้ไม่จำกัดอายุนะครับ แม้ว่ารายชื่อจะมีแต่ผู้อายุเยอะก็ตาม เพียงแต่คนสูงอายุมีภาษีกว่าครับ (หุๆ-ข้อดีของการมีอายุเยอะข้อแรกนะเนี่ย)
• ผมให้ความสำคัญข้อนี้มากที่สุดครับ คือ
  ต้องคัดคนที่แอ็คถีบ เอ้ย แอ็คทีฟ ครับ พี่เขาอาจจะมอดไปแล้วแต่จะลองเป่าให้มันลุกขึ้นมาครับ
• เข้าไปคุยกับพวกพี่ๆ เขาทีละคน ฟังปัญหาก่อนล่วงหน้าเพื่อสรุปประเด็นจะเข้าไปคุย เพราะจากที่เคยประชุมกันมา ต่างฝ่ายต่างพูดปัญหาตัวเอง...จบกันครับ 1 วันได้แต่ปัญหาเต็มไปหมด ไม่มีใครฟังใคร ถึงขั้นนี้รวมกับขั้นแรกอยู่ครับเพราะหาคนได้ไม่ครบทุกหน่วยเลยตอนนี้ได้มาชัวร์ๆ คนเดียวหลังจากเป็นแมวมองมานาน ที่เหลือต้องขออนุญาตหัวหน้าหน่วยนั้นๆ ด้วยถึงสาเหตุที่ยืมตัวมา (ไม่ได้ขอตัวถาวรนะครับ เดี๋ยวมาคืน) กลัวเหมือนกันครับว่าคุยแล้วเดี๋ยวตัวหัวหน้ามาเองจะเอาไง เดี๋ยวบรรยากาศวงแตกแย่เลย
• รายชื่อคนที่คาดจะดึงตัวไปครับ
  พี่ดาว-เลขากลายๆ ของพี่วิไลวรรณ ที่ใช้ข้อมูลรวมมากสุด และมีปากเสียงน้อยสุด (ปัญหาเลยเยอะด้วยครับ) อยากให้พี่มาคุนปัญหา+มาเป็นคุณลิขิตครับ
  พี่นก-เลขากลายๆ ของฝ่ายจัดซื้อ พูดเก่งรู้เรื่องมากหลาย น่าจะเสนอไอเดียแปลกๆ ได้
  พี่พิกุน-จัดการใบยารายวัน นับเรียงแยก จดสถิติแต่ละสิทธ์ก่อนส่งไปเก็บ พี่ทำงานเงียบครับแต่ว่ามีคนเอาข้อมูลไปใช้เยอะแต่ไม่ป่าวประกาศ ผมเพิ่งรู้ไม่นานนี้เอง และพี่พิกุนนี่แหละครับ ที่ทำให้ผมคิดว่าเราน่าจะทำอะไรแล้วนะ
  พี่ดุลย์-ฝ่ายผลิต แต่ทำหน้าที่เก็บใบยาที่สั่งสม 10 ปีก่อนนำไปทำลายได้ อาจได้ข้อมูลเกี่ยวกับการผลิตเพิ่มด้วยครับ
  พี่ดา-คลังยา ไม่แน่ใจว่าพี่ทำแค่ไหน(ยังไม่คุย) แต่พี่แอ็คถีบมากจนผมสนใจจะให้เขาช่วยดึงการประชุม
  พี่เอ้-หัวหน้าคลังยา แต่ด้วยเป็นคนลงมือทำเองหลายอย่าง+เป็นคนกันเอง ลูกน้องไม่ค่อยเกรงใจเลยเป็นข้อยกเว้น (ชมนะเนี่ย) ช่วงนี้ยิ่งหัวหมุนเพราะอากาศเปลี่ยนแปลง คิดว่ามาไม่ได้แต่จะลองชวนดู
  พี่หมู-ฝ่ายห้องยานอก พี่เขาเป็นคนทำงานเนียบมากครับ จะจัดทำบันทึกทุกอย่างเป็นระเบียบ ผมคาดหวังจากพี่เขาพอดูว่าจะเสนออะไรได้มาก
  ขาดคนจากห้องยาใน ตอนแรกผมว่าผมคุยเองก็ได้แต่มันจะโหลดไปป่าวไม่รู้เหมือนกันครับเพราะผมจะทำ 3 อย่างพร้อมกัน คือ จูงให้การประชุมไม่หลุดไปเรื่องอื่นที่ไม่เดี่ยวข้อง สร้างบรรยากาศผ่อนคลายไม่ให้ตึงเครียด และต้องเป็นตัวแทนห้องยาในอีก...อืม  ผมอ่านดูแต่ละคนอีกรอบแล้ว ถ้ามารวมกันได้เรื่องไม่ธรรมดาน่าจะเกิดแน่
  
  · ต่อไป ก็จะนัดเวลาว่างแต่ละคนมาคุยกลุ่มกันอีกที ลำบากใจพี่ๆ เหมือนกันเพราะช่วงนี้งานยุ่งมาก ทำให้เจียดเวลามาลำบากทุกฝ่ายเลยครับ คาดว่าจะทันก่อนสิ้นเดือนนี้
•  ถ้าทุกอย่างราบลื่น อาจสรุปผลและลงมือทำในสิ่งที่กลุ่มได้คิดวางแผนไว้·
• จากนั้นดูความคืบหน้าหรือถอยหลังแล้วมาตกลงกันอีกที 

เมื่อไปนั่งทยอยฟังปัญหาพี่ๆ ที่ทำงานประจำกันอยู่ ผมรู้สึกว่าคำพูดของอาจารย์หลายท่านแจ่มชัดขึ้นเรื่อยๆ 
ปัญหาไม่ได้ไม่มีทางแก้
เพียงแต่พี่ๆ เขาไม่มีอำนาจในการเปลี่ยนแปลงหรือตัดสินใจอะไร
พี่ๆ เขาไม่อยากเขียนเป็นเรื่องร้องเรียนเพราะกลัวสารพัดอย่างครับที่สำคัญ คือ กลัวว่าจะผิดหวังแถมโดนซ้ำมาอีกว่าเป็นตัวสร้างปัญหา 
สิ่งที่พี่ๆ คาดหวัง อาจดูเล็กน้อยสำหรับคนอื่นแต่นั่นสำคัญสำหรับพวกเขา

ผมเชื่อมั่นว่าทุกคนจะเข้าใจและทำงานร่วมกันได้ ถ้าทุกคนให้ความสำคัญซึ่งกันและกัน  

“เรามาทำงานร่วมกันเพื่อสร้างสิ่งใหม่ที่ตัวคนเดียวสร้างไม่ได้ขี้นมากันเถอะ”
คำพูดที่ผมคิดจะพูดก่อนเข้ากลุ่ม คิดว่าดีไหมครับ 

ปล1. อาทิตย์ที่มานี้ได้ความรู้จากหลายท่าน เอามาใช้มากเลยครับ ไม่ว่าจากงาน KM งาน TMI2006 จาก GOTOKNOW  จากพี่ๆ ทุกท่านที่ผมไปพูดคุยด้วย ขอบคุณทุกท่านที่ทำให้ผมได้ไอเดียและกำลังใจ รวมทั้งทำให้ผมเกิดแรงบันดาลใจทำงานนี้ขึ้นมา

ปล2. ฟังปัญหาจากพี่ๆ แล้วรู้สึกมันบานปลายไปเรื่อยๆ เหมือนคุณลูกปัญหาที่เกิดจากพ่อปัญหาแตกหน่อออกมาเรื่อยๆ (แย่ละสิ) ผมคิดหนักแล้วว่าจะจัดการคุณลูกก่อนดีไหม (ง่ายกว่า) ต้องดูก่อนครับว่าในกลุ่มจะมีไอเดียที่สามารถจัดการคุณพ่อได้หรือเปล่า ตอนนี้คิดว่าน่าจะให้กลุ่มคิดจัดการคุณลูกก่อนจะได้มีกำลังใจกัน

ปล3. หัวหน้าทั้งหลายอย่าน้อยใจที่ไม่ได้ประชุมนะครับ เดี๋ยวได้ผลแล้วจะเอาไปเสนอให้ครับ ขอบคุณล่วงหน้าที่ให้ยืมตัวครับ ถ้าไม่ปฎิเสธในวันจันทร์นี้ถือว่าโอเคนะครับ อิอิ