"บันทึกแห่งความคิดถึง"


แต่ถึงแม้จะห่างหายไปบ้างแต่ก็มีมิตรภาพที่อบอุ่นจาก gotoknow ส่งมาให้ได้รับรู้อยู่เสมอ ๆ ครับ...

             ห่างหายจากการเขียนบันทึกเสียนานเลยครับ เพราะมีเรื่องต้องคิด ต้องทำ ต้องจัดการและต้องสะสางหลายเรื่องครับ...

             แต่ถึงแม้จะห่างหายไปบ้างแต่ก็มีมิตรภาพที่อบอุ่นจาก gotoknow ส่งมาให้ได้รับรู้อยู่เสมอ ๆ ครับ...

             วันนี้เข้ามาก็ยังได้รับและสัมผัสถึงความอบอุ่นเช่นเดิมเหมือนทุกครั้ง เป็นความรู้สึกดี ๆ ที่ได้รับจากที่นี่อย่างต่อเนื่องเสมอมาครับ...

               บันทึกนี้ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่า แค่อยากจะบอกว่า "คิดถึงทุก ๆ คนที่นี่ครับ"...

       ...วันนี้มีความคิดถึงมาฝาก...

       ...วันนี้แค่อยากบอกว่ายังห่วงใย...

       ...วันนี้ช่างรู้สึกสุขใจ...

       ...อบอุ่นมากมายที่ได้กลับมา...

 

                    

ขอบคุณมากครับ....

    

คำสำคัญ (Tags): #คิดถึง
หมายเลขบันทึก: 140209เขียนเมื่อ 19 ตุลาคม 2007 21:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:06 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

สวัสดีคะ การที่เราคิดถึงใครแสดงว่าเรายังมีสิ่งดี ๆ จากสิ่งนั้นให้น่าจดจำขอบคุณคะ

พี่ก็คิดถึงคุณ Mr.Direct... ค่ะ หายไปนานเลย งานคงยุ่งนะคะ

และคุณทำงานที่ลำลูกกา จังหวัดเดียวกับที่พี่อยู่ค่ะ

สวัสดีครับ

ดีใจที่เห็นบันทึกของคุณดิเรกครับ สบายดีนะครับ

ถ้ามีจังหวะอย่าลืมเขียนบันทึกดีๆอีกนะครับ

 

 

ครับ... คุณรัตน์ชนก P

เห็นด้วยครับว่าการได้คิดถึงแสดงว่าเรายังมีคนที่เรารักและคนที่รักเราอยู่ครับ...

เช่นเดียวกับมิตรภาพที่อบอุ่นและสม่ำเสมอที่ได้รับจากที่นี่ครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ พี่ sasinanda P...

ยุ่ง ๆ นิดหน่อยเรื่องงานด้วย เรื่องอื่น ๆ ด้วยครับ แต่ก็คิดถึงเพื่อน ๆ ชาวบล็อกและบันทึกดี ๆ ที่นี่ตลอดครับ... 

เดี๋ยวจะทยอยอ่านบันทึกย้อนหลังให้เยอะ ๆ ครับ...

บ้านผมอยู่ลำลูกกา แต่ผมทำงานที่หมอชิตครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...คุณกบ P...

ขอบคุณนะครับที่ส่งความคิดถึงมาเรื่อย ๆ ...

เสียดายครับวันที่คุณเอกมาไม่ได้เจอกัน ไว้โอกาสหน้าคงได้เจอกันมั่งนะครับ...

จากที่คุยกับคุณเอกวันนั้น สงสัยว่าเราจะเกิดปีเดียวกันครับ...

จะเขียนบันทึกต่อไปเรื่อยแน่นอนครับ...

ขอบคุณครับผม...

สวัสดีค่ะคุณdirect

โห หายไปนานเลยค่ะ  ทุก ๆ คนคิดถึงนะค่ะ งานยุ่งเหรอค่ะ ตามมาจากบันทึกของพี่สุ นะเนี่ย (เพราะพี่สุแอบ tag ค่ะ)  งานยุ่งเหรอค่ะ  สบายดีนะค่ะ ไปแอบเลิกบล๊อก ที่ถ้ำกระบอกมาเหรอค่ะ (อิอิ ล้อเล่นค่ะ)   สุดท้ายเกือบลงแดงรีบเข้ามาใช่ไหม คิกๆ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณดิเรก

กำลังจะมาส่งข่าว ว่าขออนุญาต tag คิดถึง นะคะ

แต่ราณีชิงตัดหน้ามาบอกซะก่อน  อิอิ

ตามลิงห์มาเลยค่ะ http://gotoknow.org/blog/lioness/140259?page=1 

"แท็กเพราะคิดถึง คิดถึงจึงแท็ก"

ครับ...คุณราณี P...

ติดภารกิจต่าง ๆ นิดหน่อยครับ ตอนนี้ค่อย ๆ ลงตัว แลวอีกอย่างทนคิดถึงชาวบล็อกไม่ไหว เลยกลับมาพร้อมความคิดถึงครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...คุณต้า P...

เดี๋ยวจะแวะเวียนไปเยี่ยมเยียนที่บล็อกครูบ้านนอกบ่อย ๆ ครับ...

เป็นกำลังใจให้ครูบ้านนอกเสมอครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ครับ...ครูสุ P...

เพราะความคิดถึงจึง Tag และเพราะความคิดถึงจึงยินดี Tag ต่อครับ...

ขอบคุณมาก ๆ ครับ...

สวัสดีค่ะคุณดิเรก

ย้าฮู้ดีใจจัง..เห็นบันทึกก็กระโดดเข้ามาเลยค่ะ

คิดถึงเป็นคำสั้นๆแต่มีความหมายที่ล้ำลึกนะคะ  เพราะฉะนั้นเลยกระโดดเข้ามาเพื่อมาบอกว่าคิดถึงค่ะ ^ ^ 

ครับ...คุณเบิร์ด P...

คำว่า "คิดถึง" เป็นคำสั้น ๆ แต่มีความหมายลึกซึ้ง เหมือนบันทึกนี้ครับ แม้เป็นบันทึกสั้น ๆ แต่เปี่ยมไปด้วยไปด้วยความหมายครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ความคิดถึงที่เกิดจากใจ ...

เกิดขึ้น

และดำเนินไป  อย่างไม่รู้จบ

....

ผมรู้สึกเช่นนั้นครับ

ครับ...คุณแผ่นดิน P...

แค่ได้คิดถึงก็รู้สึกดีแล้วครับ ยิ่งได้รู้ว่ามีคนคิดถึงเรายิ่งรู้สึกสุขใจครับ...

คิดถึงเช่นกันครับ...

ขอบคุณมากครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท