Fa จะทำอย่างไร?... เมื่อสมาชิกในกลุ่ม...เกือบวางมวยกัน???
           
            เมื่อวานนี้...สดๆร้อนๆ...ดิฉันไปทำหน้าที่ Fa ในการประชุมเชิงปฏิบัติการ "การจัดการความรู้ อาหารปลอดภัยครบวงจรในโรงพยาบาล” การประชุมนี้...จัดขึ้นเพื่อการสรุปบทเรียนโครงการฯดังกล่าว หลังจากได้มีการดำเนินงานมาตั้งแต่เดือนมกราคม 2548 จน ณ ปัจจุบัน ด้วยแนวคิดของการนำนโยบายอาหารปลอดภัยมาใช้กับโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ และด้วยเหตุที่...เป็นโรงพยาบาลของรัฐซึ่งเป็นองค์กรที่มีบทบาทในการดูแลสุขภาพประชาชน ความพยายามผลักดันให้เกิดกลไกการใช้ผลิตภัณฑ์อาหารปลอดภัยจากสารพิษสำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาลจึงเป็นแนวคิดที่อาจารย์หมอนันทา หัวหน้าโครงการและคณะให้ความสำคัญทำการศึกษา...และ....เพื่อการขยายผล โดยมีโรงพยาบาลกลุ่มเป้าหมายในการศึกษา 5 แห่ง ได้แก่ โรงพยาบาลศูนย์ 1 แห่ง คือ โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา โรงพยาบาลทั่วไป 2 แห่ง คือ โรงพยาบาลแพร่ และโรงพยาบาลสงขลา โรงพยาบาลชุมชน 2 แห่ง คือ โรงพยาบาลพนมสารคามและโรงพยาบาลสนามชัยเขต จังหวัดฉะเชิงเทรา
               ในปีนี้เราทำการสรุปบทเรียน โดยใช้ KM เป็นเครื่องมือ เพราะฉะนั้นช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา อาจารย์หมอนันทา และทีมงาน มีคุณหมอชื่น เตชามหาชัย (CKO สำนักส่งเสริมฯ) คุณจารุวรรณ จงวณิช   คุณรัตนา ตั้งชลทิพย์(Fa สำนักส่งเสริมฯ) คุณฉัตรลดา กาญจนสุทธิแสง(Fa ศูนย์อนามัยที่1) คุณเพชรรัตน์ คีรีวงศ์(Fa ศูนย์อนามัยที่1) และทีม Fa จากศูนย์อนามัยที่5 คุณยุพิน โจ้แปง คุณเกวลิน วัฒนกูล พญ.นงนุช ภัทรอนันตนพ และน้องอำภา มุ่งเอื้อมกลาง KM Teamศูนย์ฯ ถูกทีมงานเราชวนลงสนามผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันทำหน้าที่สกัดบทเรียนพร้อมกับอาจารย์และตัวดิฉันด้วย...ในหลายพื้นที่

            ...เหตุนี้เอง....ดิฉันจึงหาย....ไป....(พักรบขียนBlog)

            <p align="center">         ไป...ตามเก็บเรื่องเล่า...มาเป็นของฝาก....จากทีมเรา</p> <p align="center"></p> <p align="justify">
              เรื่องสนุก...แบบไม่สนุก...เกิดขึ้นเมื่อวาน ณ โรงพยาบาลสงขลา ในกลุ่มมีสมาชิก 10 คน ประกอบด้วย เกษตรจังหวัด นักโภชนาการ เกษตรกรโดยอาชีพทั้งระดับพื้นบ้าน เกษตรกรที่จบปริญญาโท   บางท่านเป็นเกษตรกรที่พลิกชีวิตของตัวเองจากอดีตข้าราชการครูบำนาญ  มีนักวิชาการสาธารณสุข เภสัชกร นักวิทยาศาสตร์ พยาบาลวิชาชีพ  ส่วนดิฉันทำหน้าที่ Fa และคุณมนทกานติ์ทำหน้าที่ Note taker</p> <p align="justify">               ในบทบาทของการเป็น Fa ครั้งกะนี้...ทำให้ดิฉัน...ได้งัด...เทค-กะ-นิค...ออกมาแบบว่า...แทบไม่ทันเลยค่ะ </p> <p align="left">                เพราะเหตุที่...พอน้องคนหนึ่ง(ไม่ขอเอ่ยนามนะค่ะ...สำหรับ...shot…นี้)...เล่าเรื่องความสำเร็จในการทำหน้าที่นักวิทยาศาสตร์ของหน่วยงานตนเอง ซึ่งได้ใช้ความพยายามใฝ่เรียนรู้ข่าวสารจากโลกภายนอก ติดตามข่าวตลอดเวลาทั้งจากหนังสือพิมพ์ อินเตอร์เนตและหาความรู้อื่นๆมาเพื่อพัฒนางาน  จนงาน Lab ของเธอได้รับการยอมรับ(ได้ใบCertificate) เป็นเรื่องที่เธอภูมิใจมากที่ได้เล่าให้เพื่อนสมาชิกฟัง </p> <p align="left">
               แต่…พอถึง Shot…สรุปปัจจัยความสำเร็จของเรื่องเล่า …</p> <p align="left">               ก็มีอีกท่านหนึ่งพูดขึ้นว่า..."ขอชื่นชมในความใฝ่รู้ เตรียมรับมือกับงานได้ดี แต่ดิฉันขอบอกว่า...หน่วยงานนี้ไม่ทำงานเชื่อมโยงกับหน่วยงานอื่นเลย เรียกว่าไม่มีการทำงานเชิงรุก"</p> <p align="center">...เอาแล้วซิเรา...ดิฉันกำลังคิดในใจไม่ทันจบ...</p> <p align="left">
               สมาชิกกลุ่มอีกคน ...เริ่มแสดงความเห็นด้วย และบอกว่า...."เราต้องเอาความจริงมาพูดกัน...จึงจะแก้ปัญหาถูก"</p>                <p align="left">
              สมาชิกที่ถูกต่อว่า...ก็เริ่มยืดอก...ตัวตรง...(แสดงปฏิกิริยา...ที่เราเดาได้ว่า ...พร้อมสู้!ตาย  ...ประหนึ่งว่า...สู้!! โว้ย) </p> <p align="left">
              สมาชิกคนอื่น...ยืดตัวตรงขึ้น...(ไม่รู้...จะเอาข้างไหนดี)</p>                <p align="left">
               ดิฉัน...จึงรีบเคลียร์พูดถึงกติกาของการเล่าเรื่องและดึงเข้าสู่การสรุปเรื่องเล่า....เพื่อพูดประเด็นปัจจัย...ความสำเร็จ พร้อมกับย้ำว่า...เรากำลังคุยถึงเรื่องความสำเร็จของ...น้อง.... ซึ่งเพราะมีน้อง....ที่ตั้งใจทำงาน อยู่ ณ จุดนี้ (Lab) และใฝ่ศึกษาเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง จึงเป็นความสำเร็จใช่มั๊ย...ค่ะ???... (น้ำเสียง...พยายามให้ดูนุ่มๆ...!!!)</p> <p align="left">                แต่....อะไรที่เป็นปัญหา...ในเชิงระบบการบริหารจัดการ...เราจะคุยกันทีหลังนะค่ะ .... ทั้งนี้เพราะ....อาจจะต้องมีใครสักคนมาเป็นผู้ประสานงานและทำงานในเชิงรุก...จึงจะเกิดความเชื่อมโยงของเครือข่ายการทำงานได้ดี</p> <p align="left">               แต่...ในเวทีนี้...จากเรื่องเล่านี้ ... น้องได้พยายามทำหน้าที่อย่างดีที่สุดใช่มั๊ยค่ะ ...เพราะมีสิ่งนี้ ...จึงมีสิ่งนี้...(ใบCertificate)...ใช่มั๊ยค่ะ...ดิฉันถามต่อว่า...ทุกคนมีความเห็นว่า อะไรเป็นปัจจัยสู่ความสำเร็จค่ะ....</p> <p align="justify">                คนที่เปิดประเด็นพูดถึงน้อง ก็น่ารักทีเดียวเลยค่ะ...เธอก็เลยวกมาชมเชยในความตั้งใจของน้อง....ที่มีการเรียนรู้ มีวิสัยทัศน์กว้างไกล ....แล้วคนอื่นๆก็ร่วมสรุปชมน้อง ...</p> <p align="center">…รอยยิ้มของน้องดีขึ้น…</p> <p align="center">   … สีหน้าของคนเปิดประเด็นดีขึ้น…</p> <p align="center"> …และทุกคนก็แลกเปลี่ยนเรียนรู้จนครบ…ทั้งวงสนทนา…มีเสียงเฮฮา…หัวเราะ …ปรบมือในความสำเร็จของใครอีกหลายคนต่อๆกันมา </p> <p align="center"></p> <p align="center">
               คุณ Fa ทั้งหลาย เวทีนี้ ...มีวิชาให้เรียนรู้อีกมากมาย ...  ไม่ลอง ไม่รู้ ...</p> <p align="center">บทบาทของFacilitator เป็นศาสตร์และศิลป์  ที่ KM Team ต้องแลกเปลี่ยนเรียนรู้</p> <p align="center">เทค-กะ-นิค...กันจริงๆนะ....จะบอกให้</p> <p align="center">*_*</p> <p align="center">
</p>