คือความรัก...คือความผูกพัน (2)


         คงพอจำกันได้กับ "เกรียงและหมวย" ในบันทึก คือความรัก...คือความผูกพัน

         วันนี้หมวยไม่สบายต้องมาสถาบันฯอีกครั้ง หลังจากเพิ่งกลับบ้านไปเพียงไม่กี่วัน แม้ว่าเราจะได้ประสานงานกับเจ้าหน้าที่รพ.บางใหญ่เพื่อลงเยี่ยมบ้านและดูแลเรื่องการทำแผลกดทับให้ (ขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ) แต่ก็ยังมีบางอย่างที่เรายังรู้สึกกังวลใจ...

         กังวลใจกับความท้อแท้ใจของหมวย...เพราะดูเหมือนว่าหมวยจะไม่ค่อยพยายามที่จะดูแลตัวเองสักเท่าไหร่นัก

          กังวลใจกับความเหนื่อยล้าของเกรียง....เพราะดูเหมือนว่าเกรียงจะกังวลใจหลายๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง...

  • การเจ็บป่วยของหมวย ซึ่งเกรียงคิดว่าการที่หมวยอยู่ในความดูแลของแพทย์ น่าจะดีกว่าปล่อยให้หมวยอยู่บ้านคนเดียว แม้ว่าหมวยจะสามารถช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง เช่น กินข้าวได้เอง ดื่มน้ำได้เอง หวีผม เช็ดตัวได้ แต่ไม่สามารถลุกยืนหรือเดินได้อย่างมั่นคงนัก เพราะน้ำหนักที่ลดลงอย่างฮวบฮาบและกล้ามเนื้อที่อ่อนแรง
  • การทำงานเพื่อหาเลี้ยงครอบครัว เกรียงต้องออกจากบ้านตั้งแต่ตี 4 และกลับถึงบ้านประมาณ 21.00น.
  • การเลี้ยงดูแม่ที่ชรา ช่วยเหลือตัวเองได้น้อย ไม่สามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้
  • การเลี้ยงดูลูกวัย 6 ปี

         ความกังวลใจเหล่านี้ ทำให้เราต้องเอ่ยถามถึงการหาที่พักชั่วคราวสำหรับหมวย เพื่อให้หมวยได้รับการดูแลที่ดีขึ้น เพื่อเกรียงจะได้คลายกังวลใจลงบ้าง โดยเฉพาะหากต้องพาหมวยมาสถาบันฯ ในขณะที่เจอภาวะน้ำท่วมสวน ออกมาลำบาก

         แม้เป็นข้อเสนอที่มาจากเรา ในฐานะนักสังคมสงเคราะห์ ข้อเสนอดังกล่าวอาจจะขัดแย้งกับแนวคิดที่ว่า ผู้ป่วยควรอยู่กับครอบครัว หรือ ให้สถานสงเคราะห์เป็นทางเลือกสุดท้าย อย่างไรก็ตาม หลายๆครั้งที่เราเคยพยายามให้เกรียงพาหมวยกลับบ้าน แต่กลับพบว่า สภาพความขาดแคลนทำให้หมวยต้องกลับมาสถาบันฯอยู่บ่อยครั้ง แต่ในครั้งนี้ ทั้งเกรียงและหมวยก็คิดว่า การเข้าอยู่ในความดูแลของที่พักชั่วคราว น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเขาทั้งคู่

         แต่ยังมีปัญหาใหญ่อีกข้อหนึ่ง คือ ที่พักชั่วคราวที่ติดต่อไว้เตียงเต็ม ไม่มีเตียงสำหรับหมวย เราไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่า การบอกให้เกรียงและหมวยอดทน รอเวลาที่เตียงว่าง ซึ่งไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน เราก็ได้แต่ภาวนาขออย่าได้มีเหตุร้ายแรงเกิดขึ้นซ้ำซ้อนกับเขาทั้งคู่อีกเลย .

         สภาพการณ์ของเกรียงและหมวยก็เป็นหนึ่งในหลายๆตัวอย่างของผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวีในชุมชน โดยเฉพาะผู้ติดเชื้อเอชไอวีที่ยังปกปิดผลเลือดของตนเอง

by kai angel

หมายเลขบันทึก: 52446เขียนเมื่อ 28 กันยายน 2006 20:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:34 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
ขอบคุณที่เล่าให้ฟังเพราะกำลังอยากรู้ข้อมูลค่ะ        มาให้กำลังใจเผื่อจะมีทางออกอื่นๆบ้างค่ะ

ท่านผอ.

  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ส่งมาให้ค่ะ
  • วันนี้ได้ประสานกับคุณไพรัช บ้านแบ่งบุญ เพื่อหาที่พักให้กับหมวยในช่วงระหว่างรอเตียงที่เมอร์ซี่ ซึ่งก็ได้รับการช่วยเหลือเป็นอย่างดี
  • ขณะนี้หมวยอยู่ในความดูแลของบ้านแบ่งบุญแล้วค่ะ (ต้องขอขอบคุณคุณไพรัช กัลยาณมิตรของเรา ที่เดินทางมารับหมวยที่สถาบันฯด้วยตัวเอง) ในการนี้ คุณไพรัชแจ้งว่า ไม่มีงบซื้อผ้าอ้อมสำเร็จรูปของผู้ใหญ่ให้กับผู้ป่วย พวกเราจึงช่วย support ให้ เพราะยังมีผ้าอ้อมสำเร็จรูปจากโครงการสวัสดิการสำหรับผู้ป่วยเหลืออยู่บ้าง
  • ส่วนเกรียง พวกเรายังไม่สามารถติดต่อได้ แต่จะพยายามติดต่อไปเรื่อยๆ เพื่อที่เขาจะได้รับทราบที่อยู่ของหมวยในขณะนี้
  • นอกจากนี้ยังได้ประสานงานกับจนท.รพ.บางใหญ่ เพื่อขอยุติการเยี่ยมบ้าน แต่ได้ข้อมูลย้อนกลับมาว่า จนท.ได้ลงเยี่ยมบ้านให้แล้ว แต่ไม่พบผู้ป่วย พวกเราจึง ขอบคุณและแจ้งให้ทราบว่า ขณะนี้หมวยอยู่ในความดูแลของบ้านแบ่งบุญแล้ว
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท