วันนี้  เป็นวันสุดท้าย  ที่ครูอ้อยจะได้พบเพื่อนที่เป็นครูจ้างชาวต่างประเทศ....ยากนักที่จะกล่าวคำ....ลา เพราะ  โรงเรียนที่จัดการอยู่นี้  ผิดเงื่อนไข  ไม่สามารถหาครูจ้างที่เป็นชาวอังกฤษ  ออสเตรเลีย  อเมริกัน  และสวิสเซอร์แลนด็ได้...

จึงต้องเลือกโรงเรียนแห่งใหม่ในภาคเรียนต่อไป 

สัปดาห์หน้า  ก็จะเป็นการสอบปลายภาคแล้ว  และวันพรุ่งนี้  ครูอ้อยต้องไปนครนายก  ... จึงต้องลาจากเพื่อนครูจ้างชาวต่างประเทศที่ชื่อ Mr.Nigel 

เขาพูดว่า...เขาชอบโรงเรียน  นักเรียน และครูที่นี่มาก   โดยเฉพาะครูอ้อยที่แสนดี   เขาไม่อยากจากครูอ้อยไปเลย  เราทำงานด้วยกันมา 2 ปีแล้ว  ครูอ้อยให้ความอบอุ่นและเป็นมิตรกับเขามาก  ..

ตอนที่พูดนี้  ครูอ้อยรู้สึกภาคภูมิใจ..ไม่มีน้ำตา

จนตอนบ่ายสองโมงครึ่ง  Nigel  สอนเสร็จคาบสุดท้าย  ครูอ้อยนั่งที่ระเบียงหน้าห้องเรียน  ไม่ได้เห็นเขาหรอก 

จนเขาเดินจากไป  เขาเดินอย่างเนิบเนิบ....เหมือนจะบอกทุกคนที่เขาย่างก้าวออกไปว่า...So long  ลาก่อน....  ครูอ้อยมีน้ำตา