ผมเคยไปสอน ป โท ทั้งที่ นิด้า และ จุฬา
สุดท้าย ผมก็ขอเลิก เพราะ ดูๆแล้ว เด็กมาเรียน เอาปริญญา มากกว่า มาเอา Sense
พวกเขา บริโภคนิยม คือ กะจะมา เสพจาก คนสอน
พวกเนี่ย ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ชีวิตต้องการอะไร
************
ผม ก็ไม่แคร์ ว่า พวกเขาจะมาสาย หรือ ไม่มาเรียนนะ
แต่ การให้ case เยอะๆ แก้แบบ show & share
คะแนนอยู่ที่ ผ่านกระบวนการ (ผ่านกิจกรรมต่างๆ) ที่ผมวางไว้ครบหรือเปล่า
ประเมินจากพฤติกรรม มากกว่า จาก วิชาการที่จำได้
สวัสดีค่ะ อ.คนไร้กรอบ
ขอบพระคุณอาจารย์ที่กรุณามาให้ข้อคิด และประสบการณ์ที่เป็นประโยชน์ค่ะ
"พวกเขา บริโภคนิยม คือ กะจะมา เสพจาก คนสอน
พวกเนี่ย ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ชีวิตต้องการอะไร"
เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ประจักษ์แจ้งด้วยตนเองจริงๆ ค่ะ รู้ซึ้งถึงคำว่า ต้องรู้จักตนเองก่อนว่าเป็นยังไง ชีวิตนี้ต้องการอะไร เป้าหมายอยู่ที่ไหน จึงจะอยากเรียนรู้ แล้วรู้ว่าตัวเองควรจะต้องรู้อะไร และนำไปกำหนดวิถีแห่งการเรียนรู้ของตนเองได้
ถ้ามาเรียนแล้วเก็บไปได้จากสิ่งที่ผู้สอนย่อยไปแล้ว ก็คงเหมือนได้ไปแต่กากอาหาร คุณค่าคงมีไม่เท่ากับการต้องออกไปหากินด้วยตนเองด้วยจึงจะดี
ผมไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
เราเป็นผู้สอน ไปโทษผู้เรียนนั้นไม่ถูกต้อง
เพราะเค้าต้องการพัฒนาตนเองจึงมาหาเรา
หากเราไปเกิด Mental Model กับนักเรียนก็แย่สิคับ
หากเรารู้จักตนเอง ต้องรู้ว่านักเรียนแต่ละคนเป็นงัย
หากมองไม่ออก แสดงว่าผู้สอนเองยังไม่รู้จักตัวเอง
แล้วแบบนี้นักเรียนจะฝากชีวิตได้ยังงัยครับ
นักเรียนเค้าไม่มีจุดหมาย
หน้าที่ของผู้สอนก็คือ ต้องให้จุดหมายกับเค้า
ไม่ใช่ไปโทษนักเรียนนะครับ
เขาขาดอะไร หน้าที่ครู คือ ให้สิ่งนั้นครับ
ลองคิดทบทวนดี ๆ นะครับ สงสารนักเรียนอ่ะ
สวัสดีค่ะ ครูบา
ดีใจที่ได้อ่านความคิดเห็นของครูบาอีกค่ะ พรุ่งนี้สมาชิก Inno FA3 จะไปบ้านครูบากันแล้ว อยากไปด้วยมากๆ เลยค่ะ มีความคืบหน้ายังไงจะคอยอ่านบันทึกของครูบาในวันพรุ่งนี้ค่ะ กระบวนการกลั่นแกล้งรุ่นนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง คงเข้มข้นกว่าเดิมหลายเท่า (แอบได้ยินมาค่ะ)
jame |
ขอขอบคุณที่มาเยี่ยม และให้ความเห็นที่ต้องอ่านและพิจารณาหลายรอบ ว่าอะไร เป็นอะไร
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนค่ะ ชี้แนะได้ แต่ไม่ชี้นำ
ถึง คนไร้กรอบ
ผมคิดว่าคนที่อยากได้ความรู้จริงๆ ก็มีนะครับเพิ่งแต่คุณต้องชี้แนวทางให้เขาก่อน เพราะคนที่มาเรียนเขาคงอยากจะได้หลักการเพื่อไปประยุกต์ใช้ ถ้าคุณให้แต่Caseให้เค้าไปทำบางครั้งในชีวิตปกติเขาก็คงเจอกันอยู่แล้ว แต่เขาคงต้องการมาเรียนรู้หลักการที่ถูกต้องเพื่อใช้นำไปแก้ปัญหาต่างหาก
สวัสดีครับ คุณcitrus
ขอบคุณมากครับที่ ลปรร กับผม
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ สำหรับ ชี้แนะ และ ชี้นำ
ส่วนตนเป็นที่พึ่งแห่งตนนั้น
ใช้ไม่ได้เสียทีเดียวนะครับ
เพราะหากเราจะหัดว่ายน้ำ แต่ถ้าไม่มีโค้ชที่ดี
คงต้องใช้เวลานานกว่าจะว่ายเป็น
แต่ถ้า ได้รับ สัมมาทิฏฐิ จากอาจารย์
เป็น สุตมยปัญญา ก่อนในเบื้องต้น
กลับไปอยู่กับตัวเอง และ ใช้จิตตมยปัญญา ต่อ
หรือถ้ากำลังสติ สมาธิ กล้าแข็ง
จะเล่น ภาวนามยปัญญา เลยย่อมได้
หากเราทำ Child Centered แบบงู ๆ ปลา ๆ
โดยลืมไปว่า ปัญญา เกิดได้ตั้งสามทาง
จะให้ใช้หลักการ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
โดยไม่ดูให้ดีเสียก่อนว่า
ศิษย์แต่ละคนนั้นจริต ต่างกัน
คนไหนเหมาะจะเริ่มอย่างไหนก่อน ถึงจะดีที่สุด
แบบนี้แล้ว ผมว่า อันตรายครับ
อาจจะได้ไม่คุ้มเสีย
ผมเป็นแค่นักศึกษา คิดอะไรก็ไม่ได้คำนึงถึง
ข้อจำกัดต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้
คิดบนพื้นฐาน ของคำว่า เป็นไปได้ อย่างเดียว
หากให้ความเห็นผิดพลาดไป
หรือ ไม่ถูกต้อง หรือ เข้าใจ คุณผิด
ก็ต้องขออภัยเป็นอย่างสูง ครับผม
ยินดีที่ได้รู้จัก และ ลปรร นะครับ