น้องดาว alphabet เจ้าของบล็อกที่ชื่อว่า หลงไหลในอักษร ใน mblog ที่ http://www.manager.co.th

กับความใฝ่ฝันอยากรวบรวมหนังสือมาทำห้องสมุด แต่ “ไม่มีทั้งความรู้ / เวลา / ทุน “

หากเป็นหนอนหนังสือตัวยง ย่อมสามารถที่จะขวนขวายหาความรู้ที่ต้องการได้ แต่ในปัจจุบัน เนื่องจากไม่มีเวลานั่นเอง

แต่น้องดาว ผู้ที่หลงไหลในอักษรนั้น เธอได้อะไรจากการอ่านหนังสือ และหนังสือเล่มไหนที่เธอชอบมากที่สุด

“หนังสือที่ชอบที่สุด คือ หนังสือชุดแบบเรียนภาษาไทยชั้นประถมค่ะ ที่มีมานี มานะ ปิติ วีระ ชูใจ ฯลฯ
เด็กประถมรุ่นหลังๆ เราคงไม่รู้จักเพราะไม่ได้ใช้แบบเรียนนี้แล้ว (รู้หมดเลยว่ารุ่นไหน)

… ชอบเพราะเป็นหนังสือที่ต้องอ่านบ่อยๆ ตั้งแต่อ่านไม่ค่อยออก จนอ่านคล่องปรือ
… ชอบเพราะรู้สึกผูกพันกับตัวละคร เหมือนเป็นเพื่อนรักกอดคอกันมาตั้งแต่เด็ก
… ชอบเพราะไม่ได้เป็นแค่แบบเรียนภาษาไทย แต่สอนทั้งสังคมศาสตร์ และสอนจริยธรรมด้วย

… คิดถึงพวกเธอมากนะ … แบบเรียนภาษาไทย …..”

โดย alphabet เมื่อ 22 เมษายน 2548 เวลา 12:10: 00

ไม่น่าเชื่อว่า เธอจะมีความรักและผูกพันกับหนังสือถึงเพียงนี้
รักและเห็นคุณค่าของหนังสือแบบนี้ เยี่ยมครับ นายบอนจึงต้องช่วยเหลือซะแล้ว เท่าที่จะสามารถคิดออกมาได้

ในบันทึก หยิบความฝันอันเลือนรางมาวางใกล้มือ : ห้องสมุดในฝันของน้องดาว alphabet ตอนที่แล้วนั้น  คงพอจะมองเห็นแนวคิดอย่างคร่าวๆบ้างแล้วและน้องดาว คงจะได้ปรึกษาหารือ ได้ความเห็น มุมมอง แนวทางจากหลายๆคนมาแล้วหลากหลาย
แต่ก็ยังทำฝันให้เป็นจริงไม่ได้อยู่เช่นเดิม

นายบอนคงต้องมองปัญหาก่อน เหตุที่ฝันเลือนราง ไม่เป็นจริงเสียที คงเป็นเพราะวิถีชีวิตของน้องดาวเอง ที่ชอบเขียนบล็อก อ่านบล็อก ตอบ

บล็อกอยู่เป็นประจำ และมีความสุขกับตรงนี้มาตลอด จนอาจเรียกได้ว่า เป็นเจ้าแม่บล็อกอีกคนหนึ่งที่มีเพื่อนมากมาย และให้เวลาสำหรับ

มิตรภาพอย่างเต็มที่

จนขาดสมาธิและลดทอนความมุ่งมั่นในการทำความฝันให้เป็นจริง เมื่อเป็นแบบนี้ แน่นอนว่า น้องดาวคงไม่สามารถทำห้องสมุดตามความฝันได้แน่ๆ หากไม่ปรับเปลี่ยนวิธีคิดเสียใหม่

น้องดาวต้องทำงานทุกวัน ไม่ได้มีเวลาว่างมากมายนัก

ความฝันของน้องดาว ก่อตัวมาหลายปี จากเริ่มต้นที่ไม่มีความรู้ ไม่มีแนวทางมากนัก ประสบการณ์ชีวิตที่มากขึ้น ทำให้ได้เรียนรู้หลายอย่างและก่อร่าง สร้างฝันไว้ในใจ

ถ้านายบอนนั่งอยู่ตรงหน้าน้องดาว นายบอนก็จะหยิบความฝันของน้องดาวออกมาวางตรงหน้า หรือ จากนามธรรม ให้กลายมาเป็นรูปธรรม

1.ให้น้องดาวบอกเล่าความฝันออกมาจากปากของเธอเอง
2. เขียนแผนที่ความคิด ให้เห็นความสัมพันธ์ต่างๆ ทั้งปัญหา อุปสรรค เป้าหมาย และสิ่งที่มีอยู่ ณ ปัจจุบัน
3. เรียบเรียงความคิดออกมาใหม่ โดยในส่วนที่ขาด นายบอนก็เติมเต็มในส่วนนั้น เพื่อให้ความฝันใกล้เคียงความเป็นจริงมากขึ้น
4. จัดทำเป็นเอกสารที่ให้ข้อมูลที่ได้จากข้อ 3. ส่งต่อความคิดไปให้กับบุคคลที่สามารถเติมเต็มในส่วนที่ยังขาดอยู่ และรับฟังความเห็น

จากผู้ที่มีความรู้ ประสบการณ์หลากหลาย เพื่อจะได้คัดเลือกแนวทางที่เหมาะสมต่อไป
5. รวบรวมแนวทางที่เป็นไปได้  เผยแพร่แนวคิดนั้นและทำการดำเนินการตามแนวทางที่เหมาะสมต่อไป

โจทย์ของน้องดาว คือ “ไม่มีทั้งความรู้ / เวลา / ทุน “

แนวทางทั้ง 5 ข้อของนายบอน หาความรู้ เพื่อการตัดสินใจเลือกวิธีที่เหมาะสม เมื่อมองเห็นสิ่งที่คิดไว้ ทำการเผยแพร่ข้อมูลนั้น ซึ่งหากน้อง

ดาวได้พบกับบุคคลที่สามารถให้คำแนะนำ ช่วยเหลือได้ เช่น การร่วมมือกับกลุ่ม ชมรม หรือองค์กร ที่ทำงานด้านนั้น ซึ่งจะทำให้ฝันของน้องดาว เป็นจริงขึ้นมาทันที แก้ไขปัญหาทั้งเรื่องที่ไม่มีเวลา หรือไม่มีทุนไปได้

อย่างน้อย ในเวลานี้  นายบอนก็หยิบความฝันอันเลือนราง มาวางไว้ใกล้มือของน้องดาวแล้วครับ เริ่มจากมุมมองของนายบอนนี่เอง กับการมองหาปัญหา และพยายามหาแนวทางแก้ให้ตรงกับโจทย์ของปัญหานั้น

“…ตอนนี้ความฝันก็ยังไม่หายไป…ความตั้งใจที่มีก็ไม่เปลี่ยนแปลง…
…รอจังหวะ โอกาส สถานที่ และงบประมาณ… มั่นใจว่าต้องได้ทำ…”

ถ้าได้เริ่มต้นก้าวแรก ย่อมจะมีก้าวต่อไปตามมาเองครับ