• คุณครูอ้อยขา
• ไม่รู้ว่าคนที่บ้านจะดีใจหรือแอบเสียใจกันแน่คะ อิอิ
• หากฝนไม่ตกทุกวันคงไม่เกิดน้ำป่าทะลักหรอกนะคะ..ปีที่เกิดที่วังตะไคร้..ฝนตกติดต่อกันเป็นสัปดาห์คะ

สวัสดีค่ะน้อง....naree suwan

• อิอิ..พยายามคิดไปในทางบวกค่ะ
• เหมือนกับที่ครูอ้อยออกจากบ้านนะคะ  ..ไม่แตกต่างกัน
• แล้วแต่จะคิดอย่างไร
• แต่ครูอ้อยคิดในทางบวกค่ะ.

ขอบคุณค่ะ...

แต่พี่อ้อยก็ต้องระวังบ้างนะคะฝนมันตกหนักช่วงนี้นะ เดี๋ยวคนที่บ้านจะเหงาไม่มีใครคอยเอาใจงัยคะ

สวัสดีค่ะน้องนก..รัตน์ชนก โอ่คำ

• ครูอ้อยไม่ได้เอามือถือไว้ที่ตัว  ยังคงอยู่ในกระเป๋าและห่างตัว  เธอโทร.มาหลายครั้ง  พอถึงบ้าน  ครูอ้อยกดดู  พบว่า  โทร.เข้ามาตั้ง 7 สายน่ะค่ะ

ครูอ้อยใจหายเลยค่ะ

คะพี่อ้อเหมือนไปเทียวแล้วกันนะคะ ได้พักผ่อนไปในตัว

สวัสดีค่ะน้องนก...รัตน์ชนก โอ่คำ

• ค่ะ เหมือนได้ไปเที่ยว  ไปพบปะเพื่อนฝูงกลุ่มอื่นบ้างค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ.....คุณครูอ้อยครับ...ห่างหายไปเสียระยะหนึ่ง คงต้องบอกคุณครูว่ายังคิดถึงอยู่ครับ แต่งานเยอะขึ้นครับ  นาน ๆ ได้แวะเยี่ยมครั้งครับ  

เรื่องของธรรมชาติที่น่ารักซึ่งแฝงไว้  ด้วยความน่ากลัว ยังเป็นสิ่งที่ต้องเตือนใจอยู่เสมอครับ....เนื่องจากไม่มีอะไรที่น่าไว้ใจครับ   สองอาทิตย์ที่แล้ว ผมไปถ่ายสารคดี ชมรมท่องเที่ยวเพื่อการอนุรักษ์ บ้านวังลุงที่ อ.พรหมคีรี จ.นครศรีฯ  ได้ความรู้อีกมากครับ ชาวบ้านบอกว่าเขามีบทเรียนมา ไม่น้อยกว่า 2 ครั้งจากการที่เข้าไปทำลาย ถางป่าบนเทือกเขาหลวงเพื่อทำสวนสมรม (สวนผลไม้ยืนต้นในป่าธรรมชาติ) เมื่อเกิดวาตภัย และอุทกภัย 2 ครั้ง ที่ดินหาย บ้านถูกน้ำพัดหายไปต่อหน้า และป่าถูกน้ำทำลายเสียหาย ใครก็มาช่วยเขาไม่ได้ ........

เขาจึงไม่ทำลายป่าบนเทือกเขาเพื่อลูกหลาน เขาจะได้อยู่ ได้กินต่อไปอีกนาน ๆ ครับ นี่คือข้อสรุป เขาบอกว่า เขาทำลายป่ามานานแล้ว แต่ไม่นึกว่ามีผลรุนแรงและทำร้ายจิตใจ ทำร้ายคนที่รักได้ขนาดนี้ เขาสรุปว่า เราอยู่กับธรรมชาติการถางป่าครั้งเดียวก็ทำให้เขาในป่าถล่มได้แล้วครับ.......

สวัสดีค่ะ..นาย สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล

• ครูอ้อยก็ยังคิดถึงว่า..หายไปไหนนะคะ
• ครูอ้อยนอนไม่หลับในคืนนั้นที่นครนายก  เพราะเคยมีประวัติศาสตร์ที่วังตะไคร้
• ตอนเย็นวันนั้นครูอ้อยเห็นกับตาว่า...ฝนตกหนัก น้ำไหลลงมาในลำธารไม่ทันค่ะ น้ำทะลักไหลมาอย่างแรงที่ทางเดินค่ะ  เจิ่งนอง  จนครูอ้อยกลับที่พักไม่ได้
• ต้องนั่งรอให้น้ำลดค่ะ เมื่อเข้าที่พัก ก็นอนไม่หลับ เพราะ น้ำไหลอยู่ข้างหู  ในยามปกติ ก็มีเสียงน้ำไพเราะดีค่ะ  แต่เวลาฝนตกหนัก  น้ำบ่า..ไม่รู้จะพัดครูอ้อยลอยไปไหนค่ะ

ขอบคุณค่ะ...คิดถึงเสมอค่ะ