ต่อจาก ภาค 1 ครับ ........

     เมื่อคนขับรถมาส่งผมที่จัดประชุม ยังไม่มีใครมาครับ เพราะผมมาถึงล่วงหน้าก่อนครึ่งชั่วโมง  เดินสอบถามแม่บ้านที่ทำความสะอาดว่าห้องประชุมที่จัดเกี่ยวกับงานประกันคุณภาพอยู่ที่ไหน พอทราบห้องผมเดินตรงไป เห็นห้องประชุมแล้วมีรูปแบบที่เป็นทางการ ลองนึกภาพต่อไปว่าจะออกแบบอย่างไรดี ...

      นั่งรอได้สักพัก มีเจ้าหน้าที่งานประกันคุณภาพเห็นผมแล้วยกมือไหว้ แจ้งผมว่า มีการผิดพลาดเล็กน้อยในการไปส่งผมยังที่พัก เพราะจะให้ไปส่งที่โรงแรม แต่พาไปส่งที่เรือนเอื้องคำ  ผมสอบถามจำนวนผู้เข้าร่วมประชุม มีตัวเลขอยู่ประมาณ 30 ดว่าคน และบอกว่าความจริงมีผู้สนใจอยากเข้าร่วมอีก แต่เกรงใจวิทยากร

      หัวหน้าสำนักงานฯ ได้มาเป็นประธานเปิดงาน และเชิญให้ผมดำเนินรายการได้เลย ผมกวาดสายตาดูไปรอบ ๆ สถานที่ประชุม เนื่องจากโต๊ะประชุมเป็นรูปตัว U จึงเชิญทุกคนมาอยู่ที่ตรงกลางและแนะนำตัวเองพร้อมเปิดเผยความลับตัวเองด้วย 1 เรื่อง เพื่อสร้างความสนิทสนมกันก่อน เมื่อแนะนำตัวเองแล้วจะโยนไปให้คนอื่น ไล่เรียงไปจนครบ

       หลังจากนั้นผมให้ทุกคนได้หลับตาอย่างเบา ๆ  สงบจิตสงบใจ เพื่อเปิดใจรับฟังในสิ่งที่ผมจะนำเสนอ ให้ทุกคนเปล่งเสียงตามผมกล่าวคำบูชาพระรัตนตรัย และแผ่เมตตา เมื่อทุกคนเริ่มมีสมาธิในการฟังแล้ว ผมจึงเริ่มเกริ่นนำเกี่ยวกับ KM ทั้งจากตำราและประสบการณ์ของตัวเอง นำเสนอไปได้ระยะหนึ่ง มีเจ้าหน้าที่มาเตือนผมบอกว่าไฟจะดับตอน 10 โมง นึกในใจแล้วจะทำอย่างไรต่อดี ... เมื่อไฟดับ

        พอถึงเวลาที่เจ้าหน้าที่แจ้งไฟก็ดับจริง ๆ ครับ ในช่วงจังหวะที่ผมกำลังนำเสนออยู่ ... ผมจึงให้ทุกคนพักรับประทานอาหารว่างก่อน เจ้าหน้าที่จัดงานบอกว่าไม่ทราบล่วงหน้าเลยค่ะ  โดยไฟจะดับประมาณครึ่งชั่วโมง หลังจากทุกคนทานเบรคเสร็จ เพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมเชิญทุกคนเข้ามานั่งฟังผมต่อ โดยให้เปิดม่าน เปิดหน้าต่าง เพื่อให้มีแสงสว่างเข้ามาในห้อง และใช้พูดแบบสด ๆ โดยไม่ใช้ไมค์ ให้ทุกคนดูตามเอกสารที่ผมแจกให้ โดยผมบอกทุกคนว่า วันนี้เป็นวันวัดใจคนพะเยาครับ ว่าใครจะอยู่กับผมได้ตั้งแต่ต้นจบรายการ ขอให้ทุกคนชูมือ มีหลายคนชูแบบไม่ค่อยมั่นใจ ... แต่ก็ทำให้ผมมีกำลังใจที่จะเดินหน้าต่อได้ครับ

      เมื่อพูดไปได้ระยะหนึ่งไฟก็มา ผมจึงนำเสนอเป็น Powerpoint ต่อจนจบ  ผมให้ทุกคนตั้งใจฟัง ซึ่งผมจะนำเสนอช่วงเช้าเป็น Powerpoint ครั้งเดียวและหลังจากนั้นจะเป็นกิจกรรม พอจบจาก Powerpoint กิจกรรมต่อไปจะเป็นการฝึกทักษะคุณอำนวย ผมให้ทุกคนออกมายืนอยู่ที่ห้องประชุมตรงกลาง เล่นกิจกรรมให้ทุกคนออกกำลังกายเล็กน้อยแบบมีเพลงให้ทุกคนร้องตาม มีกระดาษน้อยอยู่ 9 ใบ ให้ทุกคนส่งต่อไปเรื่อย  เมื่อจบเพลงกระดาษอยู่ที่ใครก็ให้หยุดอยู่ที่คนนั้น  คนที่ได้กระดาษใบเล็กที่ผมเตรียมไว้ให้จะได้รับการฝึกทักษะการเป็นคุณอำนวย โดยผมนำความสามารถของคุณอำนวย 10 อย่างที่คุณอำนวยจะพีงมีของดร.ประพนธ์ (ทศพักตร์) มาประยุกต์ใช้และให้แต่ละคนเล่นตามบทบาทของตัวเองที่ได้รับ เช่น เมื่อคุณได้อาชีพนักขาย จะต้องไปคิดหัวปลาที่ให้ทุกคนได้มีส่วนร่วมในการลปรร.ซึ่งกันและกัน  หรือถ้าได้อาชีพวิศวกร ก็จะต้องไปออกแบบกระบวนการลปรร.ของคนประมาณ 30 กว่าคน ว่าจะจัดการอย่างไรดี เป็นต้นครับ โดยผมมีอาชีพเป็นที่ปรึกษา 

            ภาค 2 จบเท่านี้ก่อนครับ ..... มีต่อภาค 3 แล้วกัน

                                                                                       บอย สหเวช   
                                                                                       10 ส.ค. 50